عقیده به تحریف قرآن (۱)

شیعه به سه دلیل به قرآنی که هم‌اکنون در دسترس مسلمانان قرار دارد، ایمان نمی‌آورند:

دلیل اول:‌

برحسب عقیده شیعه همه اصحاب دروغگو هستند و اصحاب معتقد بودند که «دروغگویی» عبادت است. و بدین‌سان ائمه اهل بیت دروغگو بوده، ولی تقیه کار بوده‌اند «و معتقد بودند به اینکه دروغ‌گویی، عبادت است». پس اگر همه اصحاب و ائمه اهل بیت دروغگو بوده‌اند، پس چه کسی قرآن واقعی را از طرف پیامبران به آنها رسانده است؟!.

دلیل دوم:

و بدین‌سان طبق عقاید شیعه اصحاب گرامی دروغگو بوده و این در حالی است که آنها قرآن را نقل و روایت کرده‌اند. و ائمه اهل بیت روایت آنها را نه تنها روایت نمی‌کنند بلکه آن را موثق نمی‌دانند و تصدیق نمی‌کنند، با این حساب رافضی‌ها و شیعه چگونه می‌توانند به صحت و تمامیت قرآن موجود اطمینان حاصل کنند؟

دلیل سوم:

روایت‌های خود شیعه است که بنا به نظرشان صحیح هستند. در کتاب‌های معتمد آنها، بیش از هزار روایت متواتر وجود دارد که صراحتاً از تحریف‌‌ و تغییر قرآن موجود در دسترس‌ ما خبری می‌دهند. در این کتاب‌های معتمد شیعه یک روایت درست ملاحظه نمی‌کنیم، از نظر این کتاب‌ها، قرآن کنونی، از حیث ثبوت حتی از یک خبر صحیح هم ـ در نظر شیعه ـ کم ارزش‌تر است!!.

و اما اینکه می‌بینیم بعضی از شیعیان به اقوال چهار تن از علمای شیعه (شریف مرتضی، ابوجعفر طوسی و ابوعلی طبرسی، و شیخ صدوق) استناده کرده، تحریف‌یافتگی قرآن را انکار می‌کنند، این استنادشان باطل و بی‌پایه است، چرا که مدارمذهب شیعه بر روی مذهب ائمه معصومین، و جمهور محدثین شیعه، و روایت‌های آنها که بیش از ۲۰۰۰ روایت است،‌ و همگی قایل به تحریف قرآن می‌باشند، قرار گرفته است. بنابراین سخنان این چهار بیچاره در مقابل سخنان ائمه معصوم و جمهور محدثان شیعه و سرشناسان قدیمی بزرگ شیعه چه وزن و ارزشی دارد؟!.

گذشته از این، این چهار نفر، صرفاً بخاطر مراعات کردن شرایط زمان خود، و از باب تقیه، به صحت این قرآن اذعان کرده‌اند، و پوشیده نیست که آنها به تقیه‌‌کاری خیلی بها می‌داده‌اند. و در این کتاب، ان‌شاءالله، در جای خودش در این ارتباط مطالبی را ذکر خواهیم کرد. و جالب این‌که خود پژوهشگران شیعه اقوال این چهار نفر را به زیر تیغ انتقاد کشیده‌اند. چنان‌که حسین‌بن‌محمد تقی نوری طبرسی در کتابش (فصل الخطاب فی ‌اثبات تحریف کتاب رب‌الارباب) به این نکته اذعان کرده، و در صفحه ۳۳ آن گفته: «ندانسته‌ایم که کسی از قدما با آنها موافق بوده باشد».

و بیشتر محدثان شیعه قایل به تحریف قرآن هستند. چنان‌که طبرسی در کتابش فصل‌الخطاب ص ۳۲ می‌گوید‌: «واین مذهب جمهور محدثان است که ما بر سخنان آنان اطلاع یافته‌ایم». و می‌خواهیم به‌طور فشرده، روایاتی چند در باب تحریف قرآن را ذکر کنیم که کتب معتمد شیعه آنها را موثق و صحیح می‌دانند:‌ محمد‌بن‌یعقوب کلینی در اصول کافی در باب (جامعان قرآن فقط ائمه بوده، و آنها دانش آن را تماماً می‌دانند) از جابر روایت کرده که او گفته: از ابوجعفر  علیه السلام شنیدم که می‌گفت: هر کس از مردم ادعا کند که قرآن را طبق نزول الله تعالی جمع کرده، یقیناً دروغ گفته، و تنها کسی که در این میان آن را به‌صورت اصلی و واقعی‌اش جمع کرده، حضرت علی‌بن ابی‌طالب و ائمه بعد از او می‌باشد».

و نیز کلینی در اصول کافی ص ۶۷ چاپ هند، از سالم‌بن سلمه روایت کرد، که مردی بر ابوعبدالله  علیه السلام قرائت کرد و من حروفی از قرآن را گوش می‌دادم که با قرائت مردم جور در نمی‌آمد. آنگاه ابوعبدالله گفت: از این قرائت دست بردار! از همین قرآن مردم بخوان تا مهدی ظهور می‌کند. پس وقتی که او ظهور می‌کند، آیه به آیه کتاب الله را می‌خواند. و آن مصحفی را که علی نوشته بیرون می‌آورد. و گفت: علی  علیه السلام وقتی که از کتابت آن فارغ شد، آن را به آن مردم (اصحاب راشده) نشان داد. و به آنها گفت: این کتاب الله تعالی است که بر محمد  صلی الله علیه و سلم نازل کرده‌ است و من آن را در دو جلد جمع‌آوری کرده‌ام. آنگاه آنها گفتند: ما خود مصحفی داریم که همه قرآن در آن جمع شده است. احتیاجی به مصحف تو نداریم. آنگاه او گفت: به‌خدا، دیگر بعد از امروز، آن را نخواهید دید، فقط بر من لازم بود که شما را از آن مطلع سازم. تا آن را قرائت کنید و بخوانید».

و همچنین کلینی در اصول کافی ص ۶۷ چاپ هند، ذکر کرده که:‌ «احمد‌بن ابی‌نصیر می‌گوید: ابوالحسن  علیه السلام مصحفی را به من داد، و گفت:‌ به آن نگاه نکن! من هم آن را باز کردم و این آیه را خواندم ﴿لَمۡ یَکُنِ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ﴾ [البینه: ۱].  در آن نامه هفتاد نفر از قریش، همراه با نام پدرانشان را ملاحظه کردم».

و کلینی در اصول کافی ص ۲۶۴ باب (نکاتی درباره اسباب نزول ولایت) از ابوعبدالله  علیه السلام روایت کرده، «ولقد عهدنا الی‌ آدم من قبل کلمات فی محمد وعلی وفاطمه والحسن والحسین والائمه من ذریتهم فنسی» این‌گونه به‌خدا بر محمد  صلی الله علیه و سلم نازل شده است».