خداوند به حضرت عیسی علیه السلام معجزههای بزرگ و عجیب داده بود و به گروهی که ایمان آوردند و بالغ به دوازده نفر بودند «حواریون» گفته میشود. همیشه در حضر و سفر همراه او بودند. روزی در مسافرت به بیابانی بیآب رسیدند، در آن موقع هم گرسنه بودند و هم تشنه. از حضرت عیسی علیه السلام خواستند که دعا کند تا خداوند سفرهای را برای ما بفرستد. چنان که خداوند میفرماید:
﴿إِذۡ قَالَ ٱلۡحَوَارِیُّونَ یَٰعِیسَى ٱبۡنَ مَرۡیَمَ هَلۡ یَسۡتَطِیعُ رَبُّکَ أَن یُنَزِّلَ عَلَیۡنَا مَآئِدَهٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِۖ قَالَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِن کُنتُم مُّؤۡمِنِینَ١١٢ قَالُواْ نُرِیدُ أَن نَّأۡکُلَ مِنۡهَا وَتَطۡمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعۡلَمَ أَن قَدۡ صَدَقۡتَنَا وَنَکُونَ عَلَیۡهَا مِنَ ٱلشَّٰهِدِینَ١١٣﴾ [المائده: ۱۱۲-۱۱۳].
«[و یاد کنید] زمانی که حواریون گفتند: ای عیسی بن مریم! آیا پروردگارت میتواند برای ما سفرهای که غذا در آن باشد از آسمان نازل کند؟! گفت: اگر ایمان دارید، از خدا پروا کنید. (١١٢) گفتند: میخواهیم از آن بخوریم و دلهای ما آرامش یابد، و بدانیم که تو [در ادعای نبوتت] به ما راست گفته ای، و ما بر آن از گواهان باشیم..».
حضرت عیسی علیه السلام پسر مریم هنگامی که دید درخواست ایشان برای اطمینان بیشتر است، نه امتحان او و شک در قدرت خدا، درخواست ایشان را پذیرفت و گفت: آفریدگار و پروردگارا خوانی از آسمان برای ما بندگان فرو فرست تا روز نزول آن جشنی برای ما مؤمنان متقدمین و دیگر مؤمنان متأخرین شود و معجزهای از جانب تو بر سدق نبوت من باشد و ما را نه فقط امروز بلکه همیشه روزی رسان و تو بهترین روزی دهندگانی.
خداوند دعای حضرت عیسی علیه السلام را پذیرفت و بدو گفت: من آن را برای شما فرو میفرستم ولی هر کس از شما از آن ببعد که نزول، چون مسئولیت بیشتری پیدا میکند، اگر کافر گردد و راه الحاد و انکار پوید او را چنان مجازاتی میکنم که کس دیگری از جهانیان را بدان گونه مجازات نکرده باشم. چندی نگذشت که یک سفره غذایی از آسمان فرود آمد. هنگامی که حضرت عیسی علیه السلام سفره را دید شروع کرد به گریه و فرمود: ای خدای بزرگ این سفره را وسیله برکت برای ما قرار بده. هنگام نزول شدن سفره از آسمان بوی خوش آن تمام اطراف و محیط نزول را فرا گرفت. حضرت عیسی علیه السلام با حواریون سجده شکر بردند و بسیار خوشحال شدند.
هنگامی که یهودیها این خبر را شنیدند به سرعت آمدند و این سفره را نگاه کردند و از دیدن آن بسیار شگفتزده و متعجب شدند. حضرت عیسی علیه السلام پرده روی سفره را برداشت. حواریون و سایرین آن را نگاه کردند و دیدند که انواع غذاها و خوردنیها در آن سفره موجود است. این سفره به اندازهای پر برکت بود که هرگاه از آن میخوردند باز همان سفره از طرف عالم غیب مانند حالت پیش پر از طعام میشد و هر کس از آن میخورد اگر قبلاً تنگ دست و بیبضاعت بود، بعداً دارای رزق و روزی زیادی میشد و ثروتمند میگردید و هر مریضی که از آن میخورد شفا مییافت. در نتیجه هنگامی که مردم این معجزه بزرگ را دیدند بسیاری از آنان ایمان میآوردند و با حضرت عیسی علیه السلام بیعت میکردند.