«مَنْ سَأَلَ اللَّهَ الشَّهَادَهَ بِصِدْقٍ بَلَّغَهُ اللَّهُ مَنَازِلَ الشُّهَدَاءِ وَإِنْ مَاتَ عَلَى فِرَاشِهِ». هر کس (صمیمانه و) با صداقت کامل از خداوند تقاضای شهادت (در راه او را) بکند خداوند جایگاه و منزلت شهدا را بدو ارزانی می‌دارد هر چند (شهید نشود) و در خانه‌اش بر فراشش بمیرد.

«وَالَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لا یُکْلَمُ أَحَدٌ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بمَنْ یُکْلَمُ فِی سَبِیلِهِ إِلا جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَاللَّوْنُ لَوْنُ الدَّمِ وَالرِّیحُ رِیحُ المِسْکِ». قسم به آن ذاتی که جان من در دست اوست هیچ کس در راه خداوند (جهاد) زخمی برنمی‌دارد ـ و خداوند بدان که در راهش زخمی می‌شود داناتر است ـ، مگر اینکه در روز قیامت …

«مَنْ سَأَلَ اللَّهَ الشَّهَادَهَ بِصِدْقٍ بَلَّغَهُ اللَّهُ مَنَازِلَ الشُّهَدَاءِ وَإِنْ مَاتَ عَلَى فِرَاشِهِ». هر کس (صمیمانه و) با صداقت کامل از خداوند تقاضای شهادت (در راه او را) بکند خداوند جایگاه و منزلت شهدا را بدو ارزانی می‌دارد هر چند (شهید نشود) و در خانه‌اش بر فراشش بمیرد.

«مَنْ جَهَّزَ غَازِیًا فَقَدْ غَزَا، وَمَنْ خَلَفَ غَازِیًا فِی أَهْلِهِ فَقَدْ غَزَا». هر کس مجاهدى را تجهیز کند (و به لحاظ مالی یا تهیه مرکب و غیره مجاهد را یاری رساند) گویی خود جهاد کرده و کسی که پس از رقتن مجاهد (و در نبود او) اهل و عیالش را پشتیبانی و یاری کند چنان است که خود جهاد کرده …

«رِبَاطُ یَوْمٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ خَیْرٌ مِنْ الدُّنْیَا وَمَا عَلَیْهَا وَمَوْضِعُ سَوْطِ أَحَدِکُمْ مِنْ الجَنَّهِ خَیْرٌ مِنْ الدُّنْیَا وَمَا عَلَیْهَا». یک روز در راه خدا سنگرگرفتن در جهاد از دنیا و آنچه در آن است بهتر است، و مقدار فضایی که یک شلاق از بهشت (دُرَّه) اشغال می‌کند. از دنیا و آنچه در آن است بهتر است.

«وَالَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لا یُکْلَمُ أَحَدٌ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بمَنْ یُکْلَمُ فِی سَبِیلِهِ إِلا جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَاللَّوْنُ لَوْنُ الدَّمِ وَالرِّیحُ رِیحُ المِسْکِ». قسم به آن ذاتی که جان من در دست اوست هیچ کس در راه خداوند (جهاد) زخمی برنمی‌دارد ـ و خداوند بدان که در راهش زخمی می‌شود داناتر است ـ، مگر اینکه در روز قیامت …

«لِلشَّهِیدِ عِنْدَ اللَّهِ سِتُّ خِصَالٍ یُغْفَرُ لَهُ فِی أَوَّلِ دَفْعَهٍ وَیَرَى مَقْعَدَهُ مِنْ الْجَنَّهِ وَیجَارُ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ وَیَأْمَنُ مِنْ الْفَزَعِ الأَکْبَرِ وَیُوضَعُ عَلَى رَأْسِهِ تَاجُ الْوَقَارِ الْیَاقُوتَهُ مِنْهَا خَیْرٌ مِنْ الدُّنْیَا وَمَا فِیهَا وَیُزَوَّجُ اثْنَتَیْنِ وَسَبْعِینَ زَوْجَهً مِنْ الْحُورِ الْعِینِ وَیُشَفَّعُ فِی سَبْعِینَ مِنْ أَقَارِبِهِ» شهید در نزد خداوند از شش (جایزه) ویژگی برخوردار می‌گردد. در همان اولین وهله …

