آداب دعوت (۱)

پسری یهودی بود که به پیامبر صلى الله علیه وسلم خدمت می‌کرد، روزی آن پسر مریض شد و پیامبر صلى الله علیه وسلم برای عیادت پیش وی رفت. هنگامی که بر بالای سرش نشست، به او فرمود:ایمان بیاور! پسر نگاهی به پدرش انداخت، پدرش به او گفت: از ابا القاسم اطاعت کن. پسرک به سرعت گفت: «أشهد أن لا إله إلا الله، وأن محمدًا رسول الله». پیامبر صلى الله علیه وسلم به خاطر اسلام آوردن غلام بسیار خوشحال و شاد از آنجا خارج شد، و فرمود: (الحمد لله الذی أنقذه بی من النار) یعنی: «سپاس خدایی را که او را از دوزخ نجات داد». [بخاری]

خداوند عزوجل مسلمانان را به دعوت دادن به سوی ایمان و عبادت امر نموده و می‌فرماید: ﴿وَلۡتَکُن مِّنکُمۡ أُمَّهٞ یَدۡعُونَ إِلَى ٱلۡخَیۡرِ وَیَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَیَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنکَرِۚ وَأُوْلَٰٓئِکَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ ١٠۴﴾ [آل عمران: ۱۰۴] یعنی: «و باید از میان شما گروهى [مردم را] به نیکى دعوت کنند و به کار شایسته وادارند و از زشتى بازدارند و آنان همان رستگارانند».

خداوند متعال برتری دعوت به سوی خویش را اینچنین بیان می‌نماید: ﴿وَمَنۡ أَحۡسَنُ قَوۡلٗا مِّمَّن دَعَآ إِلَى ٱللَّهِ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا وَقَالَ إِنَّنِی مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِینَ ٣٣﴾ [فصلت: ۳۳] یعنی: «و کیست‏خوشگفتارتر از آن کس که به سوى خدا دعوت نماید و کار نیک کند و گوید من [در برابر خدا] از تسلیم‏شدگانم».

پیامبر صلى الله علیه وسلم نیز می‌فرماید: (من دلَّ على خیر فله مثل أجر فاعله) یعنی: «آنکه به کار خیر رهنمایی کند، برای او مانند مزد انجام دهنده‌ی آن داده می‌شود». [مسلم]