کسانی که یکدیگر را به خاطر خدا دوست دارند(۲)

امام مالک، الموطأ

۲۶۱- امام مالک با همان الفاظ روایت شده از مسلم (حدیث شماره‌ی ۲۵۹) این حدیث را ذکر کرده است، با این تفاوت که به جای لفظ «بِجِلَالِیْ» که مسلم آورده است لفظ «لِجَلَالِیْ» را ذکر کرده است.

۲۶۲- «عَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ رضی الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم یَقُولُ: قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَتَعَالَى: وَجَبَتْ مَحَبَّتِی لِلْمُتَحَابِّینَ فِیَّ، وَالْمُتَجَالِسِینَ فِیَّ، وَالْمُتَبَاذِلِینَ فِیَّ».

262. «از معاذ بن جبل رضی الله عنه روایت شده است که گفت: از پیامبرصلی الله علیه و سلم شنیدم که می‌فرمود: خداوند متعال می‌فرماید: محبتم نسبت به کسانی که به خاطر من یکدیگر را دوست دارند و به خاطر من با یکدیگر می‌نشینند (یکدیگر را ملاقات می‌کنند) و به خاطر من به یکدیگر کمک و بخشش می‌کنند، واجب شد (محبتم شامل این افراد می‌شود)».