«فَضْلُ الْعَالِمِ عَلَى الْعَابِدِ کَفَضْلِی عَلَى أَدْنَاکُمْ ». ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلی الله علیه وآله وسلم-: «إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِکَتَهُ وَأَهْلَ السَّمَوَاتِ وَالأَرَضِینَ حَتَّى النَّمْلَهَ فِی جُحْرِهَا وَحَتَّى الْحُوتَ لَیُصَلُّونَ عَلَى مُعَلِّمِ النَّاسِ الْخَیْرَ». فضیلت عالم بر عابد چون فضیلت من (پیامبر) بر پایین‌ترین شما از لحاظ منزلت است. سپس رسول خدا -صلى الله علیه وآله وسلم- فرمود: همانا خداوند …

«مَنْ سَلَکَ طَرِیقًا یَبْتَغِی فِیهِ عِلْمًا سَلَکَ اللَّهُ بِهِ طَرِیقًا إِلَى الْجَنَّهِ وَإِنَّ الْمَلائِکَهَ لَتَضَعُ أَجْنِحَتَهَا رِضَاءً لِطَالِبِ الْعِلْمِ وَإِنَّ الْعَالِمَ لَیَسْتَغْفِرُ لَهُ مَنْ فِی السَّمَوَاتِ وَمَنْ فِی الأَرْضِ حَتَّى الْحِیتَانُ فِی الْمَاءِ وَفَضْلُ الْعَالِمِ عَلَى الْعَابِدِ کَفَضْلِ الْقَمَرِ عَلَى سَائِرِ الْکَوَاکِبِ إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَهُ الأَنْبِیَاءِ إِنَّ الأَنْبِیَاءَ لَمْ یُوَرِّثُوا دِینَارًا وَلَا دِرْهَمًا إِنَّمَا وَرَّثُوا الْعِلْمَ فَمَنْ أَخَذَ بِهِ أَخَذَ …

«مَنْ شَهِدَ الْجَنَازَهَ حَتَّى یُصَلِّیَ فَلَهُ قِیرَاطٌ، وَمَنْ شَهِدَ حَتَّى تُدْفَنَ کَانَ لَهُ قِیرَاطَانِ، قِیلَ وَمَا الْقِیرَاطَانِ؟. قَالَ: مِثْلُ الْجَبَلَیْنِ الْعَظِیمَیْنِ». قال ابن عمر –رضی الله عنهما-: (لقد فرطّنا فی قراریط کثیره). هر کسی بر جنازهای نماز بخواند یک قیراط اجر دارد، و کسی که بر دفن آن جنازه نیز همراه شود دو قیراط اجر خواهد داشت، از او سؤال …

«مَا مِنْ امْرِئٍ تَکُونُ لَهُ صَلاهٌ بِاللَّیْلِ فَیَغْلِبُهُ عَلَیْهَا نَوْمٌ إِلا کَتَبَ اللَّهُ –عزوجل- لَهُ أَجْرَ صَلاتِهِ وَکَانَ نَوْمُهُ ذَلِکَ صَدَقَهً». هر کس براى نماز نافله شب بیدارى کند، اما او را خواب ربوده باشد، مگر اینکه خداوند اجر نماز را برای او در نظر می‌گیرد و خوابش صدقهای برای اوست.

«مَنْ اسْتَیْقَظَ مِنْ اللَّیْلِ وَأَیْقَظَ امْرَأَتَهُ فَصَلَّیَا رَکْعَتَیْنِ جمِیعًا کُتِبَا مِنْ الذَّاکِرِینَ اللَّهَ کَثِیرًا وَالذَّاکِرَاتِ». هر کس شبانگاهان بیدار شود و همسرش نیز با او برخیزد, با همدیگر«به جماعت» دو رکعت نماز بخوانند, خداوند آنها را از زمره مردان و زنانی قرار میدهد که بسیار خداوند را یاد میکنند.

