حدیث

صفات یأجوج و مأجوج بر اساس احادیث، آنان شبیه هم‌نژادان خویش؛ یعنی ترک‌های عجم مغول هستند، دارای چشمانی کوچک، بینی‌هایی هموار و پهن، موهایی سفید و سرخ، صورت‌هایی پهن، گویی که سپرهایی چکّش‌خورده‌اند و به شکل و رنگ همان ترک‌های مغول هستند.[۱] با توجّه به روایات صحیح، آنان مردانی قوی بوده و کسی توان رویارویی با این افراد را ندارد. …

اصل یأجوج و مأجوج این افراد از جنس بشر بوده و از اولاد آدم و حوّاء إ هستند.[۱] عبدالله بن عمرو  از رسول الله صلی الله علیه وسلم چنین روایت می‌کند: «أَنَّ یَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مِنْ وَلَدِ آدَمَ، وَأَنَّهُمْ لَوْ أُرْسِلُوا إلی النَّاسِ لأَفْسَدُوا عَلَیْهِمْ مَعَایِشَهُمْ، وَلَنْ یَمُوتَ مِنْهُمْ أَحَدٌ إِلا تَرَکَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ أَلْفًا فَصَاعِدًا»[۲]؛ «بدون تردید یأجوج و مأجوج از …

ترتیب علائم بزرگ قیامت (۲)   عبدالله بن عمرو ب می‌گوید: حدیثی را از رسول الله صلی الله علیه وسلم حفظ نمودم که هرگز آن را فراموش نمی‌کنم؛ از ایشان چنین شنیدم: «إِنَّ أَوَّلَ الْآیَاتِ خُرُوجًا، طُلُوعُ الشَّمْسِ مِنْ مَغْرِبِهَا، وَخُرُوجُ الدَّابَّهِ عَلَى النَّاسِ ضُحًى، وَأَیُّهُمَا مَا کَانَتْ قَبْلَ صَاحِبَتِهَا، فَالْأُخْرَى عَلَى إِثْرِهَا قَرِیبًا»[۱]؛ «همانا نخستین نشان‎های که آشکار می‌گردد، طلوع …

ترتیب علائم بزرگ قیامت (۱) احادیثی که بیانگر نشانه‌های بزرگ قیامت هستند، آن‎ها را باهم و بدون ترتیب بیان کرده‌اند، زیرا ترتیب‎شان در گفتار، نشانۀ ترتیب آن‎ها در وقوع نبوده و به‎وسیلۀ حرف «و» عطف شده‌اند که مقتضی ترتیب نیست. ترتیب آن‎ها در برخی متون، برخلاف ترتیب‎شان در متون دیگر آمده است.[۱] اکنون خلاصه‌ای از احادیثی که نشانه‌های قیامت را …

عذاب و نعمت‌های قبر بر اساس شریعت ثابت است علاوه بر متونی که قبلا بیان گردید، ابن عبّاس ب روایت نموده که پیامبر صلی الله علیه وسلم از کنار دو قبر عبور کرده و فرمودند: «یُعَذَّبَانِ، وَمَا یُعَذَّبَانِ فِی کَبِیرٍ، بَلَى، کَانَ أَحَدُهُمَا لاَ یَسْتَتِرُ مِنْ بَوْلِهِ، وَکَانَ الآخَرُ یَمْشِی بِالنَّمِیمَهِ»؛ «[صاحب این دو قبر] عذاب می‌شوند؛ آن هم نه به سبب …

تواتر احادیث دربارۀ نعمت‌ها و عذاب قبر شارح «العقیده الطّحاویّه» می‌گوید: «بدون تردید احادیث متواتر و فراوانی از رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد عذاب و نعمت‌های قبر برای کسی که شایستۀ این مطلب است، به اثبات رسیده و از این رو، باور و ایمان به این موضوع واجب است.»[۱] شیخ الإسلام ابن تیمیّه چنین می‌آورد: «دیدگاه سایر مسلمانان …

توصیف و نام آن دو فرشته (منکر و نکیر) در برخی از احادیث، توصیف دو فرشتۀ مسؤول فتنۀ قبر و نام آن‎ها آمده است. ابوهریره  روایت می‌کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِذَا قُبِرَ الْمَیِّتُ – أَوْ قَالَ: أَحَدُکُمْ- أَتَاهُ مَلَکَانِ أَسْوَدَانِ أَزْرَقَانِ، یُقَالُ لأَحَدِهِمَا: الْمُنْکَرُ، وَلِلآخَرِ: النَّکِیرُ»[۱]؛ «وقتی میّت-یا فرمودند: یکی از شما- در قبر نهاده می‌شود، …

