تضارب آراء و از هم‌گسیختگی و دشمنی آنان:

 مخالفینِ اهل سنت، به پیروی از جهل و خواهشات خود، از سویی به تضارب آراء و اختلاف، و از سویی دیگر به از هم‌پاشیدگی و جدایی و دشمنی مبتلا گشته‌اند.

-(قطعاً سخن هر کس به جز رسول الله  صلی الله علیه وسلم، قابل پذیرش و ترک شدن است. خصوصاً متأخرین امت اسلامی که در مورد کتاب الله و سنت و درک آن دو، قدرتمند نیستند. و نتوانستند روایات صحیح را از ضعیف و قیاس صحیح از غیر صحیح را تفکیک کنند. غلبه‌ی هواه و هوس، تکثُّر آراء، اختلافات شدید، جدایی و بروز دشمنی و از هم‌گسیختگی هم، مزید بر علت شد.

اسبابی این‌گونه و همانند آن است که نهایت جهل و ظلم انسان را بیان می‌دارد و باعث می‌شود الله متعال در قرآن او را به این صفات توصیف کند: ﴿وَحَمَلَهَا ٱلۡإِنسَٰنُۖ إِنَّهُۥ کَانَ ظَلُومٗا جَهُولٗا﴾ [الأحزاب: ۷۲]: «و انسان آن را پذیرفت بی تردید او بسیار ستمکار و بسیار نادان است». لیک اگر الله متعال با بخششِ علم و عدل بر انسان منّت گذارد، در حقیقت او را از ضلالت و گمراهی رهانیده است)^[۱].

[۱]– همان: ج۳ ص ۳۷۸.