رهبان کسی است که در صومعه ها بوده و ترک مردم کرده و به عبادت می‌پردازد علما درباره کشتن رهبان دو مذهب دارند: مذهب اول: مانع از کشتن رهبان شدن. و این مذهب جمهور فقها از حنفیه و مالکیه و حنابله و قولی از شافعیه و بعضی از ظاهریه می‌باشد؛ اینکه رهبان و اصحاب صومعه ها کشته نمی‌شوند و برای …

  شیخ فانی در صورتی که نتواند قتال کند و نیز نتواند رأی و نظر جنگی برای آنها صادر کند و و ادامه دادن نسل نیز از او مشاهده نشود، پس این شخص کشته نمی‌شود. [۱] و علما دربارۀ کشتن شیخ فانی به دو رأی اختلاف نظر کرده‌اند: رأی اول: رأی مانعین کشتن شیخ فانی: جمهور فقهای حنفیه و مالکیه …

  اینک بحث درباره تبییت و شبیخون زدن بر دشمن و حمله بر آنان و وجود داشتن زنان و کودکان همراه آنان در قصرها، پایگاه ها و مواقعشان می‌شود. و اینکه مسلمانان، حملۀ هوایی از هر سو بر کفار در شب و یا روز ببرند و در چنین حالتی که تمییز بین کسان جنگجو و کسان غیر جنگجو ممکن نیست. …

  احکام شرعی اسلام بر این دلالت می کند که کشتن زنان و کودکان حرام می‌باشد. زنان به خاطر ضعفشان و کودکان به خطار قصورشان از فعل کفار کشته نمی‌شوند. و علما اتفاق دارند بر حرمت کشتن زنان و کودکان و اینکه کشتن آنها جایز نیست؛ به شرطی که آنها خود جنگجو و قتال کننده نباشند. حنفیه کشتن زنان و …

«خَمْسٌ إِذَا ابْتُلِیتُمْ بِهِنَّ وَأَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ تُدْرِکُوهُنَّ لَمْ تَظْهَرْ الْفَاحِشَهُ فِی قَوْمٍ قَطُّ حَتَّى یُعْلِنُوا بِهَا إِلا فَشَا فِیهِمْ الطَّاعُونُ وَالأَوْجَاعُ الَّتِی لَمْ تَکُنْ مَضَتْ فِی أَسْلَافِهِمْ الَّذِینَ مَضَوْا وَلَمْ یَنْقُصُوا الْمِکْیَالَ وَالْمِیزَانَ إِلا أُخِذُوا بِالسِّنِینَ وَشِدَّهِ الْمَئُونَهِ وَجَوْرِ السُّلْطَانِ عَلَیْهِمْ وَلَمْ یَمْنَعُوا زَکَاهَ أَمْوَالِهِمْ إِلا مُنِعُوا الْقَطْرَ مِنْ السَّمَاءِ وَلَوْلا الْبَهَائِمُ لَمْ یُمْطَرُوا وَلَمْ یَنْقُضُوا عَهْدَ اللَّهِ وَعَهْدَ …

«مَنْ قَتَلَ نَفْسًا مُعَاهَدَهً بِغَیْرِ حَقِّهَا؛ لَمْ یَجِدْ رَائِحَهَ الْجَنَّهِ، وَإِنَّ رِیحَهَا لَیُوجَدُ مِنْ مَسِیرَهِ مِائَهِ عَامٍ». هر کسی شخص ذمی (یا کسی که به بلاد اسلامی پناهنده شده) را به ناحق بکشد در حالیکه بوی بهشت از مسافتی به اندازه صد سال (راهپیمایی) احساس می‌شود. حتی بوی بهشت هم به مشام وی نخواهد رسید.  

«لا یَدْخُلُ الجَنَّهَ صَاحِبُ خمْسٍ: مُدْمِنُ خمْرٍ، وَلا مُؤْمِنٌ بِسِحْرٍ، وَلا قَاطِعُ رَحِمٍ، وَلا کَاهِنٌ، وَلا مَنَّانٌ» پنج گروه (از بهشت محروم ‌اند: ۱) کسی که به شراب معتاد گردیده. ۲) مسلمانی که به سحر و جادو معتقد است. ۳) کسی که قطع صله رحم کند. ۴) کاهن (غیبگو و جادوگر) ۵) منت‌گذار (کسی که چیزی می‌دهد یا خدمتی اندک …

«وَإِنَّ أَبْغَضَکُمْ إِلَیَّ وَأَبْعَدَکُمْ مِنِّی مَجْلِسًا یَوْمَ الْقِیَامَهِ الثَّرْثَارُونَ وَالْمُتَشَدِّقُونَ وَالْمُتَفَیْهِقُونَ». همانا منفورترین و دورترین شما نسبت به من در روز قیامت از نظر مقام یاوه‌گویان (بد اخلاق) و پرگویانی (که متکبرانه سخن می‌گویند) و متکبران هستند.

