نشانه های قیامت
مبحث دوم
به اضافه نشانههای روز قیامت از جمله موضوعات مهم نامهای متفاوتی از آن است که در قرآن ذکر شدهاند و هر کدام معنی جداگانهای را می رسانند[۱].
۱- الساعه: خداوند میفرماید: {إنَّ السَّاعَهَ لآتِیَهٌ لا رَیْبَ فِیهَا} (غافر: ۵۹).
«همانا شکی نیست که قیامت خواهد آمد».
۲-یوم البعث: خداوند میفرماید:
{لقَدْ لَبِثْتُمْ فِی کِتَابِ اللَّهِ إِلَى یَوْمِ الْبَعْثِ فَهَذَا یَوْمُ الْبَعْثِ} (روم: ۵۶).
«شما بدان اندازه که خداوند مقرر کرده بود تا روز قیامت ماندگار بودهایدپس این روز قیامت است».
۳-یوم الدین: خداوند میفرماید:
{مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ}.
«مالک روز جزا».
۴-یوم الحسره:
{وأَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَهِ}.
«آنان را از روز حسرت بترسان».
۵- الدار الآخره:
{وإِنَّ الدَّارَ الآخِرَهَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ} (عنکبوت: ۶۴).
«همانا سرای آخرت حیات خوش و خرمی را دربردارد اگر فهم و شعورداشته باشند».
۶-یوم التناد: خداوند میفرماید:
{إنِّی أَخَافُ عَلَیْکُمْ یَوْمَ التَّنَادِ} (غافر: ۳۲).
«من بر شما از روز صدازدن میترسم».
۷- دارالقرار: خداوند میفرماید: {وإِنَّ الآخِرَهَ هِیَ دَارُ الْقَرَار} (غافر: ۳۹).
«همانا روز آخرت سرای ماندگاری و استقرار است».
۸- یوم الفصل: خداوند میفرماید: {هذَا یَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِی کُنتُمْ بِهِ تُکَذِّبُون} (صافات: ۲۱).
«ای همان یوم الفصل است که شما آنرا تکذیب میکردید».
۹-یوم الجمع: خداوند میفرماید: {وتُنْذِرَ یَوْمَ الْجَمْعِ لا رَیْبَ فِیهِ} (شوری: ۷).
«از روز گردهمآیی که شک و تردیدی در آن نیست بیم دهی».
۱۰-یوم الحساب: خداوند میفرماید: {هذَا مَا تُوعَدُونَ لِیَوْمِ الْحِسَابِ} (ص: ۵۳).
«این چیزها برای روز حساب و کتاب وعده داده میشوند».
۱۱-یوم الوعید: خداوند میفرماید: {نُفِخَ فِی الصُّورِ ذَلِکَ یَوْمُ الْوَعِیدِ} (ق: ۲۰).
«و در صور دمیده میشود آن روز وعده داده شده است».
۱۲-یوم الخلود: خداوند میفرماید: {ادْخُلُوهَا بِسَلامٍ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ} (ق: ۳۴).
«بسلامت داخل شوید، امروز روز جاودانگی است».
۱۳- یوم الخروج: خداوند میفرماید: {یوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَهَ بِالْحَقِّ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ} (ق: ۴۲).
«روزی صیحه را درست میشنوند آن روز بیرون آمدن است».
۱۴- الواقعه: خداوند میفرماید: {إذَا وَقَعَتْ الْوَاقِعَهُ} (واقعه: ۱).
«هنگامی که واقعه (روز قیامت) اتفاق میافتد».
۱۵- الحاقه: خداوند میفرماید: {الْحَاقَّهُ * مَا الْحَاقَّهُ * وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحَاقَّهُ} (حاقه: ۱-۳).
«رخداد راستین، آن رخداد راستین چیست، تو چه میدانی رخداد راستین چیست».
۱۶- الطامه الکبری: خداوند میفرماید: {فإِذَا جَاءَتْ الطَّامَّهُ الْکُبْرَى} (نازعات: ۳۴).
«هنگامی که بزرگترین حادثه فرا میرسد».
۱۷- الصاخه: خداوند میفرماید: {فإِذَا جَاءَتْ الصَّاخَّهُ} (عبس: ۳۳).
«پس هنگامی که صدای هراسانگیز میآید».
۱۸- الأزفه: خداوند میفرماید: {أزِفَتْ الآزِفَهُ} (نجم: ۵۷).
«آن نزدیک شونده (روز قیامت) نزدیک شده است».
۱۹- القارعه: خداوند میفرماید: {الْقَارِعَهُ * مَا الْقَارِعَهُ * وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْقَارِعَهُ} (قارعه: ۱-۳).
