وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
«الْمُؤْمِنُ الَّذِی یُخَالِطُ النَّاسَ، وَیَصْبِرُ عَلَى أَذَاهُمْ، أَعْظَمُ أَجْرًا مِنَ الْمُؤْمِنِ الَّذِی لَا یُخَالِطُ النَّاسَ، وَلَا یَصْبِرُ عَلَى أَذَاهُمْ».[۱]
«فرد مؤمنی که با مردم معاشرت می‌کند و در برابر آزارشان صبر می‌کند پاداش بزرگ‌تری دارد، از کسی که با مردم معاشرت نمی‌کند و در برابر آزارشان صبر نمی‌کند».
[۱]– ابن ماجه، ۴۰۲۲٫
آلبانی در تحقیق آن می‌گوید صحیح است.