در روایتی از ابوهریره رضی الله عنه هم آمده که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «مَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ بِحَدِیدَهٍ فَحَدِیدَتُهُ فِی یَدِهِ یَتَوَجَّأُ (یطعن) بِهَا فِی بَطْنِهِ فِی نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِیهَا أَبَدًا، وَمَنْ شَرِبَ سُمًّا فَقَتَلَ نَفْسَهُ فَهُوَ یَتَحَسَّاهُ (یشربه) فِی نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدًا مُخَلَّدًا فِیهَا أَبَدًا، وَمَنْ تَرَدَّى مِنْ جَبَلٍ فَقَتَلَ نَفْسَهُ فَهُوَ یَتَرَدَّى فِی نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدًا …

مسلم، همچنین، از ابوهریره روایت کرده که گفت: پیامبر صلی الله علیه وسلم، در جنگ حنین، درباره‌ی یک مرد به ظاهر مسلمان فرمود: «هَذَا مِنْ أَهْلِ النَّارِ». «این فرد در زمره‌ی جهنمیان است». هنگامی که جنگ شروع شد، آن مرد به شدت جنگید و زخمی شد؛ برخی از صحابه به حضرت صلی الله علیه وسلم گفتند: ای پیامبر خدا! آن شخصی …

مسلم از ثابت بن ضحاک روایت کرده که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «مَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ بِشَیْءٍ عُذِّبَ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ».[۱] «… و هرکس خود را با وسیله‌ای بکشد، در روز قیامت با همان وسیله شکنجه و عذاب می‌شود…»؛ [۱]– صحیح بخاری (۶۰۴۷) و صحیح مسلم (۱۱۰).

پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «اقْتَدُوا بِاللَّذَیْنِ مِنْ بَعْدِی أَبِی بَکْرٍ وَعُمَرَ».[۱] «به آن دو نفری که بعد از من هستند؛ ابوبکر و عمر، اقتدا کنید». و امر به اقتدا هم عام است؛ و نیز، فرموده است: «والله مَا طَلَعَتِ الشَّمْسُ، وَلَا غَرَبَتْ بَعْدَ النَّبِیِّینَ وَالْمُرْسَلِینَ على رجل أَفْضَلَ مِنْ أَبِی بَکْرٍ».[۲] «به خدا سوگند که خورشید، بعد از …

مسلم و ابوداود از ابوهریره روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلم، به روایت از پروردگار خویش، فرمود: «یُؤْذِینِی ابْنُ آدَمَ، یَسُبُّ الدَّهْرَ وَأَنَا الدَّهْرُ، بیدی الأمر، أُقَلِّبُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ».[۱] «فرزند آدم مرا آزار می‌دهد و به دهر (روزگار) ناسزا می‌گوید و دشنام می‌دهد در حالی که روزگار من هستم و امر خلق و ایجاد در دست من است …

ابن ماجه و ابوداود از عبدالله بن عباس روایت کرده‌اند که گفت: پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «الطِّیَرَهُ شِرْک، الطِّیره شرکٌ، الطیره شِرْکٌ».[۱] «به فال بدگرفتن (پرنده، یا حیوان یا غیر آن) شرک است به فال بدگرفتن شرک است، به فال بدگرفتن، شرک است». [۱]– ابو داود (۳۹۱۰)، ابن ماجه (۲۸۶۶) آلبانی گوید: صحیح.

در انکار و رد دانش رمالی و تفأل به پرندگان هم، نسایی و ابوداوود از قبیصه روایت کرده‌اند که گفت: من شنیدم که پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌فرمودند: «الْعِیَافَهُ، وَالطِّیَرَهُ، وَالطَّرْقُ مِنَ الجِبْتِ».[۱] «عیافه و طیره و طرق (خط و طلسم و رمالی و به فال بدگرفتن و تفال به پرندگان)، همه، جزو “جبت” هستند»؛ که طرق، به معنای به …

در مورد ردّ و تقبیح دانش ستاره‌شناسی [خرافی]، ابوداوود، احمد و ابن ماجه از ابن عباس روایت کرده‌اند که گفته  است: پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ اقْتَبَسَ عِلْمًا مِنْ النُّجُومِ، اقْتَبَسَ شُعْبَهً مِنْ السِّحْرِ، زَادَ مَا زَادَ».[۱] «هرکس دانش و علمی از علم نجوم اقتباس کند، در واقع شعبه‌ای از جادو اقتباس کرده است و به هر مقدار که …

