وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
پیامبر صلی الله علیه وسلم، اصل و ضابطه‌ای مقرّر فرموده است که مسابقه‌ی حرام را از مسابقه‌ی حلال جدا می‌کند و چنان‌که ترمذی، نسایی و ابوداوود از ابوهریرهس روایت کرده‌اند، فرموده است:
«لَا سَبْقَ، إِلَّا فِی خُفٍّ أَوْ حَافِرٍ أَوْ نَضلٍ»[۱]؛ «هیچ سَبَقی صحیح نیست مگر در حیوان دارنده‌ی خُفّ: (سَپَل، سُم / مثل شتر و فیل)، یا دارنده‌ی سُم (مثل اسب و الاغ) و یا در تیراندازی». سَبَق، به معنای مزد و جایزه‌ای است که برای برنده در مسابقه در نظر گرفته میشود که این جایزه و پاداش تنها در مسابقه‌ی اسب و شتر و حیوان‌های مشابه آن‌ها و نیز، در تیراندازی جایز و حلال است. خطابی می‌گوید: «گرفتن مزد و جایزه در تیراندازی بدین دلیل جایز است که تیراندازی از ابزارهای جنگ به شمار می‌آید و در قراردادن جایزه و پاداش برای چنین مسابقه‌ای هم نوعی ترغیب و تشویق به جهاد هست»
[۱]– ابو داود (۲۵۷۴)، آلبانی گوید: صحیح.