۲- خواب عمیقی که با آن شعور و ادراک باقی نماند، خواه مقعد به زمین چسبیده باشد یا خیر :
به دلیل حدیث صفوان بن عسال که گفت : (کان رسول الله صلی الله علیه وسلم یأمرنا إذا کنا سفرا أن لا ننزع خفافنا ثلاثه أیام ولیالیهن، إلا من جنابه، لکن من غائط وبول و نوم)[۳]
«پیامبر صلی الله علیه وسلم به ما دستور میداد که در مسافرت خفهایمان را به مدت سه شبانهروز به خاطر مدفوع، ادرار و خواب در نیاوریم، مگر در حالت جنابت، در این حدیث، پیامبر صلی الله علیه وسلم بین خواب و ادرار و مدفوع (برای باطل شدن وضو) فرقی قایل نشده است.
از علی رض روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود :
(العین و کاءالسه فمن نام فلیتوضا)[۴] «چشم بند مقعد است، پس هر کس خواب رفت وضو بگیرد».
وِکاء به کسر واو نخی است که با آن سرمشک یا کیسه را میبندند.
سَهِ : به فتح سین مهمل و کسرهاء مخفف، مقعد است.
و معنی آن این است که بیداری، بند مقعد و محافظ آن است، چون شخص در بیداری آنچه از او خارج شود را، احساس میکند.[۵]
[۳] حسن : [ص. نس ۱۲۳]، ت (۶۹/۶۵/۱)،
[۴]) حسن : [ص. جه ۳۸۶]، جه (۴۷۷/۱۶۱/۱)، د (۲۰۰/۳۴۷/۱) نحوه.
[۵]) نیل الأوطار (۲۴۲/۱).