مسلم از معاویه بن حکم سلمی روایت کرده است که وی گفته است: من به پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم عرض کردم که: ای فرستاده‌ی خدا! کارهایی بود که ما در دوران جاهلیت انجام می‌دادیم؛ ما به نزد کاهنان می‌رفتیم [در این باره چه می‌فرمایید]؟ و پیامبر صلی الله علیه وسلم در پاسخ فرمودند: «فَلَا تَأْتُوا الْکَهَّانَهَ»: «دیگر پیش کاهنان نروید»؛ …

ابن ماجه، ابوداوود و امام احمد از عبدالله بن مسعود روایت کرده‌اند که گفت: شنیدم که پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌فرمود: «إِنَّ الرُّقَى، وَالتَّمَائِمَ، وَالتِّوَلَهَ شِرْکٌ».[۱] «بی‌گمان، افسون و حِرز و افسون و طلسم شرک است». [۱]– مسند احمد (۵/۲۱۹)، آلبانی در صحیح الترغیب (۳۴۵۷) گوید: صحیح.

امام الحرمین جوینی در کتاب الإرشاد خود می‌نویسد: پیامبر ج فرموده است: «الْقَدَرِیَّهُ مَجُوسُ هَذِهِ الْأُمَّهِ».[۱] «قَدریه مجوس این امّت هستند». [۱]– ابو داود (۴۶۹۱)، آلبانی در تخریج مشکاه المصابیح (۱/۱۰۲) گوید: حسن.

ابوداوود از بریده روایت کرده است که: پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «مَنْ حَلَفَ، فَقَالَ: إِنِّی بَرِیءٌ مِنَ الْإِسْلَامِ، فَإِنْ کَانَ کَاذِبًا فَهُوَ کَمَا قَالَ، وَإِنْ کَانَ صَادِقًا فَلَنْ یَرْجِعَ إِلَى الْإِسْلَامِ سَالِمًا».[۱] «هرکس سوگند یاد کند که از دین اسلام بری و دور است، اگر دروغ گفته باشد، او همانگونه است که سوگند یاد کرده است و اگر …

از ثابت بن ضحاک است که ثابت گفته است که: او در زیر شجره‌ی رضوان با پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم بیعت کرده است و ایشان در آنجا فرموده است که: «مَنْ حَلَفَ بِمِلَّهٍ غَیْرِ مِلَّهِ الْإِسْلَامِ کَاذِبًا، فَهُوَ کَمَا قَال».[۱] «هرکس، به دروغ، به دینی غیر از دین اسلام سوگند بخورد، او همان دینی دارد که بدان قائل شده …

ترمذی و ابوداوود از عبدالله بن عمرو بن عاص رضی الله عنه روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ یَبْغَضُ مِنَ الرِّجَالِ الَّذِی یَتَخَلَّلُ بِلِسَانِهِ تَخَلَّلُ الباقِرَهِ بلِسانِها».[۱] «بی‌گمان، خداوند بدش می‌آید از شخص مبالغه‌کننده در بلاغ و فصاحت که با تکلف سخن می‌گوید و در هنگام سخن‌گفتن، (برای اظهار بلاغت و فصاحت خود) زبانش را می‌چرخاند …

ترمذی و ابوداوود – با سندی حسن -، از ابوهریره روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ سُئِلَ عَنْ عِلْمٍ فَکَتَمَهُ، أَلْجَمَهُ اللهُ بِلِجَامٍ مِنْ نَارٍ یَوْمَ الْقِیَامَهِ».[۱] «هرکس درباره‌ی دانشی از او سؤال شود و او آن را (بداند ولی نگوید و) پنهان نماید، خداوند متعال در روز قیامت افساری از آتش بر دهانش خواهد زد». …

پیامبرصلی الله علیه وسلم، گناه جوینده‌ی فتوا را بر دوش عالم سهل‌انگاری در فتوا و گمراه‌کننده‌ی دیگران با این سهل‌انگاری نهاده است و بنا به آنچه ابوداوود از ابوهریره روایت کرده است، فرموده است: «مَنْ أُفْتِیَ بِغَیْرِ عِلْمٍ کَانَ إِثْمُهُ عَلَى مَنْ أَفْتَاهُ».[۱] «هرکس که بدون علم برای او فتوا داده شده است، گناهش بر عهده­ ی مفتی است» سلیمان …

