انکار معمر بودن نوح در قرآن کریم!

جناب روزبهانی می‌نویسد: «در آیه ۱۱ [از سوره فاطر]… ایشان می‌گوید: کسی از بندگان من عمر طولانی نمی‌کند، که با آوردن سند و مدرک از کتاب‌های عهد عتیق، به سن و سال نوح و اعقابش که همه چند قرن زندگی کردند، اشاره می‌کنیم.»(۱)
می‌گویم: آقای دکتر! بر عادت گذشته‌ی خود پیش رفته‌اند و باز هم در نقل نصوص خیانت کرده‌اند. آیه را بصورت کامل ببینیم: «وَاللَّهُ خَلَقَکُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَهٍ ثُمَّ جَعَلَکُمْ أَزْوَاجاً وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَمَا یُعَمَّرُ مِن مُّعَمَّرٍ وَلَا یُنقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِی کِتَابٍ إِنَّ ذَلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ»(۲)  یعنی: «خداوند (اصل) شما (آدم) را از خاک بیافرید، سپس شما (ذریه آدم) را از نطفه خلق کرد، و آن‌گاه شما را به صورت زوج‌های (نر و ماده) درآورد. هیچ زنی باردار نمی‌شود و وضع حمل نمی‌کند مگر آن‌که خدا می‌داند. هیچ شخص پیری عمر درازی بدو داده نمی‌شود و هیچ شخصی از عمرش کاسته نمی‌شود، مگر این که در کتاب (لوح محفوظ) ثبت شده است(۳)، این برای خدا ساده و آسان است.»
این آیه، بدان معناست که هیچ فردی عمرش دراز یا کوتاه نخواهد شد، مگر آن‌که خداوند این را از قبل می‌دانسته و در لوح محفوظ یا علم ازلی او ثبت شده است.  اما آقای دکتر روزبهانی قسمت دوم را کتمان کرده و تنها قسمت اول را آورده که «هیچ شخصی صاحب عمر دراز نمی‌شود…» و سپس آن را وسیله‌ی طعن بر قرآن کریم قرار داده، حال آن‌که طعن بر امانت علمی ایشان وارد است! ایشان که ادعای نقد اسلام و خردگرایی دارند، چگونه به مخاطبین خود دروغ می‌گویند و آیات را بصورت ناقص نقل کرده و فهم اشتباه خود را در مسائل دخیل می‌سازند؟!
حال اگر پرسیده شود که: آیا اسلام، عمر طولانی نوح علیه السلام را انکار کرده است؟  در پاسخ می‌گوییم: آقای روزبهانی قرآن کریم را به دقت مطالعه نکرده‌اند، چرا که در سوره‌ی عنکبوت به عمر طولانی نوح اشاره شده است: «وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَهٍ إِلَّا خَمْسِینَ عَامًا»(۴)
پس این شبهه‌ی آقای دکتر روزبهانی نیز ناشی از قلت اطلاعات ایشان از کتاب خداست و بی‌شک شخصی که قرآن شناس باشد، نه تنها چنین اشکالات سخیفی مطرح نمی‌کند، بلکه به حقانیت محتوای آن پی خواهد برد.
——————————-
۱. قرآن کلام محمد، ص ۱۸۳
۲. فاطر، آیه ۱۱
۳. تفسیر القرآن العظیم، ج ۶، ص ۵۳۸
۴. العنکبوت، آیه ۱۴ : «ما نوح را به سوی قوم خود فرستادیم، و او نهصد و پنجاه سال در میان آنان ماندگار شد…»