نوع اول: داستان های مناسب و مفید: قصه های قرآن کریم بهترین داستان ها می باشند. چرا که داستان های آن تصویری واقعی را با اسلوب ادبی مناسب و دلپذیر بیان می کند. چنانکه در بیان و رعایت اهداف و مقاصد، موصوف به صفات سخاوت و بخشش کامل است تا اینکه از خلال شخصیت های داستان و اتفاقاتی که در آن رخ می دهد و یا مقرون به آن است، نمونه های والایی را ارائه دهد. یا اینکه عبرت ها و توجیهات و توجهاتی را گوشزد کند. چنانکه این مهم در خلال قصه های پیامبران در قرآن، علی الخصوص داستان یوسف علیه السلام مشاهده می شود.
نوع دوم: قصه ها و داستان های مذموم و ناپسند:
اما قصه ها و داستان های مذمومی که در احادیث مورد نکوهش قرار گرفته اند قصه هایی ساختگی هستند که به دروغ به الله و رسولش و بندگان نیک و صالح نسبت داده شده اند. و چنین داستان سرایانی با افترا و دروغ بستن به خداوند چنین قصه هایی را ساخته و پرداخته و بازگو کرده اند. داستان هایی که عقاید فاسد، اخلاق باطل، مثال هایی پست و مبالغه و غلوهایی در بردارد که موجب تحقیر دین می شود و ارزش و صفای آن را از بین می برد.