«لَوْ یَعْلَمُ الْمَارُّ بَیْنَ یَدَی الْمُصَلِّی مَاذَا عَلَیْهِ لَکَانَ أَنْ یَقِفَ أَرْبَعِینَ خَیْرًا لَهُ مِنْ أَنْ یَمُرَّ بَیْنَ یَدَیْهِ». اگر کسی که از مقابل نمازگذار عبور می‌کند می‌دانست که چه (عذاب سختی) در انتظار اوست ترجیح می‌داد چهل (سال) همانجا بایستد اما از مقابل [نمازگذار] عبور نکند

«لا یَحِلُّ لامْرَأَهٍ تُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ أَنْ تُحِدَّ عَلَى مَیِّتٍ فَوْقَ ثَلاثٍ إِلا عَلَى زَوْجٍ….». برای زنی که به خداوند و روز آخرت ایمان دارد جایز نیست که بیش از سه روز به عزا بنشیند مگر برای همسرش که…

  «إِیَّاکُمْ وَالْحَسَدَ؛ فَإِنَّ الْحَسَدَ یَأْکُلُ الْحَسَنَاتِ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَبَ. أَوْ قَالَ: الْعُشْبَ». از حسد برحذر باشید. همانا همانگونه که آتش هیزم را نابود می‌کند حسد نیکی‌ها(ی انسان) را از بین می‌برد. راوی تردید کرده و گفته: شاید رسول الله به جای واژه حطب (هیزم) کلمه عُشب (گیاه) را بکار برد.

« مَنْ أَکَلَ الْبَصَلَ وَالثُّومَ وَالْکُرَّاثَ فَلا یَقْرَبَنَّ مَسْجِدَنَا فَإِنَّ الْمَلائِکَهَ تَتَأَذَّى مِمَّا یَتَأَذَّى مِنْهُ بَنُو آدَمَ ». هر کس (چیز بدبویی چون) پیاز، سیر و کراث (تره فرنگی) بخورد نباید در مسجد داخل گردد. زیرا هر آنچه را که انسان را آزرده می‌کند فرشتگان نیز از آن آزرده می‌گردند.

«لا یَحِلُّ لامْرَأَهٍ تُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ تُسَافِرُ مَسِیرَهَ یَوْمٍ إِلا مَعَ ذِی مَحْرَمٍ» برای زنی که به خدا و روز آخرت ایمان آورده است جایز نیست که مسیری که به اندازه یک روز به طول می‌انجامد را بدون محرم مسافرت کند.

«أَیُّمَا امْرَأَهٍ نَکَحَتْ بِغَیْرِ إِذْنِ وَلِیِّهَا فَنِکَاحُهَا بَاطِلٌ فَنِکَاحُهَا بَاطِلٌ فَنِکَاحُهَا بَاطِلٌ». هر آن زنی که بدون اجازه ولی خود عقد نکاح بندد، نکاحش باطل است، نکاحش باطل است، نکاحش باطل است.

«لا یَخْلُوَنَّ أَحَدُکُمْ بِامْرَأَهٍ فَإِنَّ الشَّیْطَانَ ثَالِثُهُمَا». هیچ یک از شما با زن نامحرم خلوت نمی‌کند، مگر اینکه شیطان سوم آنهاست.

«کُتِبَ عَلَى ابْنِ آدَمَ نَصِیبُهُ مِنْ الزِّنَا مُدْرِکٌ ذَلِکَ لا مَحَالَهَ فَالْعَیْنَانِ زِنَاهُمَا النَّظَرُ، وَالأُذُنَانِ زِنَاهُمَا الاسْتِمَاعُ، وَاللِّسَانُ زِنَاهُ الْکَلامُ، وَالْیَدُ زِنَاهَا ….. وَالْقَلْبُ یَهْوَى وَیَتَمَنَّى وَیُصَدِّقُ ذَلِکَ الْفَرْجُ وَیُکَذِّبُهُ». هر انسانی (بنی آدمی) که نصیبی از زنا برای وی مقدّر شده حتماً آن را انجام خواهد داد. پس زنای چشمان نگاه کردن (به نامحرمان) است، و زنای گوشها گوش …