چگونگی فتنۀ قبر وقتی مرده در قبر نهاده می‌شود، روح به بدنش باز می‌گردد و از وی سؤال شده و گفته می‌شود: پروردگار تو کیست؟ دین تو چیست؟ و پیامبرت چه کسی است؟ انسان مؤمن می‌گوید: پروردگارم، الله و دینم اسلام و پیامبرم محمّد ج است. امّا الله ظالمان را گمراه نموده و شخص کافر [باحسرت] می‌گوید: آه، آه، نمی‌دانم. انسان …

حضور شیطان در بدن انسان به مانند جریان خون در صحیح بخاری و صحیح مسلم، از انس س روایت شده که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِنَّ الشَّیْطَانَ یَجْرِی مِنَ الإِنْسَانِ مَجْرَى الدَّمِ»[۱]؛ «همانا شیطان در [بدن] انسان، همچون جریان خون جاری است.» در صحیح بخاری و صحیح مسلم، از صفیّه دختر حیی؛ همسر پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت شده …

نخستین عملی که در بین مردم، فیصله و داوری می­شود: نخستین کار فیصله­شده در میان مردم، مسألۀ خون­هاست، زیرا رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «أَوَّلُ مَا یُقْضَى بَیْنَ النَّاسِ فِی الدِّمَاءِ»[۱]؛ «در روز قیامت، نخستین عملی که در میان مردم داوری می­شود، موضوع خون­هاست». متّفق­ علیه. [۱]– صحیح بخاری، شمارۀ حدیث: ۶۸۶۴؛ صحیح مسلم، شمارۀ حدیث: ۱۶۷۸٫

نخستین عملی که از بنده پرسیده می­شود: اولین عمل مورد سؤال، نماز است که اگر صحیح باشد، سایر اعمال قبول می­شود و در غیر این صورت، سایر اعمال باطل و غیر قابل قبول است، و از پیامبر rچنین مطلبی نقل شده است.[۱] [۱]– سنن ترمذی، شمارۀ حدیث: ۴۱۳؛ ابن ماجه، شمارۀ حدیث: ۱۴۲۶؛ آلبانی این حدیث را در صحیح الجامع، …

عمومیّت حساب و کسانی که مورد محاسبه قرار نمی­گیرند: تمامی مردم محاسبه می­شوند مگر هفتادهزار نفری که پیامبر صلی الله علیه وسلم آنان را استثنا نمودند. در صحیح بخاری و صحیح مسلم از ابن عبّاس نقل شده که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «عُرِضَتْ عَلَیَّ الأُمَمُ»؛ «تمامی امّت­ها به من نشان­داده شدند.» و در ادامه عرض کردند: «فَنَظَرْتُ فَإِذَا …

  ارتباط سنّت با قرآن کریم، به چهار صورت است (۳) سنّت احکامی را بیان نموده که در قرآن کریم نیامده است: در این موارد، سنّت نبوی بیان و توضیحی برای قرآن یا تأکیدی بر عباراتش نیست. به عنوان نمونه، تحریم خوردن گوشت الاغ­های اهلی و هر درندۀ نیشدار و نیز تحریم ازدواج با زنی که عمّه یا خاله­اش در …

ارتباط سنّت با قرآن کریم، به چهار صورت است (۲) سنّت به عنوان فرعی از یک اصل ثابت در قرآن است: مانند منع فروش میوه­ها پیش از رسیدن آن‎ها؛ پیامبر r پس از هجرت به مدینه، دیدند که کشاورزان میوه­هایی را قبل از رسیدن و پخته­شدن، خرید و فروش می­کنند و از مقدار و خوبی آنچه فروخته می­شد، آگاهی نداشتند. …

ارتباط سنّت با قرآن کریم، به چهار صورت است (۱) سنّت نبوی تأکیدکنندۀ مطالب قرآنی است؛ مانند احادیثی که در آن‎ها به انجام نماز، ادای زکات، روزه، راستگویی و پرهیز از دروغ، تحریم ربا و امثال آن فرمان داده شده است. سنّت تبیین­کنندۀ قرآن بوده که به صورت­های زیر است: أ ـ مطالب مجمل قرآن را روشن می­سازد: سنّت نبوی …

