بخاری، کتاب «المناقب» باب: [تَزْوِیجِ النَّبِیِّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ خَدِیجَهَ وَفَضْلِهَا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهَا] ۲۸۸- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: أَتَى جِبْرِیلُ علیه السلام النَّبِیَّ  صلی الله علیه و سلم فَقَالَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ! هَذِهِ خَدِیجَهُ قَدْ أَتَتْ، مَعَهَا إِنَاءٌ فِیهِ إِدَامٌ – أَوْ طَعَامٌ، أَوْ شَرَابٌ – فَإِذَا هِیَ أَتَتْکَ، فَاقْرَأْ عَلَیْهَا السَّلاَمَ مِنْ رَبِّهَا وَمِنِّی، …

بخاری، کتاب «التوحید» باب: [قول الله تعالی: ﴿یُرِیدُونَ أَن یُبَدِّلُواْ کَلَٰمَ ٱللَّهِ﴾] ۲۸۷- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه فَقَالَ: هَذِهِ خَدِیجَهُ، أَتَتْکَ بِإِنَاءٍ فِیهِ طَعَامٌ – أَوْ إِنَاءٍ فِیهِ شَرَابٌ – فَأَقْرِئْهَا مِنْ رَبِّهَا السَّلاَمَ، وَبَشِّرْهَا بِبَیْتٍ مِنْ قَصَبٍ، لاَ صَخَبَ فِیهِ وَلاَ نَصَبَ». «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که گفت: جبرئیل علیه السلام نزد پیامبرصلی …

نسائی، باب: [فضل التسلیم على النبی  صلی الله علیه و سلم] ۲۸۶- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِی طَلْحَهَ عَنْ أَبِیهِ رضی الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم جَاءَ ذَاتَ یَوْمٍ وَالْبُشْرَى فِی وَجْهِهِ، فَقُلْنَا: إِنَّا لَنَرَى الْبُشْرَى فِی وَجْهِکَ، فَقَالَ: إِنَّهُ أَتَانِی الْمَلَکُ، فَقَالَ: یَا مُحَمَّدُ! إِنَّ رَبَّکَ یَقُولُ: أَمَا یُرْضِیکَ أَنَّهُ لَا یُصَلِّی عَلَیْکَ أَحَدٌ، …

نسائی، باب: [قِرَاءَهُ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ] ۲۸۵- «عَنْ أَنَسِ بْنُ مَالِکٍ رضی الله عنه قَالَ: بَیْنَمَا ذَاتَ یَوْمٍ بَیْنَ أَظْهُرِنَا (یُرِیدُ النَّبِیَّ  صلی الله علیه و سلم) إِذْ أَغْفَى إِغْفَاءَهً، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ مُتَبَسِّمًا، فَقُلْنَا لَهُ: مَا أَضْحَکَکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ؟! قَالَ: نَزَلَتْ عَلَیَّ آنِفًا سُورَهٌ: ﴿بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ ، إِنَّآ أَعۡطَیۡنَٰکَ ٱلۡکَوۡثَرَ ١ فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَٱنۡحَرۡ ٢ …

نسائی، باب: [فَضْلُ صَلَاهِ اللَّیْلِ فِی السَّفَرِ] ۲۸۴- «عَنْ أَبِی ذَرٍّ رضی الله عنه عَنِ النَّبِیِّ  صلی الله علیه و سلم قَالَ: ثَلَاثَهٌ یُحِبُّهُمُ اللَّهُ جل جلاله: رَجُلٌ أَتَى قَوْمًا، فَسَأَلَهُمْ بِاللَّهِ، وَلَمْ یَسْأَلْهُمْ بِقَرَابَهٍ بَیْنَهُ وَبَیْنَهُمْ، فَمَنَعُوهُ، فَتَخَلَّفَ رَجُلٌ بِأَعْقَابِهِمْ، فَأَعْطَاهُ سِرًّا لَا یَعْلَمُ بِعَطِیَّتِهِ إِلَّا اللَّهُ جل جلاله – وَالَّذِی أَعْطَاهُ – وَقَوْمٌ سَارُوا لَیْلَتَهُمْ، حَتَّى إِذَا کَانَ …

