ادله­ ی عقلیِ رسول الله صلی الله علیه وسلم علیه مسیحیان نجران

قصه­ ی مباهله[۱]­ی مشهور میان پیامبر صلی الله علیه وسلم و گروه اعزامی مسیحیان نجران، در کتاب ­های سیره و تفسیر آمده است. طَبَری بخشی از این گفتمان را در تفسیر خود آورده است که آن را نقل می ­کنیم: پیامبر صلی الله علیه وسلم به ایشان فرمود: مگر نمی ­دانید هر فرزندی به ناچار شبیه پدر خویش است؟ گفتند: آری. فرمود: مگر نمی ­دانید آفریدگار ما زنده ­ی جاودان است و نمی ­میرد و عیسی  نابود شدنی است؟ گفتند: بله. فرمود: مگر نمی ­دانید الله بر هر چیز نگهبان است و آن را محافظت کرده و روزی­اش می ­دهد؟ گفتند: درست است. فرمود: آیا عیسی چنین توانایی دارد؟ گفتند: خیر. فرمود: مگر نمی ­دانید هیچ چیز در آسمان ­ها و زمین بر الله پوشیده نمی­ ماند؟ گفتند: آری. فرمود: آیا عیسی  جز آن­چه به او آموخته شده است، چیزی از این­ ها را می ­داند؟ گفتند: خیر. فرمود: پروردگار ما هر گونه که خواست عیسی را صورت داد. و فرمود: آیا نمی­ دانید آفریدگار ما غذا نمی ­خورد و چیزی نمی­ نوشد و قضای حاجت نمی ­کند؟ گفتند: بله.

و نیز فرمود: آیا نمی ­دانید مادر عیسی همانند دیگر زنان به عیسی ؛ حامله شد؟ سپس وضع حمل کرده همان سان که دیگر زنان چنین می ­کنند؟ سپس همانند نوزاد تغذیه نمود، غذا خورد و نوشید و باز مانده­ ی غذا را از خود دفع نمود؟ گفتند: درست است. وفرمود: چگونه ممکن است آن­چه(در مورد عیسی) می ­پندارید رخ دهد؟  سپس فرمود: دانستند و انکار کردند. الله چنین نازل نمود:  {الم اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ }[۲]: (الف. لام. میم. (او) الله است. جز او معبود برحقی نیست. زنده و پاینده است).[۳]

[۱] مباهله یعنی نفرین کردن و آرزوی مرگ برای دروغ­گو. هر گاه دو گروه  یا دو شخص جهت اثباتِ برحق بودن خویش گرد هم آیند  و از الله بخواهند که شخص یا گروهِ برحق را یاری و دروغ­گو را بمیراند. مترجم.

[۲]  آل عمران / ۱- ۲٫

[۳] منهج علماء الحدیث و السنه فی اصول الدین، مصطفی حلمی، دار الدعوه الاسکندریه، (ص ۳۶ – ۳۷)، به نقل از واحدی در کتاب، اسباب النزول (ص ۶۱ – ۶۲). چاپ حلبی ۱۳۸۸ هجری ۱۹۶۸ میلادی.