انا العبد الذی کسب الذنوبا و صدته الامانی ان یتوبا
من بنده ای هستم که گناهان زیادی را جمع نموده و آرزوهایش او را از توبه و رجوع به سوی خدا مانع شده است.
انا العبد الذی اضحی حزینا علی زلاله قلقا کئیبا
من آن بنده ای هستم که بر لغزشهایش سخت اندوهگین و گرفته و در اضطراب است.
انا العبد الذی سطرت علیه صحائف لم یخف فیها الرقیبا
من بنده ای هستم که علیه او دفتر های اعمال نوشته شده اند و او در مورد آنها (از فرشته ی اعمال و نگهبان) نترسیده است.
انا العبد المسیء عصیت سرا فمالی الان لا ابدی النحیبا
من آن بنده گنهکار هستم که پوشیده گناه کرده ام اکنون مرا چه شده که آشکارا گریه را سر نمی دهم؟!
انا العبد مفرط ضاع عمری فلم ارع الشیبه و المشیبا
من آن زیاده رو و متجاوزی هستم که تمام عمرم را ضایع نمودم و نه رعایت جوانی را کردم و نه رعایت پیری.
انا العبد الغریق بلج بحر اصیح لربما القی مجیبا
من بنده غرق در اعماق دریا هستم که فریاد می کشد تا فریاد رسی بدست آورد.
انا العبد سقیم من الخطایا و قد اقبلت التمس الطبیبا
من بنده مریض از خطاها هستم که رو کرده ام تا طبیبی را جستجو نمایم.
انا العبد مخلف من اناس حووا من کل معروف نصیبا
من بنده ای هستم که جانشین مردمی هستم که از تمام نیکی ها نصیب و بهره ای جمع نموده اند.
انا العبد شرید ظلمت نفسی و قد وافیت بابکم منیبا
من بنده آواره ای هستم که بر خودم ظلم و ستم روا داشته و با رجوع و توبه به دروازه ی شما رسیده ام.
انا العبد الفقیر مددت کفی الیکم فادفعوا عنی الخطوبا
بنده ی فقیر و نا چیزی هستم که دستم را بسوی شما دراز کرده ام تا اینکه بلاها و مصایب را از من برانید.
انا الغدار کم عاهدت عهدا و کنت علی الوفاء به کذوبا
من غدار و وعده خلاف چقدرعهد بستم و در وفای به آن دروغگو بودم.
انا المقطوع فارحمنی و صلنی و یسر منک لی فرجا قریبا
من عاجز و درمانده ام پس بر من رحم فرما و مرا وصل فرما و برایم گشایشی نزدیک میسر فرما!
انا المضطر ارجو منک عفوا و من یرجو رضاک فلن یخیبا
من مضطر و درمانده از تو امید عفو و گذشت دارم و هر کس رضای تو را امید داشته باشد او ضرر نمی کند.
فیا اسفی علی عمر تقضی و لم اکسب به الا الذ نوبا
ای بسا افسوس! بر عمر من که گذشت و من با آن جز گناه چیزی کسب نکرده ام .
و احذر ان یعاجلنی ممات یحیر هول مصرعه اللبیبا
و از موتی که هول و ترس زمین زدن آن انسانها ی عاقل را هم حیران می کند میترسم.
و یا حزناه من حشری و نشری بیوم یجعل الولدان شیبا
ای وای و حسرت بر من! از حشر و نشرم در روزی که بچه ها را پیر می گرداند.
تفطرت السماء به و مارت و اصبحت الجبال به کثیبا
آسمان به آن روز شکافته شود و بلرزد و کوهها در آن به توده ی ریگ تبدیل گردند.
اذا ما قمت حیرانا ظمیئا حسیر الطرف عریانا سلیبا
زمانی که من حیران و تشنه لب چشم خسته و در مانده برهنه و عقل ربوده سر بر آورم.
و یا خجلاه من قبح اکتسابی اذا ما ابدت الصحف العیوبا
چقدر جای شرمندگی است که از زشتی عملم در آن وقت که اعمال نامه ها عیوب را آشکار نمایند.
و ذله موقف و حساب عدل اکون به علی نفسی حسیبا
(و چقدر جای شرمندگی است) از جایگاهست و حساب عادلانه که من بر خود حساب گیرنده ام .
و یا حذراه نار تلظی اذا زفرت و اقلقت القلوبا
و الحذر و پناه از آتش شعله ور چون بانگ بر آرد و قلبها را از جای بر کند.
تکاد اذا بدت تنشق غیظا علی من کان ظلاما مریبا
و آن زمان که جهنم ظاهر شود قریب است قلبهای آنان که ظالم و شک کننده هستند از خشم و غیظ پاره پاره گردد.