نسائی، کتاب «الإفتتاح» باب: [مَا جَاءَ فِی الْقُرْآنِ] ۲۸۳- «عَنْ أَبِی بْنِ کَعْبٍ رضی الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم کَانَ عِنْدَ أَضَاهِ بَنِی غِفَارٍ، فَأَتَاهُ جِبْرِیلُ علیه السلام فَقَالَ: إِنَّ اللَّهُ جل جلاله یَأْمُرُکَ أَنَّ تُقْرِئَ أُمَّتَکَ الْقُرْآنَ عَلَى حَرْفٍ. قَالَ: أَسْأَلُ اللَّهَ مُعَافَاتَهُ وَمَغْفِرَتَهُ، وَإِنَّ أُمَّتِی لَا تُطِیقُ ذَلِکَ. ثُمَّ أَتَاهُ الثَّانِیَهَ، فَقَالَ: إِنَّ …

مسلم، کتاب «الفضائل» باب: [من فضائل غفار وأسلم…] ۲۸۱- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللهِ  صلی الله علیه و سلم قَالَ: أَسْلَمُ سَالَمَهَا اللهُ، وَغِفَارُ غَفَرَ اللهُ لَهَا، أَمَا إِنِّی لَمْ أَقُلْهَا، وَلَکِنْ قَالَهَا اللهُ جل جلاله». «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: «خدا! طایفه‌ی اسلم را به …

نسائی، باب: [الِاسْتِتَارُ عِنْدَ الِاغْتِسَالِ] ۲۸۰- با همان الفاظ بخاری (حدیث شماره‌ی ۲۷۸) آن را روایت کرده است، با این تفاوت که در آخر حدیث به جای «وَلَکِنْ لاَ غِنَى بِی عَنْ بَرَکَتِکَ»، «وَلَکِنْ لاَ غِنَى لِی عَنْ بَرَکَاتِکَ» را آورده است.  

بخاری، کتاب [بدء الخلق] باب [قول الله تعالی: ﴿وَأَیُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّی مَسَّنِیَ ٱلضُّرُّ﴾. و نیز کتاب «التوحید» باب: [قول الله تعالی ﴿یُرِیدُونَ أَن یُبَدِّلُواْ کَلَٰمَ ٱللَّهِ﴾] ۲۷۹- در این دو روایت، بخاری جمله‌ی «فَخَرَّ عَلَیْهِ جَرَادٌ مِنْ ذَهَبٍ» را اینگونه آورده است: «خَرَّ عَلَیْهِ رِجْلُ جَرَدٍ مِنْ ذَهَبٍ».

بخاری، کتاب «الْغُسْلِ» باب: [مَنِ اغْتَسَلَ عُرْیَانًا] ۲۷۸- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه عَنِ النَّبِیِّ  صلی الله علیه و سلم قَالَ: بَیْنَا أَیُّوبُ علیه السلام یَغْتَسِلُ عُرْیَانًا، فَخَرَّ عَلَیْهِ جَرَادٌ مِنْ ذَهَبٍ، فَجَعَلَ أَیُّوبُ یَحْتَثِی فِی ثَوْبِهِ، فَنَادَاهُ رَبُّهُ: أَلَمْ أَکُنْ أَغْنَیْتُکَ عَمَّا تَرَى؟ قَالَ: بَلَى وَعِزَّتِکَ، وَلَکِنْ لاَ غِنَى بِی عَنْ بَرَکَتِکَ». «از ابوهریره رضی الله عنه از …

بخاری، باب: [الحدیث عَنْ بَنِی إِسْرَائِیلَ] ۲۷۷– «عَنْ جُنْدُبِ بْنِ عَبْدِ اللهِ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم: کَانَ فِیمَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ رَجُلٌ بِهِ جُرْحٌ، فَجَزِعَ، فَأَخَذَ سِکِّینًا فَحَزَّ بِهَا یَدَهُ، فَمَا رَقَأَ الدَّمُ حَتَّى مَاتَ، قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: بَادَرَنِی عَبْدِی بِنَفْسِهِ، حَرَّمْتُ عَلَیْهِ الجَنَّهَ». «از جندب بن عبدالله رضی الله عنه روایت شده است که گفت: …