جایگاه سنّت نسبت به قرآن کریم از آنجا که پیامبر صلی الله علیه وسلم واسطۀ میان الله و بندگانش برای تبلیغ شریعت و دین او به شمار می­رود، تمامی شریعت اسلام از ایشان گرفته شده است. امّا چنانچه قبلاً بیان گردید، شریعت تقسیم می­شود به وحی نازل­شده که به قصد عبادت، تلاوت می­شود؛ یعنی قرآن کریم و به سخن و …

تدوین حدیث نبوی بدون تردید در روایاتی مرفوع و موقوف منع نوشتن حدیث وارد شده است، چنانکه و همچنین در برخی اوقات و برای بعضی افراد، پیامبر صلی الله علیه وسلم به طور صریح، اجازۀ نوشتن احادیث را نیز داده‌اند.[۱] هرگز نمی­توان ـ و این اشتباه است که ـ نهی از نوشتن احادیث را دلیلی بر عدم­حجّیت آن‎ها دانست، چنانکه …

برخی از شیوه­های‌ سلف برای حفاظت حدیث نبوی، از این قرار است: پایبندی به بیان سندها و نام­بردن از راویان: این یکی از ویژگی­های امّت اسلام و راه شناخت منبع حدیث و جایگاه رجال آن است که با پذیرش یا ردّ آن، حکم صادر می­شود. عبدالله بن مبارک w می­گوید: «اسناد بخشی از دین است و اگر اسناد نمی­بود، هر …

تلاش محدّثان برای حفاظت حدیث در اواخر دوران صحابه ، گروهی پیدا شدند که قصد دروغ­بستن و افترا علیه رسول الله داشتند  علی‌رغم اینکه پیامبر rدر این باره، هشدار داده و مردم را از این کار بر حذر داشته بودند.[۱] مشهورترین جعل‌کنندگان حدیث، گروهی از ملحدان بودند که با پنهان­نمودن اهداف خویش، اسلام را پذیرفتند و قصد فاسدکردن اعتقاد و …

توجّه پیشینیان به حدیث نبوی هنگامی‌که صحابه اهمّیت و ارزش این علم را شناختند، بسیار مشتاق شدند تا آن را از پیامبرشان صلی الله علیه وسلم فرا گیرند و بدین منظور، همواره همراه ایشان بودند و نشستن با رسول الله  را بر کار در اموال و اسباب روزی ترجیح می­دادند و بسا اوقات، به افراد حاضر در مجلس پیامبر rرجوع …

ترمذی و ابوداوود و احمد از انس روایت کرده‌اند، که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «أَلَا أُخْبِرُکُمْ بِأَفْضَلَ مِنْ دَرَجَهِ الصِّیَامِ وَالصَّلَاهِ وَالصَّدَقَهِ؟». «هان! تا شما را از چیزی که برتر از درجه‌ی روزه و نماز و صدقه است، آگاه سازم!» عرض کردند: «بفرمایید!» فرمود: «إِصْلَاحُ ذَاتِ الْبَیْنِ، وَفَسَادُ ذَاتِ الْبَیْنِ الْحَالِقَهُ»[۱] «اصلاح میانه‌ها و برقرار کردن صلح …

ابن ماجه از انس رضی الله عنه روایت کرده است که مردی از پیامبر صلی الله علیه وسلم سؤال کرد: «ای رسول خدا! چه وقت می‌توان امر به معروف و نهی از منکر را ترک کرد» و پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «إِذَا ظَهَرَ فِیکُمْ مَا ظَهَرَ فِی الْأُمَمِ قَبْلَکُمْ»[۱]؛ «وقتی که آنچه در میان امت‌های پیشین ظهور کرد …

احمد حنبل از عدی بن عمیره روایت کرده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَا یُعَذِّبُ الْعَامَّهَ بِعَمَلِ الْخَاصَّهِ حَتَّى یَرَوُا الْمُنْکَرَ بَیْنَ ظَهْرَانِیهِمْ وَهُمْ قَادِرُونَ عَلَى أَنْ یُنْکِرُوهُ، فَلَا یُنْکِرُونَهُ، فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِکَ عَذَّبَ اللَّهُ تَعَالَى الْخَاصَّهَ وَالْعَامَّهَ»[۱]؛ «بی‌گمان که خداوند به خاطر کردار و رفتار خواص، عموم مردم را عذاب نمی‌دهد تا …

