دلایل وجوب پیروی از اهل سنت و ضرورت پایبندی به شیوه و روش آنان (۲)

– سنت:

احادیثی که بر وجوب تبعیت و پیروی از اهل سنت از زبان رسول الله صلی الله علیه و سلم وارد شده است، بسیارند از جمله:

الف- از عبدالله بن مسعود رضی الله عنهروایت است که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود:

«خَیرُ النَّاسِ قَرْنی ثُمَّ الَّذِینَ یَلُونَهُمْ، ثُمَّ الَّذینَ یَلُونَهُمْ، ثُمَّ یَجِیءُ قَوْمٌ تَسْبِقُ شَهادَهُ أَحَدِهِمْ یَمِینَهُ، ویَمینُهُ شَهَادَتَهُ»[۱].

«بهترین مردمان همان مردمان هم‌عصر و هم‌دوره‏ی من هستند، سپس کسانی که به دنبال آنان می ‏آیند و سپس مردمانی که پس از آنان ظهور می‌کنند، سپس گروهی خواهند آمد (که پرهیز نمی‏کنند و ‏امر شهادت و قسم را خوار و ناچیز می‏شمارند و) شهادتشان بر سوگندشان و سوگندشان بر شهادتشان پیشی می‏گیرد».

ب- و در حدیثی از عرباض بن ساریه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود:

«فَإِنَّهُ مَنْ یَعِشْ بَعْدِیْ مِنکُمْ فَسَیَری اخْتِلافاً کثیراً، فَعَلیکُمْ بِسُنَّتِی وَسُنَّهِ الْخُلَفاءِ الرّاشِدینَ المَهْدِیِّینَ مِنْ بَعْدِی، فَتَمَسَّکُوا بِهَا وعَضُّوا عَلَیهَا بِالنَّواجِذِ، وَإیّاکُمْ وَمُحْدَثاتِ الْأُمُورِ، فَإِنَّ کُلَّ مُحْدَثَهٍ بِدْعَهٌ، وکُلُّ بِدْعَهٍ ضَلالهٌ»[۲].

«هر کس پس از من زنده بماند، اختلافات بسیاری را خواهد دید در هنگام بروز چنین اختلافاتی به سنتم و سنت خلفای راشدین هدایت یافته‏ی پس از من پایبند و ملتزم باشید و با چنگ و دندان محکم به آن بچسبید؛ از چیزهای نوظهور (در ‏امر دین) بپرهیزید، زیرا هر‏ امر نوظهوری (در دین) بدعت و هر بدعتی گمراهی و تباهی است».

بنابراین رسول الله صلی الله علیه و سلم‏ امتش را فرمان داده تا به هنگام وقوع تفرقه و اختلاف از سنتش و سنت خلفای راشدین و هدایت یافته‏ ی پس از خودش تبعیت کنند، همان گونه که در حدیث «تفرقه» در توصیف گروه نجات یافته (الفرقه الناجیه) فرمود:‌

«مَا أَنا عَلَیهِ الیَومَ وأصْحَابِی»[۳].

«آنان کسانی هستند که بر راه و روشی قرار گرفته‌ا‌ند که‏ امروز من و یارانم بر آن قرار داریم».

[۱]– حدیث متفق علیه است. روایت بخاری: ۵/۱۹۹٫

[۲]– ابوداود: ۴۶۰۷، الترمذی: ۲۶۷۶، الدارمی: ۱/۴۴ روایت کرده‌اند.

[۳]– ابوداود: کتاب السنه به شماره‌ی ۴۵۹۶، ج ۴، ص: ۱۹۰۷٫