ابن عباس چشمانش را از دست داد

ابن عباس چشمانش را از دست داد. او به خود دلجویی داد و گفت:

إن یأخذ الله من عینـی نورهمـا

ففی فـؤادی وقلبـی منهما نور

«اگر خداوند، نور چشمانم را گرفته، اما در قلبم، نور چشمانم وجود دارد».

قلبی ذکی وعقلی غیرذی عوج

وفی فمی صارم کالسیف مأثور

«قلبی فهمیده دارم و عقلم، کجی و انحراف ندارد و در دهانم شمشیر برنده‌ای است».

ابن عباسس، در حقیقت نعمت‌های زیادی را که از آن برخوردار بود، مایه دلجویی خود قرار داد تا بدین سان، ناراحتیش را به خاطر از دست دادن مقدار کمی از نعمت‌ها رفع نماید.