«بلای بزرگ، بلای بزرگ چیست، تو چه میدانی بلای بزرگ چیست».
۱- الساعه: خداوند میفرماید: {إنَّ السَّاعَهَ لآتِیَهٌ لا رَیْبَ فِیهَا} (غافر: ۵۹).
«همانا شکی نیست که قیامت خواهد آمد».
۲-یوم البعث: خداوند میفرماید:
{لقَدْ لَبِثْتُمْ فِی کِتَابِ اللَّهِ إِلَى یَوْمِ الْبَعْثِ فَهَذَا یَوْمُ الْبَعْثِ} (روم: ۵۶).
«شما بدان اندازه که خداوند مقرر کرده بود تا روز قیامت ماندگار بودهایدپس این روز قیامت است».
۳-یوم الدین: خداوند میفرماید:
{مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ}.
«مالک روز جزا».
۴-یوم الحسره:
{وأَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَهِ}.
«آنان را از روز حسرت بترسان».
۵- الدار الآخره:
{وإِنَّ الدَّارَ الآخِرَهَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ} (عنکبوت: ۶۴).
«همانا سرای آخرت حیات خوش و خرمی را دربردارد اگر فهم و شعورداشته باشند».
۶-یوم التناد: خداوند میفرماید:
{إنِّی أَخَافُ عَلَیْکُمْ یَوْمَ التَّنَادِ} (غافر: ۳۲).
«من بر شما از روز صدازدن میترسم».
۷- دارالقرار: خداوند میفرماید: {وإِنَّ الآخِرَهَ هِیَ دَارُ الْقَرَار} (غافر: ۳۹).
«همانا روز آخرت سرای ماندگاری و استقرار است».
۸- یوم الفصل: خداوند میفرماید: {هذَا یَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِی کُنتُمْ بِهِ تُکَذِّبُون} (صافات: ۲۱).
«ای همان یوم الفصل است که شما آنرا تکذیب میکردید».
۹-یوم الجمع: خداوند میفرماید: {وتُنْذِرَ یَوْمَ الْجَمْعِ لا رَیْبَ فِیهِ} (شوری: ۷).
«از روز گردهمآیی که شک و تردیدی در آن نیست بیم دهی».
۱۰-یوم الحساب: خداوند میفرماید: {هذَا مَا تُوعَدُونَ لِیَوْمِ الْحِسَابِ} (ص: ۵۳).
«این چیزها برای روز حساب و کتاب وعده داده میشوند».
۱۱-یوم الوعید: خداوند میفرماید: {نُفِخَ فِی الصُّورِ ذَلِکَ یَوْمُ الْوَعِیدِ} (ق: ۲۰).
«و در صور دمیده میشود آن روز وعده داده شده است».
۱۲-یوم الخلود: خداوند میفرماید: {ادْخُلُوهَا بِسَلامٍ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ} (ق: ۳۴).
«بسلامت داخل شوید، امروز روز جاودانگی است».
۱۳- یوم الخروج: خداوند میفرماید: {یوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَهَ بِالْحَقِّ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ} (ق: ۴۲).
«روزی صیحه را درست میشنوند آن روز بیرون آمدن است».
۱۴- الواقعه: خداوند میفرماید: {إذَا وَقَعَتْ الْوَاقِعَهُ} (واقعه: ۱).
«هنگامی که واقعه (روز قیامت) اتفاق میافتد».
۱۵- الحاقه: خداوند میفرماید: {الْحَاقَّهُ * مَا الْحَاقَّهُ * وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحَاقَّهُ} (حاقه: ۱-۳).
«رخداد راستین، آن رخداد راستین چیست، تو چه میدانی رخداد راستین چیست».
۱۶- الطامه الکبری: خداوند میفرماید: {فإِذَا جَاءَتْ الطَّامَّهُ الْکُبْرَى} (نازعات: ۳۴).
«هنگامی که بزرگترین حادثه فرا میرسد».
۱۷- الصاخه: خداوند میفرماید: {فإِذَا جَاءَتْ الصَّاخَّهُ} (عبس: ۳۳).
«پس هنگامی که صدای هراسانگیز میآید».
۱۸- الأزفه: خداوند میفرماید: {أزِفَتْ الآزِفَهُ} (نجم: ۵۷).
«آن نزدیک شونده (روز قیامت) نزدیک شده است».
۱۹- القارعه: خداوند میفرماید: {الْقَارِعَهُ * مَا الْقَارِعَهُ * وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْقَارِعَهُ} (قارعه: ۱-۳).
«بلای بزرگ، بلای بزرگ چیست، تو چه میدانی بلای بزرگ چیست».