«مَنْ تَعَلَّمَ عِلْمًا ممَّا یُبْتَغَى بِهِ وَجْهُ اللَّهِ –عزوجل- لا یَتَعَلَّمُهُ إِلا لِیُصِیبَ بِهِ عَرَضًا مِنْ الدُّنْیَا لَمْ یَجِدْ عَرْفَ الْجَنَّهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ» کسی که علمی را که با آن (قرب) الهی جستجو می‌شود را صرفاً جهت منفعت دنیوی (خود) بیاموزد در روز قیامت حتی بوی بهشت هم به مشام وی نخواهد رسید.

«الْعَائِدُ فِی هِبَتِهِ کَالْکَلْبِ یَقِیءُ ثُمَّ یَعُودُ فِی قَیْئِهِ»، «لا یَحِلُّ لِلرَّجُلِ أَنْ یُعْطِیَ عَطِیَّهً ثُمَّ یَرْجِعُ فِیهَا». آنکه (هدیه‌ای را) می‌بخشد و سپس پشیمان می‌شود چون سگی است که قی (استفراغ) کرده آنگاه میل خوردن قی می‌کند.   جایز نیست که شخص چیزی را ببخشد و آنگاه پشیمان شود.

«لَعَنَ رَسُولُ اللَّه ِ-صلى الله علیه وآله وسلم- الْمُتَشَبِّهَاتِ بِالرِّجَالِ مِنْ النِّسَاءِ وَالْمُتَشَبِّهِینَ بِالنِّسَاءِ مِنْ الرِّجَالِ». رسول خدا -صلى الله علیه وآله وسلم- زنانی را که خود را به مردان شبیه می‌کنند و مردانی را که خود را به قیافه زنان مبدل می‌کنند لعنت (و نفرین) کرده است.

«لا تُکْثِرُوا الْکَلامَ بِغَیْرِ ذِکْرِ اللَّهِ فَإِنَّ کَثْرَهَ الْکَلامِ بِغَیْرِ ذِکْرِ اللَّهِ قَسْوَهٌ لِلْقَلْبِ». در غیر ذکر خداوند زیاده‌گویی نکنید. همانا زیاده‌گویی در غیر ذکر الهی باعث قساوت قلب (و سنگدلی) می‌گردد

«وَإِنَّ الْعَبْدَ لَیَتَکَلَّمُ بِالْکَلِمَهِ مِنْ سَخَطِ اللَّهِ لا یُلْقِی لَهَا بَالاً یَهْوِی بِهَا فِی جَهَنَّمَ سبعین خریفاً». همانا بنده بی‌باکانه سخنی را بر زبان می‌آورد که موجب خشم و غضب الهی شده باعث می‌شود هفتاد سال در جهنم افتد.

«مَنْ تَرَکَ الْجُمُعَهَ ثَلاثَ مَرَّاتٍ تَهَاوُنًا بِهَا طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قَلْبِهِ» أی من غیر عُذر. کسی که در سه جمعه (بطور متوالی) از روی سهل‌انگاری نماز جمعه را ترک کند، خداوند قلب او را مهر (ذلت) می‌زند. (سهل انگاری به معنی ترک نماز جمعه بدون عذر شرعی می‌باشد).

«لا تَصْحَبُ الْمَلائِکَهُ رُفْقَهً فِیهَا کَلْبٌ أو جَرَسٌ»، «الْجَرَسُ مَزَامِیرُ الشَّیْطَانِ». گروهی را که سگ یا جرس (زنگ) همراهشان باشد فرشتگان همراهی نمی‌کنند.   جرس (زنگ) از ادوات موسیقی شیطان است.

«مَنْ أُفْتِیَ بِغَیْرِ عِلْمٍ کَانَ إِثْمُهُ عَلَى مَنْ أَفْتَاهُ». هر کس بدون آگاهی فتوایی صادر کند گناه (انجام دهنده آن) به صادرکننده فتوا بر می‌گردد. (چون فتوای او باعث چنان گناهی شده است).

