چه وقت به یک عمل بدعت گفته می شود؟

«بدعت در شریعت پاک اسلام عبارتست از :

 هر عبادتی که مردم درست کرده باشند درحالیکه هیچ اصلی برای آن نه در کتاب الله و نه در سنت نبوی و نه در عملکرد چهار خلیفه راشده وجود نداشته باشد.  به دلیل فرموده پیامبر صلی الله علیه وسلم : «من أحدث فی أمرنا هذا ما لیس منه فهو رد» متفق علیه

 یعنی: «هرکسی در دین ما چیزی درست کند که جزو آن نباشد، پس آن چیز مردود است».

 و فرمود : «من عملَ عملاً لیس علیه أمرنا فهو ردّ». صحیح مسلم (۱۷۱۸).

 یعنی: «هرکس عملی انجام دهد که امر ما بر آن نباشد، مردود است».

و در حدیث عرباض بن ساریه رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند : «فعلیکم بسنتی وسنه الخلفاء الراشدین المهدیین من بعدی تمسکوا بها وعضوا علیها بالنواجذ، وإیاکم ومحدثات الأمور، فإن کل محدثه بدعه وکل بدعه ضلاله»

یعنی:«به سنت من و سنت خلفای راشدین و هدایت یافته بعد از من تمسک جویید و آن را با دندان‌های آسیاب بگیرید، و از امورات نوپیدا برحذر باشید، زیرا هر امر نوپیدایی (در دین) بدعت است و هر بدعتی گمراهی است». روایت امام احمد و ابوداود و ترمذی و ابن ماجه با سند صحیح، و احادیث در این معنا زیاد است.

 و اما بدعت در زبان عربی بر هر امر جدیدی که نمونه قبلی نداشته باشد اطلاق می گردد، اما این نوع ممنوع نیستند بشرطیکه از جمله بدعت در دین نباشند، اما در معاملات : هرآنچه موافق شرع باشد پس عقد آن شرعی است، و هرآنچه با شرع مخالفت کند آن عقد فاسد است، و اما بعنوان بدعت در دین نامیده نمی شود، زیرا از (جنس) عبادت نیست».

 

“مجموع فتاوی العلامه عبد العزیز بن باز رحمه الله” (۶/۳۱۷). 

مقاله پیشنهادی

طغیان علیه نبوت محمد صلی الله علیه وسلم

انکار مفاهیم، معانی پی در پی و جایگذاری کلمات شریعت و تقسیم بندی قرآن و …