بخاری، در روایت دیگری، آن را چنین آورده است: ۲۷۶- «فَعَتَبَ (أَیِ اللهُ) عَلَیْهِ، إِذْ لَمْ یَرُدَّ العِلْمَ إِلَى اللَّهِ، قِیلَ: بَلَى، قَالَ: أَیْ رَبِّ! فَأَیْنَ؟ قَالَ: بِمَجْمَعِ البَحْرَیْنِ، قَالَ: أَیْ رَبِّ! اجْعَلْ لِی عَلَمًا، أَعْلَمُ ذَلِکَ بِهِ، فَقَالَ لِی عَمْرٌو: حَیْثُ یُفَارِقُکَ الحُوتُ وَقَالَ لِی یَعْلَى: خُذْ نُونًا مَیِّتًا، حَیْثُ یُنْفَخُ فِیهِ الرُّوحُ، فَأَخَذَ حُوتًا… إِلَى آخِرِ الْحَدِیْثِ». «[وقتی …

بخاری، باب: [سوره‌ی کهف] ۲۷۵- «وَفِیْهِ: فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهِ: إِنَّ لِی عَبْدًا بِمَجْمَعِ البَحْرَیْنِ، أَوْ عِنْدَ مَجْمَعِ الْبَحْرَیْنِ، هُوَ أَعْلَمُ مِنْکَ، قَالَ مُوسَى: یَا رَبِّ! فَکَیْفَ لِی بِهِ؟ قَالَ: تَأْخُذُ مَعَکَ حُوتًا فَتَجْعَلُهُ فِی مِکْتَلٍ، فَحَیْثُمَا فَقَدْتَ الحُوتَ فَهُوَ، ثَمَّ… إِلَى آخِرِ الْحَدِیْثِ». «در این روایت این جملات آمده‌اند: «خداوند به موسی وحی کرد: بنده‌ای در مجمع البحرین دارم، یا …

بخاری: ۲۷۴- «عَنْ سَعِیدُ بْنُ جُبَیْرٍ، قَالَ: قُلْتُ لِابْنِ عَبَّاسٍ رضی الله عنهما: إِنَّ نَوْفًا البَکَالِیَّ یَزْعُمُ أَنَّ مُوسَى صَاحِبَ الخَضِرِ لَیْسَ هُوَ صَاحِبَ بَنِی إِسْرَائِیلَ، إِنَّمَا هُوَ مُوسَى آخَرُ، فَقَالَ: کَذَبَ عَدُوُّ اللَّهِ، حَدَّثَنَا أُبَیُّ بْنُ کَعْبٍ، عَنِ النَّبِیِّ  صلی الله علیه و سلم: أَنَّ مُوسَى قَامَ خَطِیبًا فِی بَنِی إِسْرَائِیلَ، فَسُئِلَ أَیُّ النَّاسِ أَعْلَمُ؟ فَقَالَ: أَنَا، فَعَتَبَ اللَّهُ …

ابن ماجه، باب: [الْبَرَاءَهُ مِنَ الْکِبْرِ] ۲۷۲- ابن ماجه از ابوهریره رضی الله عنه همان الفاظ روایت ابوداود (حدیث شماره‌ی ۲۷۱) را بیان می‌کند، با این تفاوت که به جای لفظ «فَمَنْ» لفظ «مَنْ» و به جای جمله‌ی «قَذَفْتُهُ فِیْ النَّار» جمله‌ی «أَلْقَیْتُهُ فِیْ جَهَنَّمَ» آورده است. ۲۷۳- ابن ماجه از ابن عباس رضی الله عنهما روایتی را همانند روایت …

ابوداود، باب: [مَا جَاءَ فِی الْکِبْرِ] ۲۷۱- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم: قَالَ اللَّهُ جل جلاله: الْکِبْرِیَاءُ رِدَائِی، وَالْعَظَمَهُ إِزَارِی، فَمَنْ نَازَعَنِی وَاحِدًا مِنْهُمَا، قَذَفْتُهُ فِی النَّارِ». «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که گفت: پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: خداوند متعال می‌فرماید: بزرگی و عظمت، تن‌پوش …