«مَا مِنْ عَبْدٍ یَسْتَرْعِیهِ اللَّهُ رَعِیَّهً یَمُوتُ یَوْمَ یَمُوتُ وَهُوَ غَاشٌّ لِرَعِیَّتِهِ إِلا حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ الْجَنَّهَ». هر آن بنده‌ای که خداوند سرپرستی گروه و رعیتی را به وی سپارد و او در حالیکه که (با حیله‌گری) به آنها خیانت کرده جان بازد، خداوند بهشت خویش بر وی حرام می‌گرداند.

«أَیُّمَا رَجُلٍ قَالَ لأخِیهِ: یَا کَافِرُ فَقَدْ بَاءَ بِهَا أَحَدُهُمَا، فَإن کَانَ کَمَا قَالَ وَإلا رَجَعَتْ عَلَیْهِ». هر کس برادر (مسلمانش) را کافر خطاب کند چنانچه شخص (مخاطب) آنگونه باشد (یعنی کافر باشد مشکلی پیش نمی‌آید) اما چنانچه مخاطب از کفر عاری باشد صفت کفر به خود او باز می‌گردد.

«کُلُّ عَیْنٍ زَانِیَهٌ، وَالْمَرْأَهُ إِذَا اسْتَعْطَرَتْ فَمَرَّتْ بِالْمَجْلِسِ فَهِیَ کَذَا وَکَذَا یَعْنِی زَانِیَهً». همانا هر چشم زنا می‌کند و زنی که خویشتن را عطرآگین کرده، در مجلس (نامحرمان) آمد و شد می‌کند نیز اینچنین است. یعنی زناکار است.   (زنای چشم نظرکردن به نامحرمان است).

«أَتَدْرُونَ مَا الْغِیبَهُ؟ قَالُوا: اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ: ذِکْرُکَ أَخَاکَ بِمَا یَکْرَهُ قِیلَ: أَفَرَأَیْتَ إِنْ کَانَ فِی أَخِی مَا أَقُولُ؟ قَالَ: إِنْ کَانَ فِیهِ مَا تَقُولُ فَقَدْ اغْتَبْتَهُ، وَإِنْ لَمْ یَکُنْ فِیهِ فَقَدْ بَهَتَّهُ». (رسول خدا): آیا می‌دانید غیبت چیست؟ (اصحاب) عرض کردند: خدا و رسول او داناترند. (رسول خدا -صلى الله علیه وآله وسلم-) فرمود: اینکه برادرت را به …

«لا یَدْخُلُ الْجَنَّهَ نَمَّامٌ». والنمیمه هی: نقل الحدیث بین الناس لغرض الإفساد. سخن‌چین به بهشت وارد نمی‌گردد.   سخن‌چینی: یعنی نقل و انتقال سخن میان مردم به منظور ایجاد فساد (و تباهی)

«إِنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَذَابًا یَوْمَ الْقِیَامَهِ الْمُصَوِّرُونَ»، «لا تَدْخُلُ الْمَلائِکَهُ بَیْتًا فِیهِ کَلْبٌ وَلا صُورَهُ» همانا بدترین مردم از نظر عذاب در روز قیامت تصویرگران‌اند. فرشتگان در خانه‌ای که سگ و تصویر وجود دارد وارد نمی ‌شوند.   (تصویرگری را برخی اعم از عکاسی، مجسمه‌سازی، نقاشی و.. دانسته‌اند ولی عده‌ای تنها مجسمه‌سازی را مصداق آن دانسته‌اند).

«وَمَنْ اسْتَمَعَ إِلَى حَدِیثِ قَوْمٍ وَهُمْ لَهُ کَارِهُونَ، أَوْ یَفِرُّونَ مِنْهُ صُبَّ فِی أُذُنِهِ الآنُکُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ». کسی که به سخنان مردم گوش فرا می‌دهد در حالیکه آنها ناراضی‌اند (استراق سمع می‌کند) در روز قیامت در گوشهای وی سرب خواهند ریخت.

«وَیْلٌ لِلَّذِی یُحَدِّثُ بِالْحَدِیثِ لِیُضْحِکَ بِهِ الْقَوْمَ فَیَکْذِبُ، وَیْلٌ لَهُ، وَیْلٌ لَهُ». وای بر کسی که برای خنداندن دیگران به دروغ سخن‌پردازی می‌کند. وای بر او، وای بر او.

«إِنَّ شَرَّ النَّاسِ مَنْزِلَهً عِنْدَ اللَّهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ مَنْ وَدَعَهُ أَوْ تَرَکَهُ النَّاسُ اتِّقَاءَ فُحْشِهِ». در روز قیامت همانا بدترین مردم از نظر جایگاه و منزلت در نزد خداوند کسی است که دیگر مردم از ترس ناسزاگویی او از وی کناره‌گیری کنند.

