رسول الله صلی الله علیه وسلم هر روز با همسرانش همنشینی داشت، و با آنان انس می گرفت:
از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که گفت: «کان رسول الله صلى الله علیه و سلم إذا صلى الصبح جلس فی مصلاه وجلس الناس حوله حتى تطلع الشمس ثم یدخل على نسائه امرأه امرأه یسلم علیهن ویدعو لهن فإذا کان یوم إحداهن کان عندها» [ الطبرانی در المعجم الأوسط (۸۷۶۴) روایت کرده، و حافظ ابن حجر در مورد آن سکوت کرده است].
(رسول الله صلی الله علیه وسلم هرگاه نماز صبح را می خواند در جای خود می نشست و مردم دور او می نشستند تا اینکه خورشید طلوع می کرد، سپس نزد تک تک همسرانش می رفت و بر آنان سلام می کرد و برایشان دعا می نمود، و نوبت هر کدام بود نزد او می ماند).
پس هر روز اول صبح نزد تک تک همسرانش رضی الله عنهن می رفت و بر آنان سلام کرده و برایشان دعا می کرد.
و آخر روز با همسرش می نشست و با او صحبت می کرد و انس می گرفت، از عایشه رضی الله عنها روایت است که گفت: «وَکَانَ إِذَا انْصَرَفَ مِنْ الْعَصْرِ دَخَلَ عَلَى نِسَائِهِ فَیَدْنُو مِنْ إِحْدَاهُنَّ» (هر وقت رسول الله صلی الله علیه وسلم از نماز عصر فارغ می شدند، نزد همسرانش می رفت و به آنان نزدیک می شد).
گفته ی عایشه: « فَیَدْنُو مِنْ إِحْدَاهُنَّ-و به آنان نزدیک می شد»، منظور: بوسیدن و مباشرت بدون جماع است .
ابن حجر رحمه الله می گوید: «اول روز تنها سلام و دعا می کرد، و در آخر روز نزد آنان می نشست، و با آنان انس می گرفت، و صحبت می کرد» .
و عایشه رضی الله عنها می گوید: «قَلَّ یَوْمٌ إِلاَّ وَهُوَ یَطُوفُ عَلَیْنَا جَمِیعًا فَیَدْنُو مِنْ کُلِّ امْرَأَهٍ مِنْ غَیْرِ مَسِیسٍ حَتَّى یَبْلُغَ إِلَى الَّتِى هُوَ یَوْمُهَا فَیَبِیتُ عِنْدَهَا» [ ابو داود (۲۱۳۵) روایت کرده است، و آلبانی در صحیح ابو داود (۱۸۵۲) آن را تصحیح کرده است].
(کم اتفاق می افتاد که هر روز به همه ی ما سر نزند، به تک تک همسرانش نزدیک می شد، اما همبستری نمی کرد، تا نزد آن همسرش می رسید که نوبتش بود آنگاه شب نزد او می ماند).
«این کار را انجام می داد تا با آنان انس گیرد، و قلوبشان را بدست آورد؛ تا از آنان جدا شود و نزد آن یکی برود که نوبتش بود، و او را با قلبی راضی رها کند» .
همسرانش ایشان را جستجو نمی کردند (دنبال ایشان نمی گشتند)، بلکه هر روز ایشان را می دیدند، این کجا و کسی که همسرش را چند شبانه روز، بلکه چند ماه رها می کند کجا؟!!
برخی از مردان هر روز با دوستانش مجالست دارد، و تا دیر وقت با آنان شب نشینی دارد، تا وقتی که به خانه بر می گردد همه انرژی خود را مصرف کرده است، و خانواده اش خوابیده اند، و خود را بر رخت خواب می اندازد و می خوابد.
«و حدیث دلیل بر این است که جایز است مرد نزد آن یک از همسرانش برود که نوبتش نیست، و با او خوش و بش کند و او را ببوسد و لمس کند.
و در حدیث بیان اخلاق نیکوی ایشان صلی الله علیه وسلم است، و اینکه بهترین مردم برای خانواده اش بود» .