«ألا فزوروها فإنها تذکرکم الآخره ( الموت )»
این حدیث در فریقین درجه قبول یافته است چنانکه در «سنن الکبری» بیهقی (ح ۴, ص ۷۷) آمده است: قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم: «إنی نهیتکم عن زیاره القبور ثم بدا لی فزوروها لأنها ترق القلب وتدمع العین وتذکر الآخره فزوروا ولاتقولوا هجرا». و در کتاب «ذکری» شهید اول با اندکی اختلاف آمده است.
«نهانا رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم عن زیاره القبور»
– پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم ما را از زیارت قبور نهی فرمود
مسند الامام زید، دار مکتبه الحیاه، ص ۲۴۶ باب الأکل من لحوم الاضاحی.
«لعن الله زوارات القبور »[
روایت مذکور در کتاب «التاج الجامع الأصول فی أحادیث الرسول» (ج۱ ص ۳۸۲ ) به لفظ: زائرات ذکر شده که رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: «لعن الله زائرات القبور، والمتخذین علیها المساجد و السرج».
«إنى نهیتکم عن زیارهی القبور فزوروها فإن فیها عبرهی»
(أحمد عن أبى سعید) [المناوى]أخرجه أحمد (۳/۳۸ ، رقم ۱۱۳۴۷) ، قال الهیثمى (۳/۵۸) : رجاله رجال الصحیح . وأخرجه أیضًا : الحاکم (۱/۵۳۰ ، رقم ۱۳۸۶) ، وعبد بن حمید (ص ۳۰۳ ، رقم ۹۸۵) .أخرجه الدیلمى (۲/۲۹۴ ، رقم ۳۳۴۱) .
زوروا القبور فإنها تذکرکم الآخرهی»
(أخرجه ابن ماجه عن أبى هریرهی) (۱/۵۰۰ ، رقم ۱۵۶۹)
کنت نهیتکم عن زیاره القبور …فزوروها فإنها ترق القلب وتدمع العین ….»[۳] « شما را از دیدار قبرستان بازداشته بودم اما حالا زیارت کنید که قلب را نرم و چشم را اشکبار می کند.»
(أخرجه الحاکم ، وابن النجار عن أنس) الحاکم (۱/۵۳۲ ، رقم ۱۳۹۳
«لأن یجلس أحدکم على جمره فتحرق ثیابه فتخلص إلى جلده خیر له من أن یجلس على قبر »
. (أحمد ، ومسلم ، وأبو داود ، والنسائى ، وابن ماجه عن أبى هریرهی)
اللهم لا تجعل قبرى وثنا یصلى إلیه فإنه اشتد غضب الله على قوم اتخذوا قبور أنبیائهم مساجد»[۹] پروردگارا قبرم را بتی قرار مده که بسویش نماز خوانده شود!
حدیث عطاء بن یسار : أخرجه مالک (۱/۱۷۲ ، رقم ۴۱۴)
«لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَطَمَ الْخُدُودَ ، وَشَقَّ الْجُیُوبَ ، وَدَعَا بِدَعْوَى الْجَاهِلِیَّهی »[۱۶] از ما نیست کسی که بر صورت خود بکوبد گریبان پاره کند و فریاد جاهلانه سردهد».
بخاری
در صحیحین از عائشه رضی الله عنها روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم در زمان مریضی اش این را میفرمود و مرتب تکرار می کردند:|لَعَنَ اللَّهُ الْیَهُودَ وَالنَّصَارَى اتَّخَذُوا قُبُورَ أَنْبِیَائِهِمْ مَسَاجِدَ|بخاری (۱۳۳۰) ، وصحیح مسلم (۵۳۱) .