ابوسعید بن أعرابی در معانی الزهد و امام احمد در الزهد و در المسند، از ابی بن کعب رضی الله عنه روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «بَشِّرْ هَذِهِ الْأُمَّهَ بِالسَّنَاءِ، وَالنَّصْرِ، وَالتَّمْکِینِ، فَمَنْ عَمِلَ مِنْهُمْ عَمَلَ الْآخِرَهِ یُرِیدُ بِهِ الدُّنْیَا، فَمَا لَهُ فِی الْآخِرَهِ مِنْ نَصِیبٌ».[۱] «این امّت به بلندی و پیروزی و قدرت و نفوذ …

ابوداود و ابن ماجه از ابوهریره رضی الله عنه روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «مَنْ طَلَبَ عِلْمًا مِمَّا یُبْتَغَى بِهِ وَجْهُ اللَّهِ، لَا یَتَعَلَّمُهُ إِلَّا لِیُصِیبَ بِهِ عَرَضًا مِنَ الدُّنْیَا، لَمْ یَجِدْ عَرْفَ الْجَنَّهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ».[۱] «اگر کسی دانشی را که به قصد رضایت پروردگار آموخته می‌شود به خاطر کسب مال و سودی دنیوی فرا بگیرد، …

ابوداوود از ابوذر رضی الله عنه روایت کرده است که پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم فرمودند: «أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ الْحُبُّ فِی اللَّهِ، وَالْبُغْضُ فِی اللَّهِ».[۱] «بهترین اعمال، محبت به خاطر خدا و نفرت به خاطر خداست». [۱]– ابو داود (۴۵۹۹) آلبانی گوید: ضعیف.

بخاری و مسلم و نسایی و ابوداود از عایشه رضی الله عنها روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلم پس از قرائت آیه‌ی: ﴿هُوَ ٱلَّذِیٓ أَنزَلَ عَلَیۡکَ ٱلۡکِتَٰبَ مِنۡهُ ءَایَٰتٞ مُّحۡکَمَٰتٌ هُنَّ أُمُّ ٱلۡکِتَٰبِ وَأُخَرُ مُتَشَٰبِهَٰتٞۖ فَأَمَّا ٱلَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمۡ زَیۡغٞ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَٰبَهَ مِنۡهُ ٱبۡتِغَآءَ ٱلۡفِتۡنَهِ وَٱبۡتِغَآءَ تَأۡوِیلِهِۦۖ وَمَا یَعۡلَمُ تَأۡوِیلَهُۥٓ إِلَّا ٱللَّهُۗ وَٱلرَّٰسِخُونَ فِی ٱلۡعِلۡمِ یَقُولُونَ ءَامَنَّا بِهِۦ …

ابوداود از ابوهریره روایت کرده است که: «الْمِرَاءُ فِی الْقُرْآنِ کُفْرٌ».[۱] «مِراء (جدال و ستیزه‌گری و بگومگو) در قرآن کفر است». [۱]– مسند احمد (۱۵/۱۴۶) و السلسله الصحیحه (۴/۲۷)، آلبانی گوید: اسناد آن طبق شرط شیخین صحیح است.

شیخین (بخاری و مسلم) در حدیثی از «ام ­المؤمنین عایشه» روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده‌اند: «أَبْغَضَ الرِّجَالِ إِلَى اللهِ الْأَلَدُّ الْخَصِمُ».[۱] «منفورترین مردمان در نزد خداوند، شخص بسیار کینه‌توز و دشمنی‌ورز و مخاصمه‌گر است». همچنین، ابن ماجه از ابوامامهس روایت کرده است که پیامبر ج فرمودند: «مَا ضَلَّ قَوْمٌ بَعْدَ هُدًى کَانُوا عَلَیْهِ إِلَّا أُوتُوا الْجَدَلَ».[۲] «هیچ …

بخاری و مسلم از جندبس روایت کرده‌اند که پیامبر ج فرمود: «اقْرَءُوا الْقُرْآنَ مَا ائْتَلَفَتْ عَلَیْهِ قُلُوبُکُمْ، فَإِذَا اخْتَلَفْتُمْ فِیهِ فَقُومُوا».[۱] «قرآن را تا زمانی که دل‌هایتان بر (معانی و مفاهیم) آن متحد و هماهنگ است (با هم) تلاوت کنید و هرگاه درباره‌ی (معانی) آن دچار اختلاف شدید، برخیزید و پراکنده شوید». [۱]– صحیح بخاری (۷۳۶۵) و صحیح مسلم (۲۶۶۷).

