«چه کسی این استخوانها را زنده میکند در حالی که پوسیده است؟! بگو: همان کسی آن را زنده میکند که نخستین بار آن را آفرید و او به هر مخلوقی داناست، همان کسی که برای شما از درخت سبز آتش آفرید و شما به وسیلهی آن، آتش میافروزید، آیا کسی که آسمانها و زمین را آفرید، نمیتواند همانند آنها را بیافریند؟ آری، و او آفریدگار داناست، فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند تنها به آن میگوید: موجود باش آن نیز بیدرنگ موجود میشود».
«ای مردم! اگر در رستاخیز شک دارید ما شما را از خاک آفریدیم، سپس از نطفه و بعد، از خون بسته شده، سپس از مضغه که برخی دارای شکل و خلقت است و برخی بدون شکل؛ تا برای شما روشن سازیم و جنینهایی را که بخواهیم تا مدت معینی در رحم قرار میدهیم، بعد شما را به صورت طفل بیرون میآوریم، سپس هدف این است که به حد رشد و بلوغ خویش برسید در این میان برخی از شما میمیرند و بعضی آن قدر عمر میکنند که به بدترین مرحلهی زندگی میرسند، آن چنان که بعد از علم و آگاهی، چیزی نمیدانند. زمین را خشک و مرده میبینی اما هنگامی که آب باران بر آن فرو فرستادیم به حرکت در میآید و میروید و از هر نوع گیاهان زیبا میرویاند. این به خاطر آن است که خداوند حق است و اوست که مردگان را زنده میکند و بر هر چیزی تواناست و اینکه رستاخیز آمدنی است و شکی در آن نیست و خداوند تمام کسانی را که در قبرها هستند زنده میکند، و گروهی از مردم، بدون هیچ دانش و هیچ هدایت و کتاب روشنی بخشی، دربارهی خدا مجادله میکنند».
و بالاخره به همینسان دهها و صدها آیهی صریح و واضح همراه با تکرار و قطعیت بر وقوع قیامت دلالت میکنند.