وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
علمای فقه نیز به جستجو در سیرت رسول خدا پرداخته و توجه آنها بیشتر بر افعالی بوده که بر حکم شرعی دلالت می کند و آنها در جستجوی حکم شریعت در افعال بندگان از حیث وجوب یا اباحت یا… می باشند.
بنابر این در تعریف سنت گفته اند: «سنت عبارت است از هر آنچه از رسول خدا ثابت شده اما نه فرض است و نه واجب؛ بلکه راه و روشی در دین است که نه فرض است و نه واجب و از آن پیروی می شود.»
بنابر این سنت نزد علمای فقه مترادف مندوب یا مستحب می باشد.
نزد فقها سنت در برابر بدعت اطلاق می شود.
و از این جهت است که می گویند: «فلان علی السنه»: «فلانی به سنت پایبند است». و این را زمانی می گویند که عمل وی مطابق با عمل رسول خدا و اصحابش باشد.
گاهی لفظ سنت به طور مطلق به کار می رود و منظور از آن یکی از دو مورد ذیل می-باشد:
۱- اسلام؛ که متضمن علم سودمند و عمل صالحی است که پیامبر با آن آمده است. چنانکه امام بربهاری می گوید: «بدان که اسلام همان سنت است و سنت همان اسلام است…»
۲- عقیده ی صحیحی که رسول الله صلی الله علیه و سلم و اصحابش داشتند.