حضرت عایشه در روایت ابن ماجه از وی گفته است که: «از پیامبر صلی الله علیه وسلم شنیدم که می‌فرمود: «مُرُوا بِالْمَعْرُوفِ، وَانْهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ، قَبْلَ أَنْ تَدْعُوا فَلَا یُسْتَجَابَ لَکُمْ»[۱]؛ «به معروف امر کنید و از منکر نهی کنید پیش از آنکه دعا کنید، اما دعایتان اجابت نشود». [۱]– ابن ماجه (۳۲۵۱)، آلبانی گوید: حسن.

بنابر روایت ابوداوود و ابن ماجه و ترمذی از ابن مسعود، پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «إِنَّ أَوَّلَ مَا دَخَلَ النَّقْصُ عَلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ، کَانَ الرَّجُلُ یَلْقَى الرَّجُلَ، فَیَقُولُ: یَا هَذَا، اتَّقِ اللَّهَ وَدَعْ مَا تَصْنَعُ، فَإِنَّهُ لَا یَحِلُّ لَکَ، ثُمَّ یَلْقَاهُ بالْغَدِ، فَلَا یَمْنَعُهُ ذَلِکَ أَنْ یَکُونَ أَکِیلَهُ وَشَرِیبَهُ وَقَعِیدَهُ، فَلَمَّا فَعَلُوا ذَلِکَ ضَرَبَ اللَّهُ قُلُوبَ بَعْضِهِمْ …

مسلم و ابوداوود از عدی بن عمیره‌ی کندی روایت کرده‌اند که  الله علیه وسلم فرموده است: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ، مَنْ عُمِّلَ مِنْکُمْ لَنَا عَلَى عَمَلٍ فَکَتَمَنَا مِنْهُ مِخْیَطًا، فَمَا فَوْقَهُ فَهُوَ غُلٌّ یَأْتِی بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ»؛ «ای مردم! هرکس که ما وی را به کاری بگماریم و آنگاه او یک سوزنِ دوزندگی یا بیش‌تر از آن را از ما پنهان …

ترمذی، مسلم و ابوداوود از عبدالله بن عمرو بن عاصب روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «لَعْنَهُ اللَّهِ الرَّاشِی وَالْمُرْتَشِی»[۱]؛ «خداوند رشوه دهنده و رشوه‌بگیر را لعنت و نفرین کرده است» و در روایت امام احمد و ترمذی از ابو هریرهس آمده است که: «پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم رشوه‌دهنده و رشوه‌گیرنده در امر حکم را …

ترمذی و ابودواود از انس روایت کرده‌اند که گفت: «من از پیامبر صلی الله علیه وسلم شنیدم که فرمود: «مَنْ طَلَبَ الْقَضَاءَ وَاسْتَعَانَ عَلَیْهِ، وُکِلَ إِلَیْهِ، وَمَنْ لَمْ یَطْلُبْهُ وَلَمْ یَسْتَعِنْ عَلَیْهِ، أَنْزَلَ اللَّهُ مَلَکًا یُسَدِّدُهُ»[۱]؛ «هرکس که خواهان قضا شود و برای تولی این کار از دیگران کمک بگیرد، همه‌ی کار به او واگذار می‌شود و هرکس خواهان قضا نباشد …

شیخین بخاری، مسلم، نسایی و ابوداوود از ابوموسی روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «لَنْ نَسْتَعْمِلَ، أَوْ لَا نَسْتَعْمِلُ عَلَى عَمَلِنَا مَنْ أَرَادَهُ»[۱]؛ «ما بر کار و وظایف خود کسی را نمی‌گماریم – یا هرگز نخواهیم گماشت – که خواهان آن باشد» [۱]– ابو داود (۳۵۷۹) و صحیح مسلم (۱۷۳۳ و صحیح بخاری (۶۹۲۳).

