اهمیت اقامۀ دولت اسلامی

اهمیت اقامۀ دولت اسلامی

بی‌گمان هدف مشهوری که الله بخاطر آن رسولانش را فرستاده است، این است که مردم بندگی پروردگارشان را کنند، الله تعالی می‌فرماید: ﴿وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِیَعۡبُدُونِ۵۶﴾ [الذاریات: ۵۶]

«و من جن و انس را نیافریده ام مگر برای اینکه مرا عبادت کنند».

و عبادت در حقیقت، مجرد قرار دادن خضوع انسان برای پروردگارش است، و خضوع و فروتنی برای او را از هر آنچه غیر الله است، رها سازد، و این همان حقیقت لا إله إلا الله است، پس این انسان را – با ایمانش به آن – از اسباب ذلّت و بندگی خلاص می‌گرداند، پس درگیری بین ایمان و کفر در حقیقت درگیری بر حق الله است در اینکه او امر کننده و نهی کننده در زمین باشد: ﴿وَهُوَ ٱلَّذِی فِی ٱلسَّمَآءِ إِلَٰهٞ وَفِی ٱلۡأَرۡضِ إِلَٰهٞۚ وَهُوَ ٱلۡحَکِیمُ ٱلۡعَلِیمُ٨۴﴾ [الزخرف: ۸۴]

«و او کسی است که در آسمان معبود است، و در زمین (نیز) معبود است، و او حکیم داناست».

و شکی نیست که محقق‌گردادن عبودیت برای الله تعالی، و محقق گردادن دعوت انبیا به اتمام نمی‌رسد مگر با سلب‌کردن رهبری و سیادت انسان‌های مسلط شده بر مردم و سلبِ گردن‌کشی‌شان بر آنان، و باز گردادن سیادت و سلطان برای تنها الله.

به همین خاطر، به تحقیق که شریعت برای محقق گردادن این غایت و هدف عظیم به اقامه‌ی دولت امر نموده است، برای اینکه همانند چنین هدفی از خلال سلوک فردی در دنیا محقق نمی‌گردد، بلکه نیاز به سلطه‌ای دارد که از توحید حمایت کند و آن را منتشر سازد و حدود را با قوّت و سلطان تطبیق کند.^([۱])

و چنانکه امیر المومنین علی بن ابی طالب t می‌گوید: «باید برای انسان امارتی وجود داشته باشد چه نیکوکار باشد چه بدکار»، گفتند: ای امیر المومنین، این نیکوکار را شناختیم، پس این فاجر و بدکار چگونه است؟

گفت: «با آن حدود بپا می‌شود و راه‌ها ایمن می‌گردد و با آن با دشمن جهاد کرده می‌شود و فیء با آن تقسیم می‌شود».^([۲])

شیخ الاسلام ابن تیمیه می‌گوید: «واجب است که دانسته شود که ولایت امر مردم از بزرگترین واجبات دین است، بلکه دین بپا داشته نمی‌شود مگر بوسیله‌ی آن، پس به تحقیق که مصلحت بنی آدم تکمیل نمی‌شود مگر با جمع شدنشان؛ بخاطر احتیاج بعضی از آنان به بعضی دیگر».

و در علت آن اضافه می‌کند که: «برای اینکه الله امر به معروف و نهی از منکر را واجب کرده است، و این به اتمام نمی‌رسد مگر با داشتن قوّت و امارت، و همچنین سایر چیزهایی که واجب کرده است از جهاد و عدل و اقامه‌ی حج و عید ها و نصرت مظلوم و اقامه‌ی ‌حدود، به اتمام نمی‌رسد مگر با داشتن قوّت و امارت».^([۳])

[۱]– إعلام الأنام بمیلاد دوله الإسلام.

[۲]– السیاسه الشرعیه از ابن تیمیه: ۶۳٫

[۳]– السیاسه الشرعیه: ۱۶۲٫