نقش وبلاگها و نویسندگان وبلاگ در دعوت اسلامی

بسم الله الرحمن الرحیم
خوشبختانه در دنیای امروز با گسترش امکانات و پیشرفت علوم، روشهای دعوت و تبلیغ دین نیز گسترش یافته و به نظر می رسد که هر مسلمان متعهدی می تواند با بکار بردن یکی از این امکانات، دین و پیام توحیدی آن را به انسانها برساند، یا دیگر مسلمانان را تذکر دهد.
یکی از این امکانات با ارزش همان دنیای مجازی یا اینترنت می باشد، که امروزه بسیاری از جوانان ما به این محیط مجازی دسترسی دارند، از این رو فرصت خوبی است تا جوانان متعهد برای دعوت و تبلیغ دین و توحید و نفی خرافات و شرک و مبارزه با بدعتهای رایج در بین مسلمانان، از این ابزار مفید استفاده کنند، و انشاءالله اگر نیت خالصانه ای در این راه وجود داشته باشد، از اجر و پاداش بی نصیب نخواهد ماند.
بنابراین راه اندازی یک وبلاگ که هزینه ای جز صرف وقت دربر ندارد، می تواند برای آن دسته از جوانانی که فرصت و امکانات بزرگتری ندارند، ایده و فکر خوبی باشد تا بتوانند به اندازه توانایی خویش در این راه وقت صرف کنند و به ترویج و نشر توحید و مبارزه با شبهات دینی و ملحدین بپردازند، و علاوه بر آن، توشه ای برای آخرت خویش ذخیره کنند.
ما اکنون شاهد این امر هستیم  و وبلاگهای بسیاری را در این راستا مشاهده می کنیم که بعضی از آنها به موفقیتهای چشم گیری رسیده اند، و گاهی سود و منفعت آن وبلاگهاً از بسیاری سایتها یا حتی کانالها نیز، بیشتر است!

با وجود این، لازم است که چندین نکته مهم را متذکر شد، تا با در نظر گرفتن این نکات در مسیر راه دچار انحراف نشوید:
۱- نویسندگان وبلاگهای دینی باید مراقب باشند مطالبی که منتشر می کنند، مطالبی صحیح و سالم و بر اساس منهج اهل سنت و جماعت باشد، تا مبادا نشر مطالب نادرست باعث مسمویت اذهان مخاطبان شود و به جای آنکه موجب روشنگری و هدایت دیگران شود، سبب انحراف مخاطبان شود، پس لازمست که در انتخاب موضوعات و نوشتن مطالب نهایت دقت و حوصله را بکار بست.
۲- لازمه رعایت نکته اول اینست که نویسنده وبلاگ از علم کافی برخوردار باشد. اگر صاحب وبلاگ خودش مقاله می نویسد و مطالب نوشته شده خود را منتشر می کند، باید علم کافی داشته و عقیده صحیح را آموخته باشد، وگرنه اگر علم کافی نداشته باشد یا عقیده درست و صحیح را نداند، آن وقت ممکن است با نوشتن مقالات اشتباه، دیگران را نیز به سوی اشتباه عقیدتی سوق دهد.
اگر از مقالات سایتهای دیگر استفاده می کند، لازمست تا مطالب و مقالات وبلاگش را از سایتهایی با عقاید سالم و منهج درست تهیه کند. متاسفانه بیشتر وبلاگها مطالبی را منتشر می کنند که بر خلاف منهج اهل سنت و جماعت است  و اکثرا از سایتها یا وبلاگهای دیگر اخذ کرده اند و بدون آنکه مطالب آنرا سبک و سنگین کنند و تعهد دینی خود را لحاظ کنند، آنها را در وبلاگ خود منتشر می کنند. این یا بخاطر آنست که او عقیده صحیح را نیاموخته و به نظر خودش آن مقاله درست است یا به خاطر عدم تعهد وی نسبت به نشر عقیده صحیح است.
در این صورت وبلاگ او به مکانی برای ترویج بدعت و گمراهی تبدیل خواهد شد.