مسلم، باب [تحریم الکبر] ۲۷۰- «عن أبی هریره وأبی سعید الخدری رضی الله عنهما قالا: قال رسول الله  صلی الله علیه و سلم: الْعِزُّ إِزَارُهُ وَالْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ فَمَنْ یُنَازِعُنِى عَذَّبْتُهُ». «از ابوهریره و ابوسعید خدری رضی الله عنهما روایت شده است که گفتند: پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: کبریا و بزرگی، ردایش و عزت و عظمت، تن‌پوش او هستند …

ابن ماجه، کتاب «الزهد» ۲۶۹- ابن ماجه نیز از ابوذر رضی الله عنه با الفاظی نزدیک به الفاظ ترمذی (حدیث شماره‌ی ۲۶۸) این حدیث را روایت می‌کند، با این تفاوت که در آن تقدیم و تأخیری صورت گرفته است و در این روایت این دو جمله نیز نیامده است: «وَلَوْ أَنَّ حَیَّکُمْ وَمَیِّتَکُمْ وَرَطْبَکُمْ وَیَابِسَکُمْ، اِجْتَمَعُوا عَلَى أَتْقَى قَلْبِ وَاحِدٍ» …

ترمذی، کتاب «صِفَهِ الْقِیَامَهِ» ترمذی با الفاظی غیر از الفاظ مسلم (حدیث شماره‌ی ۲۶۶) حدیث «یا عبادی» را این چنین روایت کرده است: ۲۶۸- «عَنْ أَبِی ذَرٍّ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم: یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى: یَا عِبَادِی! کُلُّکُمْ ضَالٌّ إِلَّا مَنْ هَدَیْتُهُ، فَسَلُونِی الهُدَى أَهْدِکُمْ، وَکُلُّکُمْ فَقِیرٌ إِلَّا مَنْ أَغْنَیْتُهُ، فَسَلُونِی أَرْزُقْکُمْ، وَکُلُّکُمْ …

مسلم، باب: [تحریم الظلم] ۲۶۶- «عَنْ أَبِی ذَرٍّ رضی الله عنه عَنِ النَّبِیِّ  صلی الله علیه و سلم قَالَ: فِیمَا رَوَى عَنِ اللهِ تَبَارَکَ وَتَعَالَى أَنَّهُ قَالَ: یَا عِبَادِی! إِنِّی حَرَّمْتُ الظُّلْمَ عَلَى نَفْسِی، وَجَعَلْتُهُ بَیْنَکُمْ مُحَرَّمًا، فَلَا تَظَالَمُوا، یَا عِبَادِی! کُلُّکُمْ ضَالٌّ إِلَّا مَنْ هَدَیْتُهُ، فَاسْتَهْدُونِی أَهْدِکُمْ، یَا عِبَادِی! کُلُّکُمْ جَائِعٌ، إِلَّا مَنْ أَطْعَمْتُهُ، فَاسْتَطْعِمُونِی أُطْعِمْکُمْ، یَا عِبَادِی! کُلُّکُمْ …

مسلم، کتاب «البر والصله والأدب»: [فضل عیاده المریض] ۲۶۵- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ  صلی الله علیه و سلم: إِنَّ اللهَ جل جلاله یَقُولُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ: یَا ابْنَ آدَمَ مَرِضْتُ فَلَمْ تَعُدْنِی! قَالَ: یَا رَبِّ! کَیْفَ أَعُودُکَ وَأَنْتَ رَبُّ الْعَالَمِینَ؟ قَالَ: أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ عَبْدِی فُلَانًا مَرِضَ فَلَمْ تَعُدْهُ؟ أَمَا عَلِمْتَ أَنَّکَ لَوْ عُدْتَهُ لَوَجَدْتَنِی …

ترمذی، باب: [الحُبِّ فِی اللَّهِ] ۲۶۴- «عَنْ مُعَاذُ بْنُ جَبَلٍ رضی الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم یَقُولُ: قَالَ اللَّهُ جل جلاله: المُتَحَابُّونَ فِی جَلَالِی لَهُمْ مَنَابِرُ مِنْ نُورٍ، یَغْبِطُهُمُ النَّبِیُّونَ وَالشُّهَدَاءُ». «از معاذ بن جبل رضی الله عنه روایت شده است که گفت: از پیامبرصلی الله علیه و سلم شنیدم که می‌فرمود: خداوند متعال …