«مَنْ سَمَّعَ سَمَّعَ اللَّهُ بِهِ، وَمَنْ یُرَائِی یُرَائِی اللَّهُ بِهِ» سَمَّعَ الله به: فضحه یوم القیامه، یرائی به: یُظْهِر سریرته. هر کس (کاری را در پنهان انجام دهد و بعد برای مطرح شدن و ریاکاری آن را) به مردم بشنواند خداوند او را در روز قیامت رسوا می‌کند، و هر کس (به منظور تظاهر و ریا) کاری را در منظر …

«لایَدْخُلُ الْجَنَّهَ مَنْ کَانَ فِی قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّهٍ مِنْ کِبْرٍ». الْکِبْرُ: بَطَرُ الْحَقِّ أی رَدُّهُ، وَغَمْطُ النَّاسِ أی احْتِقَارُهُم. هر کس به اندازه ذره‌ای کبر در دلش وجود داشته باشد از بهشت محروم خواهد ماند.   کبر: عبارتست از پشت پا زدن و پایمال کردن حق و حقیر شمردن مردم.

«إِنَّ لِلَّهِ تَبَارَکَ وَتَعَالَى مَلائِکَهً سَیَّارَهً فُضُلاً یَتَتَبَّعُونَ مجَالِسَ الذِّکْرِ فَإِذَا وَجَدُوا مجْلِسًا فِیهِ ذِکْرٌ قَعَدُوا مَعَهُمْ وَحَفَّ بَعْضُهُمْ بَعْضًا بأَجْنِحَتِهِمْ حَتَّى یمْلَئُوا مَا بَیْنَهُمْ وَبَیْنَ السَّمَاءِ الدُّنْیَا فَإِذَا تَفَرَّقُوا عَرَجُوا وَصَعِدُوا إِلَى السَّمَاءِ قَالَ فَیَسْأَلُهُمْ اللَّهُ –عزوجل- وَهُوَ أَعْلَمُ بِهِمْ: مِنْ أَیْنَ جِئْتُمْ؟ فَیَقُولُونَ: جِئْنَا مِنْ عِنْدِ عِبَادٍ لَکَ فِی الأَرْضِ یُسَبِّحُونَکَ وَیُکَبِّرُونَکَ وَیُهَلِّلُونَکَ وَیحْمَدُونَکَ وَیَسْأَلُونَکَ. قَالَ: وَمَاذَا یَسْأَلُونِی …

«سَبْعَهٌ یُظِلُّهُم اللَّهُ فِی ظِلِّهِ یَوْمَ لا ظِلَّ إِلا ظِلُّهُ، إمَامُ عَادِلُ، وَشَابٌّ نَشَأَ فِی عِبَادَهِ رَبِّهِ، وَرَجُلٌ قَلْبُهُ مُعَلَّقٌ فِی المَسَاجِدِ، وَرَجُلانِ تَحَابَّا فِی اللَّهِ اجْتَمَعَا عَلَیْهِ وَتَفَرَّقَا عَلَیْهِ، وَرَجُلٌ طَلَبَتْهُ امْرَأَهٌ ذَاتُ مَنْصِبٍ وَجَمَالٍ فَقَالَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ وَرَجُلٌ تَصَدَّقَ بِصَدقهٍ فَأخفَاهَا حَتَّى لا تَعْلَمَ شِمَالُهُ مَا تُنْفِقُ یمِینُهُ وَرَجُلٌ ذَکَرَ اللَّهَ خَالِیًا فَفَاضَتْ عَیْنَاهُ». هفت (گروهند) که …

«مَنْ کَانَتْ الآخِرَهُ هَمَّهُ جَعَلَ اللَّهُ غِنَاهُ فِی قَلْبِهِ وَجَمَعَ لَهُ شَمْلَهُ وَأَتَتْهُ الدُّنْیَا وَهِیَ رَاغِمَهٌ». کسی که همه هم و غمش آخرت باشد (و تنها برای آبادانی آخرت خویش تلاش کند) خداوند به وی غنای دل عنایت می‌کند و کارش را برآورده می‌سازد و دنیا با ذلت و خواری نزد او می‌آید.  