ترمذی از ابن عباس روایت کرده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «اتَّقُوا الحَدِیثَ عَنِّی إِلاَّ مَا عَلِمْتُمْ، فَمَنْ کَذَبَ عَلَیَّ مُتَعَمِّدًا فَلْیَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ، وَمَنْ قَالَ فِی القُرْآنِ بِرَأْیِهِ فَلْیَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ».[۱] «از نقل و روایت حدیث از من پرهیز کنید، مگر آنکه از (صحت آن) آگاه باشید، چون که هرکس از روی عمد بر …

مسلم از ابوهریره رضی الله عنه روایت کرده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِذَا مَاتَ ابْنُ آدَمَ انْقَطَعَ عَمَلُهُ إِلَّا مِنْ ثَلَاثٍ: عِلْمٍ یُنْتَفَعُ بِهِ، أَو صَدَقَهٍ جَارِیَهٍ، أَوْ وَلَدٍ صَالِحٍ یَدْعُو لَهُ».[۱] «هنگامی که آدمیزاد می‌میرد، عملش قطع می‌گردد جز در سه چیز: دانش سودمند، صدقه‌ی جاریه یا فرزند صالح و نیکوکاری که برای او دعا و …

ابوداود، ترمذی و ابن ماجه از ابودرداء رضی الله عنه روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «الْعُلَمَاءَ وَرَثَهُ الْأَنْبِیَاء».[۱] «عالمان ورثه‌ی پیامبران هستند». [۱]– ابو داود (۳۶۴۱)، آلبانی گوید: صحیح.

بخاری و مسلم از معاویه روایت کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه وسلمفرمودند: «مَنْ یُرِدِ اللَّهُ بِهِ خَیْرًا یُفَقِّهْهُ فِی الدِّینِ».[۱] «خداوند به هرکس خواست خیری داشته باشد، وی را در دین آگاه و دانا می‌سازد». [۱]– صحیح بخاری (۷۱) و صحیح مسلم (۱۰۳۷).  

ابوهریره رضی الله عنه گوید: «لَعَنَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ الرَّجُلَ یلْبَسُ لِبْسَهَ الْمَرْأَهِ وَالْمَرْأَهَ تَلْبَسُ لِبْسَهَ الرَّجُلِ».[۱] «رسول خدا مردی را که لباس زنانه بپوشد و زنی را که لباس مردانه بپوشد لعنت نموده است». [۱]– ابوداوود، ۳۵۷۵٫ آلبانی در تحقیق آن می‌گوید صحیح است.

ابن عباس رضی الله عنه می گوید: «لَعَنَ النَّبِیُّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ المُخَنَّثِینَ مِنَ الرِّجَالِ، وَالمُتَرَجِّلاَتِ مِنَ النِّسَاءِ، وَفِی رِوَایهٍ: «لَعَنَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ الْمُتَشَبِّهِینَ مِنْ الرِّجَالِ بِالنِّسَاءِ وَالْمُتَشَبِّهَاتِ مِنْ النِّسَاءِ بِالرِّجَالِ».[۱] «رسول خدا مردانی که (در حرکات و صحبت کردن) خودشان را شبیه زنان می‌کنند و زنانی که خودشان را مانند مردان می‌کنند، لعن فرموده …

پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم کسانی را که به هر جایی سرک می‌کشند و به دنبال اسرار مردم‌اند تهدید کرده و کورکردن چشمان‌شان را روا دانسته است. «مَنْ اطَّلَعَ فِی بَیتِ قَوْمٍ بِغَیرِ إِذْنِهِمْ فَقَدْ حَلَّ لَهُمْ أَنْ یفْقَوُوا عَینَهُ».[۱] «هر کس به خانه‌ای بدون اجازه‌ی صاحبش سرک بکشد، آن‌ها می‌توانند چشمش را کور نمایند». [۱]– مسلم، ۴۰۱۶٫

ابوهریره رضی الله عنه روایت می‌کند: «کَانَ رَسُولُ اللهِ إِذَا عَطَسَ وَضَعَ یدَهُ أَوْ ثَوْبَهُ عَلَى فِیهِ وَخَفَضَ أَوْ غَضَّ بِهَا صَوْتَهُ شَکَّ الراوی».[۱] «وقتی رسول خدا صلی الله علیه وسلم عطسه می‌زد، دستش یا لباسش را روی دهانش می‌گرفت و بدین وسیله صدایش را پایین می‌آورد یا صدایش را می‌پوشید». راوی شک کرده است. [۱]– ابوداوود، ۴۳۷۴٫ آلبانی در تحقیق …

