وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
انسان مسلمان در زمان حیات والدینش و پس از وفات آنان تا می تواند برایشان دعا می کند. در قرآن کریم درباره ی حضرت نوح -علیه السلام- بدینگونه بیان شده است: {رب اغفر لی ولوالدی ولمن دخل بیتی مؤمنًا وللمؤمنین والمؤمنات} [نوح: ۲۸] یعنی: «پروردگارا بر من و پدر و مادرم و هر مؤمنى که در سرایم درآید و بر مردان و زنان با ایمان ببخشاى.»
پیامبر خدا صلى الله علیه و سلم می فرماید: (إذا مات الإنسان انقطع عمله إلا من ثلاثه: إلا من صدقه جاریه، أو علم ینتفع به، أو ولد صالح یدعو له) [مسلم] یعنی: «چون انسان بمیرد، عمل او قطع می شود، جز در سه چیز:
صدقه ای که جاری باشد.
یا عملی که از آن سود برند.
یا فرزند صالحی که برای او دعا کند.»
انسان مسلمان برای والدینش طلب آمرزش نموده و بدهی و نذرهایشان را از طرف آنان به جا می آورد. قرآن می خواند و پاداش آن را به آنان هدیه می کند و به جای آن ها صدقه داده و از دیگر کارهای نیک برای احسان با والدین فرونمی گزارد.
احسان و نیکی با دوستان پدر و مادر پس از وفاتشان:
فرد مسلمان با دوستان والدینش پیوند می دارد و به آنان سرمی زند و به نیکی رفتار می نماید، همانطور که والدینش عمل نموده بوده اند. رسول خدا صلى الله علیه و سلم می فرماید: (فمن أحبَّ أن یصِلَ أباه فی قبره فلیصلْ إخوان أبیه من بعده) [ابن حبَّان و ابو یعلی] یعنی: «آنکه دوست دارد با پدرش در قبر صله و پیوند نگاه دارد، حتماً باید با دوستان پدرش در زمان وفات او پیوند و صله بجای آورد.»
آن حضرت صلى الله علیه و سلم فرموده است: (إن أَبَرَّ البِرِّ صِلَهُ الرجل أَهْلَ وُدِّ أبیه) [مسلم] یعنی: «از بهترین نیکی ها اینست که شخص رابطه اش را با دوستان پدرش حفظ نماید.»
با این اوصاف هر مسلمانی می کوشد والدینش را خرسند و راضی نگاه دارد و رضایت خداوند عزوجل را در رضایت آن دو می بیند.