فرقه خوارج (۵)

به بحث­مان در مورد خوارج باز می­گردیم.[۱] کسانی که در اعتقادات و جهت­گیری­های خود، دچار افراط شدند و همین امر سبب شد تا در رد افعال آنها، آرا و نظریات شیعه بوجود آید تا اینگونه با نظریات تکفیری خوارج خصوصا در مورد علی مقابله کند. به همین سبب این گرایش در مقابل خوارج قرار گرفت و اقتضای تقابل آنها این بود که این گروه نیز اندیشه­ای افراطی در تقابل با اندیشه­ی تکفیری ارائه کند و آن فکر تالیه یا همان اله خواندن علی بود. همچنان که هم اکنون نیز یکی از فرقه­های شیعه، همین تفکر و عقیده را دارد.

در کتاب­هایی که فرقه­ها را بررسی کرده­اند می­خوانیم که آنها مصداق حدیث پیامبر هستند که به جدایی از دین اسلام توصیف شده­اند چنانکه تیر از کمان می­جهد. تعجب می­کنیم از موضع فلهوزن مستشرق در ایراد وی به حدیث و جهت­گیری او که نمی­تواند آن­را مخفی کند – که تحت تاثیر نظریات دیگر مستشرقان است. – این دیدگاه هر رای و نظری را که مخالف با دیدگاه مسلمانان باشد، تمجید می­کند و با امید و به صورت شفاف و گسترده از مخالفان اهل سنت دفاع می­کند تا  دیدگاه خود را آشکار نموده و از آن استفاده نموده و در بیشترین گستره ترویج دهد.

[۱]– اما صحابه خوارج را تکفیر نمی­نمودند و حتی پشت آنها نماز می­خواندند و نقل شده است که عبدالله بن عمر و تعدادی از صحابه پشت فردی از خوارج نماز گزاردند همچنین برای­شان حدیث نقل کرده و فتوی می­دادند و آنها را چنانکه مسلمانی را مورد خطاب قرار می­دهند، خطاب می­کردند. (منهاج السنه، ج ۳، ص ۶۲).