«لَوْ أَنَّکُمْ تَتَوَکَّلُونَ عَلَى اللَّهِ حَقَّ تَوَکُّلِهِ لَرَزَقَکُمْ کَمَا یَرْزُقُ الطَّیْرَ تَغْدُو خِمَاصًا وَتَرُوحُ بِطاناً». چنانچه بر خدای توکل کنید آنگونه که حق توکل اوست به تحقیق که شما را همچون پرنده‌ای که صبحگاهان گرسنه (از لانه بیرون) می‌رود و شامگاه سیر (به لانه) بر می‌گردد رزق خواهد داد.  

«فَمَنْ هَمَّ بِحَسَنَهٍ فَلَمْ یَعْمَلْهَا کَتَبَهَا اللَّهُ لَهُ عِنْدَهُ حَسَنَهً کَامِلَهً، فَإِنْ هُوَ هَمَّ بِهَا فَعَمِلَهَا کَتَبَهَا اللَّهُ لَهُ عِنْدَهُ عَشْرَ حَسَنَاتٍ إِلَى سَبْعِ مِائَهِ ضِعْفٍ إِلَى أَضْعَافٍ کَثِیرَهٍ، وَمَنْ هَمَّ بِسَیِّئَهٍ فَلَمْ یَعْمَلْهَا کَتَبَهَا اللَّهُ لَهُ عِنْدَهُ حَسَنَهً کَامِلَهً، فَإِنْ هُوَ هَمَّ بِهَا فَعَمِلَهَا کَتَبَهَا اللَّهُ لَهُ سَیِّئَهً وَاحِدَهً». هر آنکس که اراده خیر کند ولی آنرا به انجام …

«مَنْ یَضْمَنْ لِی مَا بَیْنَ لَحْیَیْهِ وَمَا بَیْنَ رِجْلَیْهِ أَضْمَنْ لَهُ الْجَنَّهَ». (رسول خدا -صلى الله علیه وآله وسلم-): هر کس زبان و شرمگاه خویش را حفظ کند بهشت را برای او ضمانت می‌کنم.  

«مَا مِن النَّاسِ مُسْلِمٌ یَمُوتُ لَهُ ثَلاثَهٌ مِن الْوَلَدِ لَمْ یَبْلُغُوا الْحِنْثَ إِلا أَدْخَلَهُ اللَّهُ الْجَنَّهَ». هر مسلمانی که سه تن از فرزندان او قبل از سن بلوغ (و قبل از اینکه به سن گناه برسند) از دنیا بروند بی‌تردید خداوند وی را (در مقابل چنین مصبیتی که تحمل نموده) بهشت خویش، ارزانی خواهد کرد.

« عُرِضَتْ عَلَى النَّبی -صلی الله علیه وآله وسلم- الأُمَمُ فی المَنَامِ فَرَأى أُمَّتَهُ وَفِیْهُمْ سَبْعُوْنَ ألفَاً یَدْخُلُوْنَ الجنَّهَ بِلا حِسَابٍ وَلا عَذَابٍ وَهُمْ: الَّذِیْنَ لا یَکْتَوونَ، وَلا یَسْتَرْقُوْنَ، وَلا یَتَطَیْرُوْنَ، وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُوْنَ ». تمامی امتها در خواب بر رسول -صلى الله علیه وآله وسلم- عرضه شدند. آن حضرت -صلى الله علیه وآله وسلم- در میان امت خویش هفتاد …

«مَا یُصِیبُ المسلِم مِنْ نَصَبٍ ولاَ وَصَبٍ ولا هَمٍّ ولاَ حَزَن ولاَ أذى ولا غَمٍّ، حتَّى الشَّوکه یُشَاکها إلاَّ غَفَر اللهُ بِهَا مِنْ خَطَایاه». هیچ‌گونه خستگی، مرض، غم، اندوه، اذیت و شکنجه‌ای به مسلمان نمی‌رسد حتی خاری که به پایش می‌خلد مگر اینکه خداوند در قبال آن گناهی از گناهانش را مورد آمرزش قرار می‌دهد.

«عَیْنَانِ لا تَمَسُّهُمَا النَّارُ؛ عَیْنٌ بَکَتْ مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ، وَعَیْنٌ بَاتَتْ تَحْرُسُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ». دو چشم را آتش (جهنم) نسوزاند. چشمی که از ترس خداوند گریان بوده و دیگر چشمی که در راه خداوند پاسبانی نموده است. (منظور چشم نگهبان یا مجاهدی است که با وجود غلبه خواب برای حراست از اسلام و مسلمین بیدار مانده است).