[امام مالک حدیث قبل (حدیث شماره‌ی ۲۶۲) را با روایت دیگری ضمن بیان داستان جالبی به شرح زیر ذکر کرده است]: ۲۶۳- «عَنْ أَبِی إِدْرِیسَ الْخَوْلَانِیِّ، أَنَّهُ قَالَ: دَخَلْتُ مَسْجِدَ دِمَشْقَ، فَإِذَا فَتًى شَابٌّ بَرَّاقُ الثَّنَایَا، وَإِذَا النَّاسُ مَعَهُ (وَفِیْ رِوَایَهٍ: وَمَعَهُ مِنَ الصَّحَابَهِ عِشْرُونَ وَفِیْ رِوَایَهٍ: ثَلاَثُون) إِذَا اخْتَلَفُوا فِی شَیْءٍ أَسْنَدُوا إِلَیْهِ، وَصَدَرُوا عَنْ قَوْلِهِ، فَسَأَلْتُ عَنْهُ، فَقِیلَ: …

امام مالک، الموطأ ۲۶۱- امام مالک با همان الفاظ روایت شده از مسلم (حدیث شماره‌ی ۲۵۹) این حدیث را ذکر کرده است، با این تفاوت که به جای لفظ «بِجِلَالِیْ» که مسلم آورده است لفظ «لِجَلَالِیْ» را ذکر کرده است. ۲۶۲- «عَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ رضی الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم یَقُولُ: قَالَ اللَّهُ …

مسلم، کتاب «الفضایل» باب: [فضل الحُبِّ فِی اللَّهِ] ۲۵۹- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ  صلی الله علیه و سلم: إِنَّ اللهَ یَقُولُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ: أَیْنَ الْمُتَحَابُّونَ بِجَلَالِی؟ الْیَوْمَ أُظِلُّهُمْ فِی ظِلِّی یَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلِّی». «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که گفت: پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: خداوند روز قیامت …

بقیّه اخباری که از باب ۱۸۲ کافی نقل شده به قرار زیر است : ۴۴ و۶۵ ← ۲۳- راوی آن «محمّد بن شاذان بن نعیم» مجهول الحال است. ولی باکمال تعجّب، ممقانی بدون دلیل می‌گوید چون از وُکَلا بوده پس مافوق ثقه است و به روی خود نمی‌آورد که بسیاری از وُکَلای أئمّه که لااَقلّ در وجودشان شکّی نیست و …

۲۸ و ۳۳ و ۵۲ ← ۱۳- حسین بن الفضل مجهول الحال می‌گوید فقیهی سؤال کرد جواب او را ندادند! واضح است که سُفَرا و نُوّاب جواب کسی را می‌دهند که مرید سر به زیر بوده و یا پولی فرستاده باشد ولی اگر فقیهی باشد که سؤال و تفحّص کند و پولی هم نفرستاده باشد و به سادگی مطیع نشود، …

در این قصّه چند بار همان عقیده معروف که «زمین از حجّت إلهی خالی نمی‌مانَد» تکرار شده. در این موضوع باید به کتاب [عرض اخبار اصول…..: ص ۳۷۰ تا ۳۷۲] و کتاب «راهی به سوی وحدت اسلامی» تألیف جناب سیّد «مصطفی حسینی طباطبائی» (ص ۷۵ تا ۸۰) مراجعه شود. دیگر دلیل واضح بر نامعتبر بودن این قصّه، دلالت آن بر …

۱۹- حدیثی است ازقول «أبوالعبّاس أحمد دینوری» که می‌گوید یکی دو سال بعداز وفات حضرت عسکری  علیه السلام از دینور قصد حجّ کردم. شیعیان نزد من جمع شدند و شانزده هزار دینار سهم امام به من سپردند تا به جانشین حضرت عسکری  علیه السلام که نمی‌دانستند کیست، تحویل دهم. چون به کرمانشاه رسیدم فردی که او هم جانشینِ امام را …

