یکی از مشکلات جامعه ی ما در بحث ازدواج سخت گیری های بی جهت و بی دلیل پدر و مادرها است. بسیاری از جوانانی که در تاکسی یا در مجالس مختلف و یا در فضای مجازی با بنده درد دل می کنند بیشتر آنها از سخت گیری های بی دلیل پدر و مادرها شکایت دارند.
قبل از این که به این بحث بپردازم باید نکته ی مهمی را به همه ی جوانان عزیز متذکر شوم و آن این که:
معمولا سخت گیری های پدر و مادرها در امر ازدواج و انتخاب همسر آینده بی دلیل نیست چون آنها تجربه های زیادی در این امر دارند و قطعنا پدر و مادرها خوشبختی فرزندان شان را می خواهند و همواره تلاش آنها این است که فرزندان شان در آینده آرامش داشته باشند و آرامش با انتخاب فرد ایده آل محقق خواهد شد. پس پدر و مادرها بنابر مصلحت ها، چیزهایی را می دانند که ما به دلیل عدم تجربه کافی از آنها آگاهی نداریم به همین جهت اجازه نمی دهند که فرزندشان با هرکسی ازدواج کند.
شاید این سخنم برای برخی جوانان قابل هضم نباشد و شاید هم اصلا نپذیرند و این طبیعی است چون بنده هم قبل از ازدواج که تجربه کافی نداشتم، این حرف ها برایم قابل درک نبود اما زمانی که ازدواج کردم و پدر شدم و کمی تجربه کسب کردم تازه فهمیدم که پدر و مادرها چرا در انتخاب همسر آینده فرزندان شان سخت گیری می کنند پس باید جای پدر یا مادر بود تا حرف آنها را درک کرد. به خصوص کسانی که فرزندشان دختر است در انتخاب همسر آینده دخترشان سخت گیری بیشتری می کنند. چون معمولا دختر خانم ها در ازدواج بر اساس عاطفه و احساسات شان تصمیم می گیرند و گاهی این تصمیم ها که از روی احساس گرفته می شود، خوب از آب درنمی آید به همین جهت شریعت اسلام درست بودن و صحیح بودن ازدواج را به اجازه سرپرست دختر مشروط کرده است که در مقاله ای جداگانه با عنوان (ازدواج بدون اجازه سرپرست) در مورد این مساله توضیحاتی داده شد.
پس نباید از سخت گیری های پدر و مادرهای مان ناراضی و شکایت داشته باشیم.
نویسنده: امید خزاعی