نسایی و ابوداوود از عبدالله بن عمرو بن عاصب از پیامبر صلی الله علیه وسلم که فرموده است: «تَعَافُّوا الْحُدُودَ فِیمَا بَیْنَکُمْ، فَمَا بَلَغَنِی مِنْ حَدٍّ فَقَدْ وَجَبَ».[۱] «حدود میان خود را مورد عفو و بخشش قرار دهید، زیرا هر حدی که به آگاهی من برسد (اجرایش) لازم و واجب می‌گردد». [۱]– ابو داود (۴۳۷۶) و نسائی (۴۹۰۱)، آلبانی گوید: …

جماعت محدّثان از حضرت عایشه روایت کرده‌اند که گفته است: «مسأله‌ی زن سارق از قبیله‌ی بنومخزوم برای قبیله‌ی قریش بسیار اهمّیت داشت و آنان را نگران کرد؛ لذا با خود گفتند که: چه کسی در این باره با پیامبر صلی الله علیه وسلم صحبت می‌کند؟ و به خود پاسخ گفتند که: مگر کسی جز اسامه بن زید محبوب پیامبر صلی …

غُلول، پنهان‌کردن بخشی از غنایم پیش از تقسیم آن به قصد تملک است، از جمله احادیثی که بر تحریم شدید خیانت در غنایم دلالت دارند، روایت ابن ماجه و ابوداوود از ابوهریره است که در آن حدیث آمده است که: «برده‌ای به نام “مدعم” به عنوان هدیه به پیامبر صلی الله علیه وسلم داده شد. در هنگامی که برده مشغول …

پیامبر صلی الله علیه وسلم در روایت نسایی و ابوداوود، فرموده است که: «مَنْ قَتَلَ مُعَاهَدًا فِی غَیْرِ کُنْهِهِ، حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ الْجَنَّهَ»[۱]؛ «هرکه یک معاهد را در “غیر کُنهِ وی” بکشد، خداوند بهشت را بر او حرام می‌کند» ابن اثیر می‌گوید: «مقصود از کُنه، زمان و هنگامی است که کشتنش در آن جایز است». علقمی هم گفته است که: …

جماعت محدثان از ابو موسی اشعری روایت کرده‌اند، مرد پرسیده است: «ای رسول خدا! شخصی برای نام و شهرت می‌جنگد و کسی برای ستایش و تعریف می‌جنگد و دیگری برای عرض اندام و نشان‌دادن شجاعت خود می‌جنگد (کار این‌ها چگونه است و کدام جهاد است)؟! و یپامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «مَنْ قَاتَلَ لِتَکُونَ کَلِمَهُ اللَّهِ هِیَ العُلْیَا، …

مسلم از ابوهریره روایت کرده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «أَوَّلَ النَّاسِ یُقْضَى یَوْمَ الْقِیَامَهِ عَلَیْهِ رَجُلٌ اسْتُشْهِدَ، فَأُتِیَ بِهِ فَعَرَّفَهُ نِعَمَهُ فَعَرَفَهَا، قَالَ: فَمَا عَمِلْتَ فِیهَا؟ قَالَ: قَاتَلْتُ فِیکَ حَتَّى اسْتُشْهِدْتُ، قَالَ: کَذَبْتَ، وَلَکِنَّکَ قَاتَلْتَ لِیُقَالَ: جَرِیءٌ، فَقَدْ قِیلَ، ثُمَّ أُمِرَ بِهِ فَسُحِبَ عَلَى وَجْهِهِ حَتَّى أُلْقِیَ فِی النَّارِ».[۱] «اولین کسی که در روز قیامت مورد حساب …

پیامبر صلی الله علیه وسلم، اصل و ضابطه‌ای مقرّر فرموده است که مسابقه‌ی حرام را از مسابقه‌ی حلال جدا می‌کند و چنان‌که ترمذی، نسایی و ابوداوود از ابوهریرهس روایت کرده‌اند، فرموده است: «لَا سَبْقَ، إِلَّا فِی خُفٍّ أَوْ حَافِرٍ أَوْ نَضلٍ»[۱]؛ «هیچ سَبَقی صحیح نیست مگر در حیوان دارنده‌ی خُفّ: (سَپَل، سُم / مثل شتر و فیل)، یا دارنده‌ی سُم …

ابوامامه می‌گوید: «إِنَّ سِیَاحَهَ أُمَّتِی الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ ﻷ»[۱]؛ «مردی برای رفتن به سیاحت از پیامبر ج اجازه گرفت و پیامبر ج به او فرمود: «بی‌گمان که سیاحت امّت من، جهاد در راه خداوند است». [۱]– ابو داود (۲۴۸۶)، آلبانی گوید: صحیح.