ثانیاً: این چه ربطی دارد به کسی­که در هیچ یک از مسائل مربوط به او، قول واحد وجود ندارد؟! اگر مسأله تا این اندازه بی‌پایه بود که هرکس می‌تواند درباره هرموجود خیالی مثلاً اسب بالدار یا پری درپایی بگوید مگر شما هارون الرّشد و یا سلطان محمود غزنوی را دیده‌اید که وجودشان را قبول دارید پس وجود پری دریایی را …

۴ و۵۵- راوی معلوم نیست!! زیرا «راوندی» مؤلّف کتاب سراسر خرافات «خرائج» گفته: «رُوِیَ = روایت شده!!» نه راوی معلوم است و نه زمان و مکان آن؟! این راویِ ناشناس روایت کرده از «محمّد بن هارون الهمدانی» که او نیز مجهول است که من چند دکّان داشتم که پانصد وسی دینار می‌ارزید و قصد داشتم آن را به عنوان سهم …

تذکّر: خواننده محترم در این مسأله درنگ کن که اگر علمای ما از افرادی نظیر «ابن روح نوبختی» دفاع و تمجید ننموده و أعمال مشکوک آنها را توجیه نکنند طبعاً بنای سستی که با انواع مغالطات و احتمالاتِ ثابت نشده و بازی با آیات قرآن و روایات بی‌اعتبار، برای اثباتِ وجود مهدی ساخته‌اند، خراب می‌شود!! از این­رو چاره‌ای ندارند جُز …

«ابن روح» مردی بسیار سیّاس و چند رنگ و با کیاست بود و به قول شیخ عباس قمی [منتهی الآمال: ج۲، ص ۵۰۷] «چنان با مخالفین حُسن سلوک داشت که هر یک از مذاهب أربعه مدّعی بودند که او از ماست و افتخار می‌نمودند هر طائفه‌ای به نسبت او به ایشان([۱])» (فتأمّل جِدّاً) گیرم که به قول شما «ابن روح» …

۲- این حدیث نیز دلالت بر علم غیب دارد و راوی آن مرد خبیثِ ریاکار جاه طلبی است به نام «ابوجعفر محمّد بن علی شلمغانی» مشهور به «ابن ابی‌عزاقر([۱])» که از همپالکی‌ها و همدستان «ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی» بود و با او همکاری می‌کرد و در مدّتی که «ابن روح» پنهانی می‌زیسته، شلمغانی را به عنوان نائب خود منصوب …

اید دانست که اوّلاً: طرفداران هرمذهب و مسلکی و از جمله صوفیّه برای بزرگان خود معجزات (یا بگو کرامات و خارق عادات)([۱]) قائل شده‌اند. چنانکه در آثار یهود و نصاری نیز اینگونه اخبار دیده می‌شود. اگر به کتاب «تذکره الأولیاء» عطّار نیشابوری و یا «نفحات الأنس» عبدالرّحمان جامی ونظایراینها مراجعه شود انواع مسائل عجیب وغریب در آنها دیده می‌شود و …

تاسعاً: اکثر أخبار این باب را شیخ صدوق که مردی ساده لوح بوده و به قول شیخ مفید أهل تدقیق و تأمّل در روایات نبوده([۱])، گرد آورده که سند آنها معیوب بوده و در بسیاری از آنها علائم کذب آشکار است!! کار مجلسی در گرد آوری اینگونه اخبار بی‌اعتبار مانند کار کسی است که برای اثبات ادّعای خود در محکمه، …

خامساً: اشخاصی که عمر طولانی داشته‌اند همگی مورد مشاهده مردم بوده‌اند و این چه ربطی دارد به کسی که أحدی او را ندیده و نمی‌بیند. سادساً: خداوند به صورت عامّ فرموده: ﴿وَمَن نُّعَمِّرۡهُ نُنَکِّسۡهُ فِی ٱلۡخَلۡقِۚ أَفَلَا یَعۡقِلُونَ ۶٨﴾ [یس: ۶۸]. «و هرکه را عمر بیفزاییم در خلقتش باژگونه می‌سازیم (او را از توانایی به ناتوانیِ خردسالی بازمی‌گردانیم) آیا (در …