«مَن صَلّىَ الصُّبْحَ فِی جَمَاعَهٍ ثُمّ قَعَدَ یَذکُرُ اللهَ حَتّى تَطْلُعَ الشَمْسُ ثُمّ صَلّىَ رَکْعَتَینِ کَانَتْ لَهُ کَأجْرِ حَجّهٍ وَعُمْرَهٍ تَامّهٍ تَامّهٍ تَامّهٍ». هر کس نماز صبح را با جماعت بخواند بعد بنشیند و تا طلوع آفتاب خداوند را ذکر کند و سپس دو رکعت نماز را بر جای بیاورد به اندازه ثواب یک حج و یک عمره کامل، کامل، …

«الْمَلائِکَهُ تُصَلِّی عَلَى أَحَدِکُمْ مَا دَامَ فِی مُصَلاهُ مَا لَمْ یُحْدِث تقول: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَهُ، اللَّهُمَّ ارْحَمْهُ». بر هر یک از شما تا زمانی که در محل نماز هستنید و همچنان وضو دارید ملایک صلوات می‌فرستند و می‌گویند خداوندا او را مورد مغفرت قرار بده، خداوندا با او مهربان باش.

«یُصْبِحُ عَلَى کُلِّ سُلامَى مِنْ أَحَدِکُمْ صَدَقَهٌ فَکُلُّ تَسْبِیحَهٍ صَدَقَهٌ، وَکُلُّ تَحْمِیدَهٍ صَدَقَهٌ، وَکُلُّ تَهْلِیلَهٍ صَدَقَهٌ، وَکُلُّ تَکْبِیرَهٍ صَدَقَهٌ، وَأَمْرٌ بِالْمَعْرُوفِ صَدَقَهٌ، وَنَهْیٌ عَنْ الْمُنْکَرِ صَدَقَهٌ، وَیُجْزِئُ مِنْ ذَلِکَ: رَکْعَتَانِ یَرْکَعُهُمَا مِنْ الضُّحَى». بر هر پیوندی از بـدن شما در هر صبحگاه صدقه ای است، هر تسبیحی صدقه است و هر حمدی و لا إله إلاَّ الله والله اکبر و …

«رَکْعَتَا الْفَجْرِ خَیْرٌ مِنْ الدُّنْیَا وَمَا فِیهَا». «مَنْ صَلَّى الصُّبْحَ فَهُوَ فِی ذِمَّهِ اللَّهِ». دو رکعت نماز قبل از نماز صبح بهتر از دنیا و همه آنچه در آن است، هر کسی نماز صبح را بخواند در حمایت خداوند قرار می‌ گیرد.

«جَاءَت امرأه إلى النَّبِیَّ –صلى الله علیه وآله وسلم- فَقَالَتْ: یَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّی أُحِبُّ الصَّلاهَ مَعَکَ، قَالَ: قَدْ عَلِمْتُ أَنَّکِ تُحِبِّینَ الصَّلاهَ مَعِی، وَصَلاتُکِ فِی بَیْتِکِ خَیْرٌ لَکِ مِنْ صَلاتِکِ فِی حُجْرَتِکِ، وَصَلاتُکِ فِی حُجْرَتِکِ خَیْرٌ مِنْ صَلاتِکِ فِی دَارِکِ وَصَلاتُکِ فِی دَارِکِ، خَیْرٌ لَکِ مِنْ صَلاتِکِ فِی مَسْجِدِ قَوْمِکِ، وَصَلاتُکِ فِی مَسْجِدِ قَوْمِکِ خَیْرٌ لَکِ مِنْ صَلاتِکِ فِی …

«لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی النِّدَاءِ وَالصَّفِّ الأوَّلِ ثُمَّ لَمْ یَجِدُوا إِلا أَنْ یَسْتَهِمُوا عَلَیْهِ لاسْتَهَمُوا». اگر مردم می ‌دانستند زود رفتن به نماز هنگام اذان و در صف اول چه اجر و پاداشی دارد برای آن عزم خود را جزم می‌ کردند و در حضور به صف اول قرعه‌کشی مى کردند.