انس می‌گوید: «عَطَسَ رَجُلاَنِ عِنْدَ النَّبِیِّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، فَشَمَّتَ أَحَدَهُمَا وَلَمْ یُشَمِّتِ الآخَرَ، فَقَالَ الذی لَمْ یشَمَّته: عَطَسَ فُلَانٌ فَشَمَّتَّهُ وَعَطَستُ فَلَمْ تُشَمِّتْنِى؟ فَقَالَ: «هَذَا حَمِدَ اللَّهَ، وَانک لَمْ یَحْمَدِ اللَّهَ».[۱] دو نفر در حضور پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم عطسه زدند، پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم برای یکی از آن‌ها یرحمک لله گفت و برای دیگری نگفت، …

«یرحمک الله» در اصطلاح «تشمیت» نام دارد و در جواب «الحمد لله» عطسه زننده گفته می‌شود، منتها اگر عطسه زننده الحمد لله نگفت پس تشمیت ندارد. پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلمدر این باره می‌فرماید: «إِذَا عَطَسَ أَحَدُکُمْ فَحَمِدَ اللهَ، فَشَمِّتُوهُ، فَإِنْ لَمْ یَحْمَدِ اللهَ، فَلَا تُشَمِّتُوهُ».[۱] «وقتی کسی عطسه زد و خدا را سپاس گفت (الحمد لله گفت) شما …

«إِذَا عَطَسَ أَحَدُکُمْ فَلْیَقُلْ: الحَمْدُ لِلَّهِ، وَلْیَقُلْ لَهُ أَخُوهُ أَوْ صَاحِبُهُ: یَرْحَمُکَ اللَّهُ، فَإِذَا قَالَ لَهُ: یَرْحَمُکَ اللَّهُ، فَلْیَقُلْ: یَهْدِیکُمُ اللَّهُ وَیُصْلِحُ بَالَکُمْ».[۱] «وقتی کسی عطسه زد، باید بگوید: الحمد لله، برادرش یا دوستش در جواب بگوید: یرحمک الله، وقتی برادر یا دوستش گفت: یرحمک الله، دوباره در جواب بگوید: یهدیکم الله و یصلح بالکم». [۱]– بخاری، ۵۷۵۶٫

ابوهریره روایت می‌کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم فرمود: «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ العُطَاسَ وَیَکْرَهُ التَّثَاؤُبَ، فَإِذَا عَطَسَ أَحَدُکُمْ وَحَمِدَ اللَّهَ، کَانَ حَقًّا عَلَى کُلِّ مُسْلِمٍ سَمِعَهُ أَنْ یَقُولَ لَهُ: یَرْحَمُکَ اللَّهُ، وَأَمَّا التَّثَاؤُبُ: فَإِنَّمَا هُوَ مِنَ الشَّیْطَانِ، فَإِذَا تَثَاءَبَ أَحَدُکُمْ فَلْیَرُدَّهُ مَا اسْتَطَاعَ، فَإِنَّ أَحَدَکُمْ إِذَا تَثَاءَبَ ضَحِکَ مِنْهُ الشَّیْطَانُ».[۱] «خداوند عطسه را دوست دارد و از خمیازه بدش …

اگر خمیازه قوی‌تر از آن بود که بتوان آن‌را دور یا پنهان کرد، دستش را روی دهانش بگذارد: «إِذَا تَثَاءَبَ أَحَدُکُمْ فَلْیمْسِکْ بِیدِهِ عَلَى فِیهِ فَإِنَّ الشَّیطَانَ یدْخُلُ».[۱] «وقتی یکی از شما خمیازه می‌کشد، دستش را جلوی دهانش بگیرد، چون شیطان وارد (دهانش) می‌شود». [۱]– مسلم، ۵۳۱۱٫

رسول اکرم صلی الله علیه وسلممی‌فرماید: «فَإِذَا تَثَاءَبَ أَحَدْکُمْ فَلْیکْظِمْ مَا اسْتَطَاعَ».[۱] «وقتی یکی از شما خمیازه می‌کشد تا آنجا که می‌تواند آن‌را بپوشاند». [۱]– بخاری، ۳۰۴۶ و مسلم، ۳۵۱۰٫

