اجماع صحابه در مورد کافر شدن مرتدین و کشتنشان موجود است. همانطور که نمونهی آنان مانعین زکات و پیامبران دروغین ذکر شد و برای تفصیل بیشتر میتوان به کتاب صحیح البخاری و صحیح مسلم رجوع نمود.
علما نیز بر این امر اجماع دارند که کسی که اعمال ارتدادی و نواقض اسلام را انجام دهد کشته میشود. اما اختلاف علما بر این مساله است که آیا استتابه و طلب توبه از آنان بشود یا نه. تمامی علما نیز در کتبشان معمولاً بابی تحت عنوان باب رده دارند.
امام نووی رحمه الله در شرح مسلم میفرماید: «فِیهِ وُجُوبُ قَتْلِ الْمُرْتَدِّ وَقَدْ أَجْمَعُوا عَلَى قَتْلِهِ لَکِنِ اخْتَلَفُوا فِی اسْتِتَابَتِهِ هَلْ هِیَ وَاجِبَهٌ أَمْ مُسْتَحَبَّهٌ».[۱]
ترجمه: «در آن وجوب قتل مرتد است و قطعا بر قتلش اجماع کرده اند، اما اختلاف شده است در استتابه اش که آیا واجب است یا مستحب.
[۱].شرح نووی للمسلم ۴/۲۰۱