«مَنْ صَلَّى الْعِشَاءَ فِی جَمَاعَهٍ فَکَأَنَّمَا قَامَ نِصْفَ اللَّیْلِ، وَمَنْ صَلَّى الصُّبْحَ فِی جَمَاعَهٍ فَکَأَنَّمَا صَلَّى اللَّیْلَ کُلَّهُ». هرکس نماز عشا را با جماعت بخواند مثل آن است که نیمی از شب را نماز خوانده، و هرکس نماز صبح را با جماعت بخواند همانند آن است که تمامی شب را نماز خوانده است.

«مَنْ غَسَّلَ یَوْمَ الْجُمُعَهِ وَاغْتَسَلَ ثُمَّ بَکَّرَ وَابْتَکَرَ وَمَشَى وَلَمْ یَرْکَبْ وَدَنَا مِنَ الإمَامِ فَاسْتَمَعَ وَلَمْ یَلْغُ؛ کَانَ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَهٍ عَمَلُ سَنَهٍ أَجْرُ صِیَامِهَا وَقِیَامِهَا». «لاَ یَغْتَسِلُ رَجُلٌ یَوْمَ الْجُمُعَهِ وَیَتَطَهَّرُ مَا اسْتَطَاعَ مِنْ طُهْرٍ وَیَدَّهِنُ مِنْ دُهْنِهِ أَوْ یَمَسُّ مِنْ طِیبِ بَیْتِهِ ثُمَّ یَخْرُجُ فَلا یُفَرِّقُ بَیْنَ اثْنَیْنِ ثُمَّ یُصَلِّی مَا کُتِبَ لَهُ ثُمَّ یُنْصِتُ إِذَا تَکَلَّمَ الإِمَامُ …

«مَنْ رَاحَ إِلَى مَسْجِدِ الْجَمَاعَهِ فَخَطْوَهٌ تَمْحُو سَیِّئَهً وَخَطْوَهٌ تُکْتَبُ لَهُ حَسَنَهٌ ذَاهِبًا وَرَاجِعًا». هر کسی روز و شب برای حضور در جماعت به مسجد برود هر گامی که بر می ‌دارد گناهی از او پاک می ‌شود، چه گام‌ های رفتن و چه گام ‌های برگشتن.

«مَا مِنْ مُسْلِمٍ یَتَوَضَّأُ فَیُحْسِنُ وُضُوءَهُ ثُمَّ یَقُومُ فَیُصَلِّی رَکْعَتَیْنِ مُقْبِلٌ عَلَیْهِمَا بِقَلْبِهِ وَوَجْهِهِ إِلا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّهُ». هر مسلمانی که وضوی مطلوب را بگیرد و سپس دو رکعت نماز را بر پای دارد و قلب و دل او متوجه آن دو رکعت نماز باشد بهشت برای او واجب می ‌شود.

«مَنْ قَالَ حِینَ یَسْمَعُ النِّدَاءَ: اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَهِ التَّامَّهِ، وَالصَّلاهِ الْقَائِمَهِ، آتِ مُحَمَّدًا الْوَسِیلَهَ وَالْفَضِیلَهَ، وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِی وَعَدْتَهُ؛ حَلَّتْ لَهُ شَفَاعَتِی یَوْمَ الْقِیَامَهِ». هر کسی بعد از شنیدن اذان بگوید: اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَهِ التَّامَّهِ، وَالصَّلاهِ الْقَائِمَهِ، آتِ مُحَمَّدًا الْوَسِیلَهَ وَالْفَضِیلَهَ، وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِی وَعَدْتَهُ؛ شفاعتم در روز قیامت برای او واجب میشود.