ابن عمر می‌گوید که رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمود: «لَا یُقِیمَنَّ أَحَدُکُمْ الرَّجُلَ مِنْ مَجْلِسِهِ ثُمَّ یجْلِسُ فِیهِ وَلَکِنْ تَوَسعَّواُ وَتَفَسَّحوُا».[۱] «هیچ کس از شما شخصی را از جایش بلند نکند تا خودش به جایش بنشیند ولی جا باز کنید و جا دهید». [۱]– مسلم، ۴۰۴۴٫

نبی اکرم از بدون اجازه نشستن در میان دو نفر و جدا کردن آن‌ها از یکدیگر به شدت نهی نموده و فرموده است: «لَایحِلُّ لِرَجُلٍ أَنْ یفَرِّقَ بَینَ اثْنَینِ إِلَّا بِإِذْنِهِمَا».[۱] «برای هیچ کسی درست نیست که دو نفر را از هم جدا کند مگر با اجازه‌ی آنان». [۱]– ابوداوود، ۴۲۰۵ و ترمذی، ۲۶۷۶٫

جابر بن سمره رضی الله عنه روایت می‌کند: «کُنَّا إِذَا أَتَینَا النَّبِى صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ جَلَسَ أَحَدُنَا حَیثُ ینْتَهِی».[۱] «وقتی نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌آمدیم، هر یک از ما همان جای خالی می‌نشست که به او رسیده است». [۱]– ابوداوود، ۴۱۸۷ و ترمذی، ۲۶۴۹٫

ابو موسی اشعری روایت می‌کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم فرمود: «الْاسْتِئْذَانُ ثَلَاثٌ فَإِنْ أُذِنَ لَکَ فَادْخُلْ وَإِلَّا فَارْجِعْ».[۱] «اجازه گرفتن سه بار است، پس از آن اگر اجازه داده شد، وارد شو و گرنه بازگرد». [۱]– مسلم، ۴۰۰۷٫

عبدالله بن بسر رضی الله عنه یار گرامی پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌گوید: «وقتی پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم به در خانه‌ای می‌رسید که می‌خواست اجازه‌ی ورود بگیرید، رو به‌روی آن نمی‌ایستاد، از چپ یا راست می‌آمد، اگر اجازه داده می‌شد، وارد می‌شد و گرنه برمی‌گشت».[۱] (بخاری). چون اجازه برای دیدن است. سهل بن سعد می‌گوید: پیامبر اکرم ج فرمود: …

سلام در وقت ورود به مجلس (جمع) و هنگام ترک آن است، پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم می‌فرماید: «إِذَا انْتَهَی أَحَدْکُمْ إِلَى الْمَجْلِسِ فَلْیسَلِّمْ فَإِذَا أَرَادَ أَنْ یقُومَ فَلْیسَلِّمْ فَلَیسَتْ الْأُولَی بِأَحَقَّ مِنْ الآخِرَهِ».[۱] «وقتی کسی از شما وارد مجلسی شد، سلام گوید و وقتی می‌خواست مجلس را ترک کند نیز سلام بگوید، پس سلام اولی بهتر از آخری نیست». …

مقداد روایت می کند: «کنا نَرْفَعُ لِنبی صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ نَصِیبَهُ من اللبن فَیجِىءُ مِنْ اللَّیلِ فَیسَلِّمُ تَسْلِمًا لَا یوقِظُ النَّائِمَ وَیسْمِعُ الْیقْظَانَ فَجاءَ النَّبی فَسلَّمَ کَما کَانَ یسَلِّمُ».[۱] «ما سهم شیر پیامبر صلی الله علیه وسلم را برایش می‌بردیم، شب می‌آمد و طوری سلام می‌گفت که خوابیده‌ای را بیدار نمی‌کرد و بیدار آن‌را می‌شنید، پس پیامبر صلی الله علیه وسلم …

سلام بر مردان و زنان است، در حدیث اسما بنت یزید رضی الله عنها آمده است که: «مَرَّ فِی الْمَسْجِدِ یوْمًا وَعُصْبَهٌ مِنْ النَّسَاءِ قُعُودٌ فَأَلْوَی بِیدِهِ بِالتَّسْلِیمِ».[۱] «روزی پیامبر در مسجد می‌رفت و عده‌ای از زنان نشسته بودند، دستش را به علامت سلام چرخاند». [۱]– ترمذی، ۲۶۲۱٫ آلبانی در تحقیق آن می‌گوید صحیح است.