فیا من مد فی کسب الخطایا خطاه اما یاتی لک ان تتوبا
پس ای کسی که در کسب خطاها و گناهان گامهای بلند برداشته! آیا وقت آن نرسیده که توبه کنی؟!
الا فاقلع و تب واجهد فانا راینا کل مجتهد مصیبا
به هوش باش و گناهان را ریشه کن ساز و توبه نما و بکوش چرا که ما هر تلاشگر واقعی را بر صواب می بینیم.
و اقبل صادقا فی العزم واقصد جنابا للمنیب له رحیبا
و صادقانه قصد و آهنگ ذات توبه پذیری را بنما که برای توبه کنندگان دارای آغوشی باز است.
و کن للصالحین اخا و خلا و کن فی الدنیا عابرا غریبا
و برای صالحین و نیکوکاران برادر و دوست باش و در این دنیا غریبانه زندگی نما!
و کن عن کل فاحشه جبانا و کن فی الخیر مقداما نجیبا
و از هر عمل زشت در هراس باش و در امور خیرپیشی گیرنده و نجیب باش.
و لا حظ زینه الدنیا ببغض فکن عبدا الی المولی حبیبا
و بر زینتهای دنیا با بغض بنگر تا بنده دوست داشتنی مولایت باشی.
فمن یخبر زخارفها یجدها مخالبه لطالبها خلوبا
و هر کس از زینت و مظاهر دنیا اطلاع حاصل کند آنها را همچون چنگالهایی خواهد یافت که برای طالب خود فریبنده است.
و غض عن المحارم منک طرفا طموحا یفتن الرجل الاریبا
و نگاهت را از محارم پایین بیانداز با همتی بلند، چرا که نگاه مردان هوشیار را هم به فتنه می اندازد.
فخائنه العیون کاسد غاب اذا ما اهملت و ثبت و ثبوتا
چشمهای خائن همانند شیر جنگل است که اگر رها شود (به هر سو) بر می جهد.
و من یغضض فضول الطرف عنها یجد فی قلبه روحا و طیبا
هر کس نگاه های بیهوده را پایین نماید در قلبش شادمانی و خوشی می یابد.
و لا تطلق لسانک فی کلام یجر علیک احقادا و حوبا
و زبانت را در گفتار مطلق العنان رها مکن چرا که حقد و حسد و گناه را بسویت میکشاند.
و لا یبرح لسانک کل وقت بذکر الله رینا و طیبا
و (بکوش که) زبانت در هر وقت به ذکر الله ترو تازه باشد.
و صل اذا الدجی ارخی سدولا و لا تضجر به و تکن هیوبا
و زمانی که شب پرده فرو افکند نماز بخوان و از تاریکی شب دیگر دلتنگ و در هراس مباش!
تجد انسا اذا اودعت قبرا و فارقت المعاشر و النسیبا
انس و آرامش را لمس خواهی کرد چون در قبر گذاشته شوی و از مردم و اقوامت جدا شوی.
و صم ما تستطیع تجده ریا اذا ما قمت ظمانا سغیا
و تا می توانی روزه بگیر تا وقتی تشنه و گرسنه (از قبر) بلند شوی آن را بصورت سیرابی مشاهده نمایی.
و کن متصدقا سرا و جهرا و لا تبخل و کن سمحا و هوبا
و بصورت پوشیده و آشکار صدقه بده و بخیلی مکن بلکه بخشنده و دست و دلباز باش!
تجد ما قدمته یداک ظلا اذا ما اشتد بالناس الکروبا
آن چه پیشاپیش فرستاده ای آن را بصورت سایبانی خواهی یافت در زمانیکه مشکلات و پریشانی های مردم شدید شود (قیامت)
و کن حسن السجایا و اذا حیاء طلیق الوجه لا شکسا غضوبا
(بکوش تا) دارای سجایا و صفات اخلاقی خوب و با حیا و گشاده رو باشی نه رو ترش وعصبانی.
بار الها! به ما توفیقی بده که ما را از گناه و سر کشی نسبت به تو حفاظت نماید!
و ما را به هدایتت ارشاد و راهنمایی بفرما!
و بسوی کوشش در جهت رضایت! و ای مولا وآقای ما! ما را از رسوایی و عذابت نجات بده! و به آنچه به اولیاء و دوستانت موهبت نمودی عنایت فرما! و در دنیا به ما نیکی ارزانی ده و در آخرت (نیز) به ما نیکی ده! و ما را از از عذاب جهنم دور بدار! و ما و والدین و عموم مسلمین را با رحمتت ای ارحم الراحمین مغفرت فرما!
و صلی الله علی محمد و علی آه و اصحابه اجمعین!
آمین یا رب العالمین.
ترجمه:جناب مولوی سید شهاب الدین موسوی