عمر فاروق رضی الله عنه (۷)

وَسَأَزِیدُ عَلَىَ سَبْعِینَ قَالَ: إِنّهُ مُنَافِقٌ. فَصَلَّى عَلَیْهِ رَسُولُ اللّهِ  صلی الله علیه و سلم. وَأَنْزَلَ اللّهُ جل جلاله: ﴿وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰٓ أَحَدٖ مِّنۡهُم مَّاتَ أَبَدٗا وَلَا تَقُمۡ عَلَىٰ قَبۡرِهِۦٓ﴾ [التوبه: ۸۴]». [صحیح مسلم لأبی الحسین مسلم بن الحجاج النیسابوری، کتاب فضائل الصحابه رضی الله عنهم، باب من فضائل عمر رضی الله عنه].

«از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت شده که گفت: هنگامی که عبدالله بن ابی بن سلول مُرد پسر او عبدالله نزد رسول الله صلی الله علیه و سلم آمد و از ایشان تقاضا کرد که لباسشان را برای کفن پدرش به او اعطا کند سپس از رسول الله صلی الله علیه و سلم تقاضا کرد که بر پدرش نماز بخواند. پس رسول الله صلی الله علیه و سلمبرخاست تا بر او نماز گزارد. در آن هنگام عمر برخاست و از لباس رسول الله صلی الله علیه و سلم گرفت و گفت: یا رسول الله! آیا بر او نماز می‌گزاری در حالیکه الله تو را از آن نهی کرده است؟ رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند: بدرستیکه الله مرا بر آن کار مختار گردانیده و فرمودند: ﴿ٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ أَوۡ لَا تَسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ إِن تَسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ سَبۡعِینَ مَرَّهٗ فَلَن یَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَهُمۡ﴾ [التوبه: ۸۴]^([۱]). و من بر هفتاد مرتبه خواهم افزود. رسول الله صلی الله علیه و سلم بر او نماز خواند که الله این آیه را نازل کرد: ﴿وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰٓ أَحَدٖ مِّنۡهُم مَّاتَ أَبَدٗا وَلَا تَقُمۡ عَلَىٰ قَبۡرِهِۦٓ﴾[التوبه: ۸۴]^([۲])».

این یکی از موافقات عمر است یعنی مواردی که الله موافق با رای عمر آیه‌ای را نازل کرده است.

[۱]– ترجمه: براى آنان چه آمرزش بخواهى چه آمرزش نخواهى [تفاوتى نمى‏کند]، اگر هفتاد بار براى آنان آمرزش بخواهى، هرگز خداوند آنان را نمى‏آمرزد.

[۲]– ترجمه: و هرگز بر هیچ کس از آنان چون بمیرد نماز مگزار و بر قبرش مایست.