شبهه: رسول خدا با دستان خودش حد ارتداد را جاری نکرده است.

پاسخ: این شبهه نیز مانند شبهات قبلی باطل است، بلکه از سنت علمی ثابت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم عده ای از طایفه عُکل یا عُرینه را که شتر چران پیامبر خدا را هم کشته بودند و هر چه مال و شتر داشتند غارت کرده بودند و پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم نیز به همان شیوه این عرینه ها را کشت که بحث مفصل این قضیه در بخاری و مسلم ذکر شده است.[۱]

[۱]. عَنْ أَنَسٍ – رضی الله عنه – قَالَ: قَدِمَ أُنَاسٌ مِنْ عُکْلٍ أَوْ عُرَیْنَهَ، فَاجْتَوَوُا الْمَدِینَهَ، فَأَمَرَهُمُ النَّبِیُّ – صلى الله علیه وسلم – بِلِقَاحٍ، وَأَنْ یَشْرَبُوا مِنْ أَبْوَالِهَا وَأَلْبَانِهَا، فَانْطَلَقُوا، فَلَمَّا صَحُّوا قَتَلُوا رَاعِیَ النَّبِیِّ – صلى الله علیه وسلم – وَاسْتَاقُوا النَّعَمَ، فَجَاءَ الْخَبَرُ فِی أَوَّلِ النَّهَارِ، فَبَعَثَ فِی آثَارِهِمْ، فَلَمَّا ارْتَفَعَ النَّهَارُ جِیءَ بِهِمْ، فَأَمَرَ فَقَطَعَ أَیْدِیَهُمْ، وَأَرْجُلَهُمْ، وَسُمِرَتْ أَعْیُنُهُمْ، وَأُلْقُوا فِی الْحَرَّهِ یَسْتَسْقُونَ فَلا یُسْقَوْنَ. (بخارى:۲۳۳)

ترجمه: انس بن مالک – رضی الله عنه – می گوید: عده ای از طایفه عُکل یا عُرینه به مدینه آمدند و از آب و هوای آن، بیمار شدند. رسول الله – صلى الله علیه وسلم – دستور داد تا خود را به شتران شیری برسانند و از شیر و ادرار آنان، بخورند. آنان چنین کردند و از بیماری، شفا یافتند. پس از آن، چوپان رسول الله – صلى الله علیه وسلم – را کشتند و شتران را با خود بردند. پیامبر خدا – صلى الله علیه وسلم – صبح زود (از این جنایت) باخبر شد. بلافاصله دستور داد تا آنان را تعقیب کنند. چند ساعتی از روز نگذشته بود که آنها را اسیر کرده، خدمت رسول الله – صلى الله علیه وسلم – آوردند. آنحضرت – صلى الله علیه وسلم – دستور داد تا دست و پایشان را قطع و چشم هایشان را کور کنند و آنها را در آفتاب گرم و سوزان قرار دهند. (دستور اجرا شد). آنان از شدت تشنگی، درخواست آب کردند، ولی به آنان آب ندادند.