مجلسی برای اثبات طول عمر بیش از حدّ طولانی مهدی أخبار کسانی را آورده که عمر طولانی و غیرعادی داشته‌اند تا بگوید چون کسانی عمر طولانی داشته باشند بنابراین ناممکن نیست که مهدی نیز عمری بسیار طولانی داشته باشد و مخالفین نباید آن را بعید بشمارند! أمّا لازم است بدانیم، چنانکه قبلاً نیز گفته شد: أوّلاً: صرف اثبات اینکه خدا …

در این باب أخباری جمع کرده‌اند برای اثبات اینکه مهدی دارای خصوصیّات و أوصاف و أحوال أنبیاء است و أمّا مجلسی روایاتی را آورده که به هیچ وجه اعتبار ندارد زیرا صرف نظر از مجاهیل از قول کذّابانی از قبیل «محمّد بن جمهور» یا «معلیّ بن محمد» و «احمد بن هلال» و «سلیمان بن داود» و «محمّد بن بحر الشّیبانی» …

غیبت مهدی را به غیبت حضرت یوسف  علیه السلام از کنعان نیز تشبیه می‌کنند درحالی­که در مدّت غیبت او از کنعان، حضرت یعقوب  علیه السلام حاضر و ظاهر و دردسترس مردم بود. ثانیاً اگر وی در کنعان ظاهر نبود، در مصر ظاهر و حاضر بود، نه آنکه دردسترس هیچ بشری نباشد!! ویا می‌گویند حضرت موسی  علیه السلام از مصر غیبت …

می‌نویسد قول کیسانیّه و ناووسیّه و واقفیّه باطل است!! می‌پرسیم آنها خصوصاً اسماعیلیه أخبار متعدّد دارند که موعود، همان فرد منظور آنهاست ولی شما أخبار آنها را نمی‌پذیرید! أخبار شما چه فرقی با أخبار ایشان دارد که قول آنها را باطل و قول خود را حقّ می‌دانید؟! لاأقلّ آنها کسانی را امام دانسته‌اند که در ولادتشان تردید نیست ولی شما …

بنابراین عصمت علی یا امام حسن برای شهر خودش مفید بود. أمّا در شهرهای دور و مناطق صعب العبور فائده چندانی نداشت، در نتیجه حتّی اگر معصومی وجود می‌داشت نُوّاب و منصوبین غیرمعصوم او که در مناطق دور بسر می‌برند بدون عصمت در أعمال جزئیّه و شؤون مختلف حیات اجتماعی مسائل مردم را فیصله می‌دهند پس أصول کلّیّه که نباید …

مجلسی در این باب پرداخته به استدلال برای اثبات غیبت مهدی و دلیل­هایی آورده سست‌تر از تار عنکبوت!! یکی از دلائل او این است که چون باید در هر زمان برای مردم رئیسی معصوم موجود باشد، و زمان ما کسی نیست، پس ناچاریم بگوییم یک معصومی هست ولی غائب است! جواب این است که خیر، احتیاج به رئیس معصوم نداریم، …

۴۰- از ثعلبی نقل کرده که او در تفسیر «حمعسق» روایت کرده که سین رفعت و نورانیّت مهدی و ق، قوّت عیسی است که از آسمان پایین آید و نصاری را بکشد و کلیساها را خراب کند. و نیز روایت کرده که مهدی بر اصحاب کهف سلام می‌گوید و خدا آنها را زنده می‌کند سپس آنها به مرقد خویش باز …

در اینجا برای بقای حضرت عیسی  علیه السلام استدلال کرده به آیه‌ای که فرموده: ﴿وَإِن مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡکِتَٰبِ إِلَّا لَیُؤۡمِنَنَّ بِهِۦ قَبۡلَ مَوۡتِهِۦۖ وَیَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَهِ یَکُونُ عَلَیۡهِمۡ شَهِیدٗا ١۵٩﴾ [النساء: ۱۵۹]. «و از أهل کتاب (هیچ) کسی نیست مگرآنکه پیش از مرگش به او (= عیسی) البتّه ایمان آورد و روز رستاخیز، او (= عیسی) بر ایشان گواه است». درحالی­که …