۳- نکته بعد اینکه: نباید وبلاگها را مکانی برای مجادله تبدیل نمود، زیرا هیچ خیری در مجادله نیست، بلکه مایه شر است! چنانکه پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرمایند: «من طلب العلم؛ لیجاری به العلماء، أو لیماری به السفهاء، أو یصرف به وجوه الناس إلیه؛ أدخله الله النار». ترمذی (۲۶۵۴) و‎ ‎ألبانی آنرا در «صحیح الترمذی» (۲۶۵۴) به مجموع طرق حسن دانسته است. ‏
یعنی: کسی که علم بیاموزد تا با آن با علما مناقشه کند یا بر افراد ساده و سفیه‌ بتازد، یا آنرا وسیله جلب نظر مردم به خویش قرار دهد، خدای تعالی او را به آتش دوزخ داخل می‌کند.
هیثم بن جمیل گوید: «قلت لمالک رحمه الله یا أبا عبد الله الرجل یکون عالماً بالسنن ‏یجادل عنها ؟ قال: لا، ولکن یخبر بالسنه فإن قبلت منه وإلا سکت» “جامع العلوم والحکم” (ص : ۱۰۲)‏.
یعنی: « به مالک بن انس رحمه الله گفتم: ای ابا عبدالله اگر مردی به سنت آگاه باشد بوسیله آن با مردم مجادله می کند؟ فرمود: خیر، بلکه سنت را به مردم می رساند، اگر قبول کرد چه بهتر وگرنه ساکت شود».
و عبدالله بن وهب فرمود: «سمعت مالکاً رحمه الله یقول : المراء فی العلم یقسی القلب، ‏ویورث الضغن» “جامع العلوم والحکم” (ص : ۱۰۲)‏.
یعنی: «شنیدم که امام مالک رحمه الله می فرمود: مجادله در علم موجب قساوت قلب و ایجاد کینه می شود».
بنابراین شایسته است که نویسندگان وبلاگ وقت و انرژی خود را صرف نوشتن یا یافتن مطالب صحیح و سالم کنند، و اگر کسانی سوالاتی داشتند در حد توان خود پاسخ دهند و اگر نتوانستند بهترین کار همان سکوت است، و نباید وبلاگ را محلی برای مجادله نمود چرا که این کار خیر را می برد و شر را جایگزین می کند.

۴- گاهی بعضی از مخاطبان مطالبی را در قسمت نظرات می نویسند که یا نادرست است یا موجب انحراف دیگران می شود؛ با وجود این صاحب وبلاگ آن نظرات را حذف نمی کند و می گذارد تا آن سخنان زشت یا باطل همچنان در قسمت نظراتش باقی بماند!
یا متاسفانه آدرس بعضی از سایتها و وبلاگهای منحرف را – که حتی ادعای اهل سنت بودن را هم می کنند-  در وبلاگش لینک می کنند که در این صورت وبلاگش دروازه ای برای ورود مخاطبین به آن سایتهای منحرف می شود، و این یعنی همکاری با باطل و بدعت، و قطعا کسی که در ترویج باطل کمک کند او نیز سهمی از آن گناه  خواهد داشت.
خدای متعال می فرماید: « وَلاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ» (مائده ۲). یعنی: (هرگز) در راه گناه و تعدّى همکارى ننمایید! و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید که مجازات خدا شدید است!
یا گاهی دیده شده است که در بعضی از وبلاگها، موسیقی یا تصاویر موجودات زنده گذاشته می شود، درحالیکه شریعت اسلام موسیقی و تصاویر موجودات ذی روح را حرام کرده است.
پس تنها ساختن یک وبلاگ موجب دعوت و تبلیغ صحیح و پاداش نیست، بلکه نحوه اداره وبلاگ تعیین کننده است؛ چه بسا کسی نیتی صادقانه داشته باشد و به قصد اجر و ثواب در این راه گام بر  دارد، اما جز شر و گناه چیزی نصیبش نخواهد شد!
امید است با در نظر گرفتن این نکات مهم، وبلاگ را محلی برای نشر اسلام و توحید و نفی خرافات و بدعتها تبدیل نمود، و ضمن آن توشه ی مناسبی برای آخرت خویش مهیا ساخت، هرکس در حد توانش..