در صحیح مسلم و سنن ابوداود نیز از ابوسعید خدری روایت شده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم برای بنولحیان پیک فرستاد و فرمود: «لِیَخْرُجْ مِنْ کُلِّ رَجُلَیْنِ رَجُلاً»؛ «از هردو مرد یک مرد بیرون بیاید» و سپس خطاب به کسانی که قائد بودن: (به هر دلیل به جهاد نرفته بودند)، فرمود: «أَیُّکُمْ خَلَفَ الْخَارِجَ فِی أَهْلِهِ بِخَیْرٍ، کَانَ …

جماعت محدثان مگر ابن ماجه از زید بن خالد جهنی روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «مَنْ جَهَّزَ غَازِیًا فِی سَبِیلِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ فَقَدْ غَزَا وَمَنْ خَلَفَهُ فِی أَهْلِهِ بِخَیْرٍ فَقَدْ غَزَا».[۱] «هرکس که یک جنگجو در راه خدا را آماده سازد در واقع او هم جنگیده است و هرکس در حق خانواده‌ی یک جنگجو …

ترمذی و ابوداوود از فضاله بن عبید روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «کُلُّ الْمَیِّتِ یُخْتَمُ عَلَى عَمَلِهِ إِلَّا الْمُرَابِطَ، فَإِنَّهُ یَنْمُو لَهُ عَمَلُهُ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ، وَیُؤَمَّنُ مِنْ فَتَّانِ الْقَبْرِ».[۱] «هر مُرده‌ای عملش ختم پیدا می‌کند، مگر پاسبان مرزی که عملش تا روز قیامت رشد و نمو پیدا می‌کند و او از فتنه‌های قبر هم در …

ترمذی نسایی و ابوداوود از ام حرام دختر ملحان روایت کرده‌اند که گفته است: «روزی پیامبر صلی الله علیه وسلم ظهرهنگام نزد آنان قیلوله کرد و سپس با حالتی خندان بیدار شد. ام حرام از ایشان پرسید: ای رسول خدا! چه چیزی موجب خنده‌ی شما شده است؟ و پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «رَأَیْتُ قَوْمًا مِمَّنْ یَرْکَبُ ظَهْرَ هَذَا …

در روایتی ز مسلم، ترک تیراندازی پس از یادگیری آن مورد نکوهش شدید واقع‌شده و حضرت صلی الله علیه وسلم فرموده است: «مَنْ عَلِمَ الرَّمْیَ، ثُمَّ تَرَکَهُ، فَلَیْسَ مِنَّا وَقَدْ عَصَى»[۱]؛ «هرکس تیراندازی را یاد بگیرد و سپس آن را ترک کند از ما نیست و گناه مرتکب شده است». [۱]– صحیح مسلم (۱۹۱۹).

جماعت محدثان از ابوهریره روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود است: «مَطْلُ الْغَنِیِّ ظُلْمٌ، وَإِذَا أُتْبِعَ أَحَدُکُمْ عَلَى مَلِیءٍ فَلْیَتْبَعْ»[۱]؛ «مطل کردن ثروتمند ستم است و اگر کسی: (طلبکاری) از میان شما به شخص دارایی حواله شد، او حواله را بپذیرد».   [۱]– صحیح مسلم (۱۵۶۴).

مسلم از ابوهریره روایت کرده است، صلی الله علیه وسلم فرموده است: «الحَلِفُ مُنَفِّقَهٌ لِلسِّلْعَهِ، مُمْحِقَهٌ لِلرِّبْحِ»[۱]؛ «سوگند موجب ترویج کالا می‌شود اما سود را از بین می‌برد» و از ابو قتاده‌ی انصاری روایت شده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «إِیَّاکُمْ وَکَثْرَهَ الْحَلِفِ؛ فَإِنَّهُ یُنَفِّقُ ثُمَّ یَمْحَقُ»[۲]؛ «از سوگندخوردن زیاد پرهیز کنید چونکه سوگند کالا را …

غصبِ زمین مسلم از سعید بن زید بن عمرو بن نفیل روایت کرده است که پیامبر ج فرموده است: «مَنِ اقْتَطَعَ شِبْرًا مِنَ الْأَرْضِ ظُلْمًا، طَوَّقَهُ اللهُ إِیَّاهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ مِنْ سَبْعِ أَرَضِینَ»[۱]؛ «هرکس یک وجب از زمینی را از روی ستم از آن خود کند، خداوند در روز قیامت آن را از هفت زمین بر گردنش طوق می‌اندازد». ماجرای …