آیا ثواب عمل صالح فرزند مسلمان به پدر کافر می رسد؟

خواستم خدمتتون عرض کنم که در حدیث اومده چیزی که ثوابش بعد از مرگ به انسان میرسه فرزند صالحه(یکیشون ساختن مسجد یا مدرسه و …)

اما همان طور که میدونیم حضرت عکرمه ابن ابی جهل مسلمان شد و جزو صحابه رسول الله بود و در اخر هم شهید شد.رضی الله عنه

حالا میخواستم بدونم خوب یعنی ابوجهل از پسرش ثواب برده؟ یا اینکه باید بگیم بله که باز این خودش مشکل داره و یا اینکه باید بگیم نه که باز مخالف با حدیث رسول الله صلی الله علیه و سلم است.

الحمدلله،

هیچ عمل صالحی به فرد سود و منفعت نمی رساند، مگر آنکه فرد قبلا ایمان آورده باشد.

بعبارتی تا زمانیکه فرد به اسلام و قرآن و رسالت پیامبر صلی الله علیه وسلم ایمان نیاورد، هیچکدام از اعمال به ظاهر نیک وی سودی برایش نخواهد داشت. چنانکه الله تعالی در باره ی اعمال نیکوی کافران می فرماید:

« وَقَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَّنثُورًا»(فرقان ۲۳)

یعنی: و ما به سراغ اعمالى که انجام داده‏اند مى‏رویم، و همه را همچون ذرّات غبار پراکنده در هوا قرار مى‏دهیم!

مشرکان‌ اعمالی‌ را انجام‌ می‌دادند که‌ در شکل‌ و صورت‌ عمل‌ نیک‌ بود، مانند صله‌ رحم‌، دادرسی ‌مظلومان‌، اطعام‌ مسکینان‌ و امثال‌ آن‌، مگر خدای‌ سبحان‌ به‌سبب‌ کفر و شرکشان‌، آن‌ اعمالشان‌ را هدر و بی‌ثمر گردانیده‌ تا بدانجا که‌ به‌ منزله‌ «هباء منثور» شده‌ است‌. هباء منثور: یعنی: غبار برباد رفته‌، یا خاکستر بربادرفته‌، یا ذرات‌ غبار موجود در شعاع‌ خورشید یا روی‌ آب‌.

علامه عبدالرحمن سعدی در تفسیر این آیه می نویسد: ” یعنی آن (اعمال) را باطل می‌کنیم و آن را از دست می‌دهند و از پاداش آن محروم می‌شوند، و بر آن مجازات می‌گردند، چون آنها این اعمال را انجام می‌دادند بدون اینکه ایمان داشته باشند. و این کارها به وسیله افرادی انجام یافت که خدا و پیامبرش را تکذیب می‌کردند. بنابراین خداوند عملی را می‌پذیرد که مؤمن آن را انجام داده باشد؛ مؤمن مخلصی که پیامبران را تصدیق می‌نماید و در آنجام آن از آنها پیروی می‌کند.”

و باز می فرماید: « وَمَن یَکْفُرْ بِالإِیمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِی الآخِرَهِ مِنَ الْخَاسِرِینَ»(مائده ۵)

یعنی: و کسى که انکار کند آنچه را باید به آن ایمان بیاورد، اعمال او تباه مى‏گردد؛ و در سراى دیگر، از زیانکاران خواهد بود.

و باز می فرماید: « مَن کَانَ یُرِیدُ الْحَیَاهَ الدُّنْیَا وَزِینَتَهَا نُوَفِّ إِلَیْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِیهَا وَهُمْ فِیهَا لاَ یُبْخَسُونَ

* أُوْلَئِکَ الَّذِینَ لَیْسَ لَهُمْ فِی الآخِرَهِ إِلاَّ النَّارُ وَحَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِیهَا وَبَاطِلٌ مَّا کَانُواْ یَعْمَلُونَ»(هود ۱۵-۱۶)

یعنی: کسانى که زندگى دنیا و زینت آن را بخواهند، (نتیجه) اعمالشان را در همین دنیا بطور کامل به آنها مى‏دهیم؛ و چیزى کم و کاست از آنها نخواهد شد! (ولى) آنها در آخرت، جز آتش، (سهمى) نخواهند داشت؛ و آنچه را در دنیا انجام دادند، بر باد مى‏رود؛ و آنچه را عمل مى‏کردند، باطل و بى‏اثر مى‏شود!

بنابراین ملاک قبولی اعمال صالح، ایمان به اسلام و قرآن و رسالت پیامبر صلی الله علیه وسلم است، اگر فرد ایمان آورد، پس ان شاءالله اعمال صالحه ی خود و فرزندانش برایش مفید خواهد بود در غیر اینصورت عما فرزند صالح به والدین کافر هیچ منفعتی در پی نخواهد داشت.

از طرفی با وجود آنکه پیامبر صلی الله علیه وسلم بالاترین درجه را در میان بهشتیان دارد، با این وجود پدر و مادرش در جهنم هستند و اگر قرار بود اعمال صالح فرزندان به والدین کافر یا مشرک سودی داشته باشد، به طریق اولی می بایست والدین پیامبر صلی الله علیه وسلم از اعمال صالح فرزندشان سود می جستند و به دوزخ ملحق نمی شدند. به فتوای (۵۲۰۷) مراجعه کنید.

بنابراین ابوجهلی که با شرک و کفر از دنیا رفته، هیچ سودی از اعمال صالحه ی فرزندش نخواهد برد، زیرا شرط ایمان را نداشته است.

والله اعلم