«فَإِنَّهُ لا یَسْمَعُ مَدَى صَوْتِ الْمُؤَذِّنِ جِنٌّ وَلا إِنْسٌ وَلاَ شَیْءٌ إِلا شَهِدَ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ» «المؤذنون أطولُ النَّاسِ أعناقاً یوم القیامه». هر کسی شامل جن ها و انسان ها و اشیاء که صدای مؤذن را بشنود در روز قیامت برای او شهادت میدهد.  

«مَنْ قَرَأَ قُل هُوَ اللهُ أَحَد عَشَرَ مَرَّات بَنَى اللهُ لَهُ بَیْتَاً فِی الجَنَّه».  «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ تَعْدِلُ ثُلُثَ الْقُرْآنِ». هر کسی ده بار قل هو الله أحد را بخواند خداوند خانه‌ای را در بهشت برای او می‌ سازد. قل هو الله أحد برابر با یک سوم قرآن است.

«مَنْ قَرَأَ فی یَوْم وَلَیْلَهٍ خَمْسَیْنَ آیَهً؛ لَمْ یُکْتَبْ منْ الغَافِلِینَ، وَمَنْ قَرَأَ مِئهَ آیَهٍ؛ کُتِبَ مِنَ القَانتینَ، ومَنْ قَرَأَ مئتیْ آیهً؛ لَمْ یحاجهُ القُرْآنُ یَوْمَ القِیَامَهِ، وَمَنْ قَرَأَ خَمْسَ مِئَهٍ؛ کُتِبَ لَهُ قِنْطَارٌ من الأَجْرِ». هر کس در یک شبانه روز ۵۰ (پنجاه) آیه را تلاوت نماید, از زمرهی غافلین نخواهد بود و هر کس ۱۰۰ (صد) آیه را …

«مَنْ صَلَّى عَلَیَّ صَلاهً وَاحِدَهً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ عَشْرَ صَلَوَاتٍ، وَحُطَّتْ عَنْهُ عَشْرُ خَطِیئَاتٍ، وَرُفِعَتْ لَهُ عَشْرُ دَرَجَاتٍ».  وفی روایه:  «وکتب له بها عشر حسنات». هر کس بر من تنها یک صلوات بفرستد خداوند بر او ده صلوات می ‌فرستد و ده گناهش بخشیده می ‌شود و ده درجه به منزلت او اضافه می ‌گردد. و در روایتی: ده درجه …

  «مَنْ جَلَسَ فِی مَجْلِسٍ فَکَثُرَ فِیهِ لَغَطُهُ فَقَالَ قَبْلَ أَنْ یَقُومَ مِنْ مَجْلِسِهِ ذَلِکَ: سُبْحَانَکَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِکَ أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ أَسْتَغْفِرُکَ وَأَتُوبُ إِلَیْکَ إِلا غُفِرَ لَهُ مَا کَانَ فِی مَجْلِسِهِ».   کسی که در مجلسی حضور داشته و در آن لغزشش بسیار بوده، اگر پیش از آنکه از آن مجلس برخیزد بگوید: سُبْحَانَکَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِکَ أَشْهَدُ …

گفتن: «سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ» و گفتن: «سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِیمِ».   «مَنْ قَالَ حِینَ یُصْبِحُ وَحِینَ یُمْسِی سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ مِائَهَ مَرَّهٍ حُطَّتْ خَطَایَاهُ وَإِنْ کَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ،ولَمْ یَأْتِ أَحَدٌ یَوْمَ الْقِیَامَهِ بِأَفْضَلَ مِمَّا جَاءَ بِهِ إِلا أَحَدٌ قَالَ مِثْلَ مَا قَالَ أَوْ زَادَ». «کَلِمَتَانِ خَفِیفَتَانِ عَلَى اللِّسَانِ ثَقِیلَتَانِ فِی الْمِیزَانِ حَبِیبَتَانِ إِلَى الرَّحْمَنِ سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ …

«لَقَدْ قُلْتُ بَعْدَکِ أَرْبَعَ کَلِمَاتٍ ثَلاثَ مَرَّاتٍ لَوْ وُزِنَتْ بِمَا قُلْتِ مُنْذُ الْیَوْمِ لَوَزَنَتْهُنَّ: سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ عَدَدَ خَلْقِهِ وَرِضَا نَفْسِهِ وَزِنَهَ عَرْشِهِ وَمِدَادَ کَلِمَاتِهِ» پس از تو چهار کلمه را سه بار گفتم، اگر آن را با تمامی آنچه امروز از نشستنت تا حالا گفته ای مقایسه کنم به اندازه آنها می‌ شود:«سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ عَدَدَ خَلْقِهِ وَرِضَا نَفْسِهِ …

«مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ، فِی یَوْمٍ مِائَهَ مَرَّهٍ، کَانَتْ لَهُ عَدْلَ عَشْرِ رِقَابٍ، وَکُتِبَتْ لَهُ مِائَهُ حَسَنَهٍ، وَمُحِیَتْ عَنْهُ مِائَهُ سَیِّئَهٍ، وَکَانَتْ لَهُ حِرْزًا مِنْ الشَّیْطَانِ یَوْمَهُ ذَلِکَ حَتَّى یُمْسِیَ، وَلَمْ یَأْتِ أَحَدٌ بِأَفْضَلَ مِمَّا جَاءَ بِهِ إِلا أَحَدٌ عَمِلَ أَکْثَرَ مِنْ ذَلِکَ».   هر …

نماز چهارده رکن دارد که عبارتند از: ۱) قیام (ایستادن) در حد توان در نمازهای فرض. ۲) تکبیره الاحرام (یا الله اکبر آغازین نماز). ۳) خواندن سوره فاتحه (حمد). ۴) رکوع کردن در هر رکعت. ۵) برخاستن از رکوع. ۶) قیام کامل پس از رکوع و رعایت اعتدال در آن. ۷) سجده کردن با اجزای هفتگانه شامل دو دست، پیشانی …

بعد از نماز هرکس به تنهایی اذکار خویش را می خواند و خواندن اذکار یا دعا بصورت جمعی بدعتی در دین است و جایز نمی باشد، زیرا نه پیامبر صلی الله علیه وسلم و نه اصحاب رضی الله عنهم بعد از نماز بصورت جمعی ذکر نخوانده اند، بلکه هرکس خود بدون بالابردن صدای خویش اذکار خود را بخواند. اما خواندن …

انسان مسلمان در زمان حیات والدینش و پس از وفات آنان تا می تواند برایشان دعا می کند. در قرآن کریم درباره ی حضرت نوح -علیه السلام- بدینگونه بیان شده است: {رب اغفر لی ولوالدی ولمن دخل بیتی مؤمنًا وللمؤمنین والمؤمنات} [نوح: ۲۸] یعنی: «پروردگارا بر من و پدر و مادرم و هر مؤمنى که در سرایم درآید و بر …

أخبر پیامبر صلى الله علیه و سلم از سه نفری که در بیابان می گشتند برای ما حکایت می فرماید که برای سپری کردن شب وارد غاری شدند. وقتی وارد آن شدند، ناگهان صخره ی بزرگی از کوه سرازیر گردیده و آستانه ی غار بسته شد. هرچقدر سعی کردند تا تخته سنگ را جابجا نمایند نتوانستند. مطمئن شدند که در …

اگر جهاد فرض کفایه باشد، چنین اجازه ای لازم می شود. پیامبر صلى الله علیه و سلم به مردی که می خواست به جهاد برود، فرمود: «آیا والدینت در قید حیات هستند؟» پاسخ داد: بلی. آنگاه پیامبر صلى الله علیه و سلم از او پرسید که آن دو بدینکار رخصت داده اند یا خیر؟ مرد گفت: خیر. پیامبر خدا صلى …

