احکام سحر و جادو (۱)

خداوند متعال می‎فرماید: ﴿وَلَقَدۡ عَلِمُواْ لَمَنِ ٱشۡتَرَىٰهُ مَا لَهُۥ فِی ٱلۡأٓخِرَهِ مِنۡ خَلَٰقٖ﴾ [البقره: ۱۰۲]. «و قطعاً می‏دانستند که هر کس، خریدار چنین متاعی باشد، هیچ بهره­ای در آخرت نخواهد داشت».

و می‎فرماید: ﴿یُؤۡمِنُونَ بِٱلۡجِبۡتِ وَٱلطَّٰغُوتِ﴾ [النساء: ۵۱]. «به شر، خرافات و معبودان باطل گرایش دارند».

عمر فاروق می‎گوید: جبت یعنی جادو و طاغوت یعنی شیطان.

جابر می‎گوید: مراد از طواغیت (جمع طاغوت)، کاهنانی‎اند که شیطان بر آنها الهام می‎کرد و هریک از مناطق یکی از آنها وجود داشت.

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول خدا صلی الله علیه و سلم فرمود: «از هفت چیز که هلاک کننده هستند بپرهیزید»؛ گفتند: چه هستند؟ فرمود: «شرک ورزیدن به خدا، جادو، کشتن انسان به ناحق، رباخواری، حیف و میل مال یتیم، فرار از جنگ و تهمت زدن به زنان پاکدامن.

در صحیح بخاری از بجاله بن عبده روایت است که گفت: عمر رضی الله عنه در فرمانی نوشت: هر زن و مرد جادوگری را بکشید. می‎گوید: آنگاه ما سه جادوگر را کشتیم.

در روایت صحیح از أم‌ المؤمنین حفصه ثابت است که او به کشتن کنیزش که او را جادو کرده بود دستور داد و آن کنیز کشته شد. و همچنین از جندب در روایت صحیح همین نقل شده است. امام احمد می‎گوید: از سه تن از صحابه ثابت است که جادوگران را به قتل رسانیده‎اند.

مقاله پیشنهادی

نشانه‌های مرگ

مرگ انسان با افتادن و شل شدن دو طرف گیج‌گاه، کج شدن بینی، افتادن دست‌ها، …