ابوبکر صدیق رضی الله عنه (۴)

«حَدَّثَنِى مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا یَحْیَى عَنْ سَعِیدٍ عَنْ قَتَادَهَ أَنَّ أَنَسَ بْنَ مَالِکٍ رضی الله عنه حَدَّثَهُمْ أَنَّ النَّبِىَّ  صلی الله علیه و سلم صَعِدَ أُحُدًا وَأَبُو بَکْرٍ وَعُمَرُ وَعُثْمَانُ فَرَجَفَ بِهِمْ فَقَالَ: اثْبُتْ أُحُدُ فَإِنَّمَا عَلَیْکَ نَبِىٌّ وَصِدِّیقٌ وَشَهِیدَانِ». [صحیح البخاری لأبی عبد الله محمد بن إسماعیل البخاری، کتاب الـمناقب، باب قول النبی  صلی الله علیه و سلم: لو کنت متخذا خلیلا].

«از انس بن مالک رضی الله عنه روایت شده که گفت: روزی رسول الله صلی الله علیه و سلم و ابوبکر و عمر و عثمان از کوه احد بالا می‌رفتند که کوه شروع به لرزیدن کرد. رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند: ثابت باش‌ای احد که بر روی تو نبی و صدیق و دو شهید قرار دارند». منظور از صدیق ابوبکر الصدیق رضی الله عنه است و منظور از دو شهید عمر و عثمان رضی الله عنهما هستند.

«حَدَّثَنِى مُحَمَّدُ بْنُ یَزِیدَ الْکُوفِىُّ حَدَّثَنَا الْوَلِیدُ عَنِ الأَوْزَاعِىِّ عَنْ یَحْیَى بْنِ أَبِى کَثِیرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ عُرْوَهَ بْنِ الزُّبَیْرِ قَالَ سَأَلْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عَمْرٍو عَنْ أَشَدِّ مَا صَنَعَ الْمُشْرِکُونَ بِرَسُولِ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم قَالَ: رَأَیْتُ عُقْبَهَ بْنَ أَبِى مُعَیْطٍ جَاءَ إِلَى النَّبِىِّ  صلی الله علیه و سلم وَهُوَ یُصَلِّى، فَوَضَعَ رِدَاءَهُ فِى عُنُقِهِ فَخَنَقَهُ بِهِ خَنْقًا شَدِیدًا، فَجَاءَ أَبُو بَکْرٍ حَتَّى دَفَعَهُ عَنْهُ فَقَالَ: أَتَقْتُلُونَ رَجُلاً أَنْ یَقُولَ رَبِّىَ اللَّهُ. وَقَدْ جَاءَکُمْ بِالْبَیِّنَاتِ مِنْ رَبِّکُمْ». [صحیح البخاری لأبی عبد الله محمد بن إسماعیل البخاری، کتاب الـمناقب، باب قول النبی  صلی الله علیه و سلم: لو کنت متخذا خلیلا].

«از عروه بن الزبیر روایت شده که گفت: از عبدالله بن عمرو درباره شدیدترین عملی که مشرکین بر رسول الله صلی الله علیه و سلم اعمال کردند سوال کردم. او گفت: عقبه بن ابی معیط را دیدم که به سمت رسول الله صلی الله علیه و سلم آمد در حالی که ایشان نماز می‌خواندند و ردای خود را بر گردن رسول الله صلی الله علیه و سلم انداخت و و آن را به شدت کشید که ابوبکر آمد و شر او را از رسول الله صلی الله علیه و سلم دفع کرد و گفت: آیا مردی را می‌کشید که می‌گوید: پروردگار من الله است و با بیناتی از جانب پروردگارتان بسوی شما آمده است؟».