فرد مسلماناز هرکاری که موجب بی احترامی به والدینش گردد، دوری می کند حتی اگر چیز جزئی و ناچیزی باشد، مثلاً گفتن کلمه ی “اف= وای بر شما”. خداوند متعال می فرماید: {فلا تقل لهما أف ولا تنهرهما وقل لهما قولاً کریمًا} [اسراء: ۲۳] یعنی: « آنها [حتى] اوف مگو و به آنان پرخاش مکن و با آنها سخنى شایسته …

مسلمان به نیکی کردن در حق والدین مشتاق است، حتی اگر آنها کافر باشند، اسماء دختر ابو بکر -رضی الله عنها- گفت: (در اسلام آوردن) بر مادرم پیشی گرفتم، در حالی که او -در دوران قریش- مشرک بود. گفتم: یا رسول الله، (در اسلام) بر مادرم پیشی گرفتم، در حالی که او همچنان بر دین خودش است، آیا با مادرم …

فرد مسلمان در همه حال مطیع اوامر والدینش می باشد، مگر اینکه او را به نافرمانی خداوند وادار نمایند، که قطعا در این حالت نباید از هیچ مخلوقی در انجام نافرمانی خدا اطاعت شود. سرپرستی آنان: مسلمان نگهداری از والدینش را بر عهده دارد، نفقه ی آنها بر عهده ی او می باشد. به آنها غذا بدهد و لباس بپوشاند، …

مسلمان باید بداند که والدینش ارج و حمت بسیاری دارند، زیرا در راه آسایش او زحمت و سختی بسیاری را تحمل نموده اند، و او هر چند زحمت و تلاش بسیاری  بکشد نمی تواند حتی جزءی از زحمات آنها را جبران کند. مردی نزد پیامبر صلى الله علیه وسلم آمد و گفت: یا رسول الله، من مادرم را بر روی …

ایشان صلى الله علیه و سلم فرموده اند: (من سرَّه أن یمَدَّ له فی عمره (أی یُبارک له فیه) ویزاد فی رزقه؛ فلیَبرَّ والدیه، ولیصل رحمه) [احمد] یعنی: « آنکه خوش دارد که عمرش دراز شود و روزیش بسیار؛ با والدینش نیکی کند و پیوند خویشان بدارد.» همچنین آن حضرت صلى الله علیه و سلم فرمود: (رغم أنفه (أی أصابه …

ابو هریره -رضی الله عنه- بسیار تمایل داشت تا مادرش به دین اسلام مشرف شود. از خداوند سبحان می خواست که سینه اش را برای ورود به اسلام باز نماید. روزی او را به سوی اسلام فراخواند و مادرش عصبانی شد، و حرفی زد در آن به پیامبر صلى الله علیه و سلم بی احترامی کرد. ابو هریره رضی الله …

با سینه ای گشاده و فراخ، و بدون ناراحتی یا دلخوری یا تکبر، نصیحت را بپذیرد. چنانکه گفته اند: نصیحت را هرطور که بود بپذیر ولی به بهترین وجه دیگران را نصیحت کن! عدم اصرار بر چیزهای بیهوده: گردن نهادن به حق فضیلت است و چنگ زدن به باطل رذالت و پستی است و فرد مسلمان باید تا حد ممکن …

اخلاص: فرد ناصح نباید از نصیحت کردن هدف ابراز برتری علمی خود و یا شکست دادن فرد نصیحت شونده را داشته و طرف مقابل را رسوا سازد، بلکه هدفش از نصیحت کردن باید اصلاح دیگران و جلب رضایت خداوند متعال باشد. توجه به حکمت و موعظه و نیکو و ملایم: سخن نیک کلید قلب ها است، خداوند متعال می فرماید: …

تعریف می کنند که حضرت حسن و حسین رضی الله عنهما از کنار پیرمردی می گذشتند که در حال وضو گرفتن بود ولی وضویش را درست انجام نمی داد، تصمیم گرفتند که مرد را نصیحت کرده و به او یاد بدهند که چگونه وضو بگیرد، در کنار ش ایستادند و به او گفتند: ای عمو، نگاه کنید که کدام یک …