حملات دشمنان بر جسم و جان اسلام

از همان ابتدای پیدایش اسلام بر دل، جگر و اعصاب اسلام حمله‌هایی شده است که مذاهب دیگر قدرت تحمل آن را نداشته‌اند. مکاتب دیگر جهان که در ادوار مختلف دنیا را فتح کرده‌اند، تحمل کوچک‌ترین حمله‌ای را نداشته‌اند و در مقابل یورش دشمنان خود، وجودشان را از دست داده‌اند. اما دین اسلام است که کلیه حریفان خود را در کارزارهای اندیشه و تفکر شکست داد و هنوز هم به صورت اصلی خویش در جهان پایدار و برقرار است. از یک طرف باطنی‌گری و شاخه‌های آن برای روح اسلام و جنبه اعتقادی آن خطر بزرگی بود از طرف دیگر حمله‌های صلیبیان و تاتارها برای آواره کردن مسلمانان کافی بود. اگر اینگونه یورش‌ها به روح مذهب (یا دین) دیگری از مکاتب دینی دنیا می‌شد، کلیه امتیازات ظاهری و باطنی خود را از دست داده و به صورت افسانه‌ای تاریخی در اذهان باقی می‌ماند، اما اسلام که همه حملات داخلی و خارجی را تحمل کرد و نه تنها وجودش را برپا نگه داشت، بلکه در میدان‌های زندگی فتوحات جدیدی نیز حاصل کرد. حمله‌های تحریفات، تأویلات، بدعات، اثرات عجمیان، رسوم و اعمال مشرکین، مادیت، نفس پرستی و خوشگذرانی‌ها، الحاد و لادینی و عقل‌پرستی، بارها وارد آئین اسلام شد و گاه گاه چنین احساس می‌شد که اسلام تحمل این حملات سنگین را ندارد و در مقابل آن‌ها زانو خواهد زد، اما اندیشه روشن و آگاه امّت مسلمان پذیرای سازش نشد و روح اسلام شکست نخورد و در هر قرن افرادی به وجود آمدند که پرده نقاب پرفریب تحریفات و تأویلات را چاک دادند و حقیقت اسلام و دین خالص را نمایان نمودند و در مقابل تأثیرات عجمیان و بدعات ندا سر داده و حمایت کامل خود را از سنّت انجام داده در ردّ اعتقادات باطل و علیه اعمال و رسومات مشرکانه علناً جهاد کردند. بر مادیت و نفس‌پرستی ضربۀ کار آمدی وارد، خوشگذران‌ها و مترفین زمان خویش را شدیداً مورد ملامت و مذمت قرار داده و در برابر سلاطین جابر پرچم کلمۀ حق را بر افراشتند. طلسم عقل‌پرستی را از بین برده و در اسلام قوت و حرکت جدید، و در بین مسلمانان نیز ایمان و روحیۀ تازه‌ای به وجود آوردند.

این افراد از نظر علم، اخلاق، روحانیت در زمان خویش ممتازترین افراد بوده، دارای خصوصیات نیرومند ایمانی و دلپسند بوده، در مقابل هر نوع تاریکی، جاهلیت و گمراهی چنان ید بیضائی داشته‌اند که پردۀ تاریک آن‌ها را از هم می‌درید و حق و حقیقت را آشکار می‌کرد. از این موضوع و پیشینۀ روشن به صراحت ثابت می‌شود که خداوند متعال حفاظت و بقای این دین را در نظر دارد و کار رهبریت جهان را از امور همین دین می‌خواهد بگیرد و کارهایی که قبلاً از نبوت‌های پی در پی و انبیاء† می‌گرفت، در این زمان از پرورش یافتگان ممتاز و شایستۀ مکتب رسول اکرم ج و مجّدان و مصلحان این امّت خواهد گرفت.