دعوت و کلمه همه پیامبران یک چیز است (۲)

رسول الله  صلی الله علیه و سلم در این مورد می‌فرمایند: «من قال: لا إله إلاَّ الله، وکفر بما یُعبد من دون الله، حَرُم ماله ودمه، وحسابه على الله عزّ وجلّ»^[۱]. «هر کس (لا إله إلا الله) بگوید و به آنچه غیر از الله عبادت می‌شود، کفر بورزد، (تعرض بر) مال و خونش حرام می‌گردد و حسابش بر الله است».

پس اند کی تأمل کن و بیاندیش – الله تورا به راه حق هدایت کند – که چگونه رسول الله  صلی الله علیه و سلم تنها تلفظ بـ(لا إله إلا الله) را سبب عصمت مال و خون قرار نداده است، بلکه شناخت و معرفت آن را همراه تلفظ هم سبب عصمت مال و جان نگردانیده است، حتی اقرار به آن را هم سبب عصمت مال و خون ندانسته است، بلکه از آن هم گذشته اگر جز الله کسی را دعا نکند و به او شرک نیاورد، این هم کفایت نمی‌کند، بلکه تجاوز بر مال و خون او حرام نمی‌گردد مگر در یک حالت که علاوه از آنچه گذشت: به آنچه غیر از الله پرستیده می‌شود کفر ورزد، اما اگر در این امر شک نماید یا توقف کند و اعلان بیزاری نکند، مال و خونش معصوم نمی‌گردد.

بنا بر این، هر کس الله را به یکتایی بپرستد و بجز او دیگری را نپرستد، مگر شرک و عبادت غیر الله را انکار نکند و از مشرکین بیزاری نجوید، و از مشرکین بیزاری نجوید، و از آنانی که اموات و غائبان را به دعا می‌خوانند، روی بر نتابد، و به عقیده و عبادت‌شان کفر نورزد، یا فکر کند که این عمل شرک آلود جایز است، یا بگوید: این هم راهی برای رسیدن به الله است، یا به بطلان و کفر عاملانش معتقد نباشد، پس این چنین شخصی مسلمان معصوم الدم و المال نیست، و بخش نفی کلمه توحید – یعنی (لا إله) – که نفی استحقاق عبادت غیر الله است؛ در او تحقق پیدا نکرده است، و این همان مسأله مهمی است که باید نسبت به آن آگاه و هشیار بود.

 

[۱]– مسلم این حدیث را در کتاب صحیح خود با رقم (۲۳) روایت کرده است.