حکم پیوند اعضا

پیوند عضو چهار حالت دارد:

الف) پیوند عضوی از اعضای بدن به عضو دیگری از بدن؛ مانند پیوند استخوان یا پوست از قسمتی به قسمت دیگر بدن؛ این حالت جایز است.

ب) پیوند اعضا میان دو انسان؛ چه کسی که عضو از او به دیگری پیوند زده می شود، مسلمان باشد یا کافر؛ زنده باشد یا مرده؛ در این صورت دو حالت وجود دارد:
 ۱- اگر پیوند عضو منجر به آسیب های جدی مانند قطع دست یا پا یا کلیه می شود، در این صورت پیوند زدن حرام است چرا که در واقع تهدید حیات متیقن با عملی ظنی و بر مبنای حدس و گمان می باشد. و اگر پیوند منجر به فوت شخص شود، مانند پیوند قلب یا ریه، چنین پیوندی قتل نفس محسوب می شود که از شدیدترین امور حرام است.
خداوند متعال می فرماید: «وَلاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَکُمْ إِنَّ اللهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیماً» (نساء: ۲۹)
«و خودتان را نکشید، زیرا الله (نسبت) به شما مهربان است».
۲- پیوند عضو یا بخشی از آن از مرده به زنده؛ در این صورت اگر نیاز فرد زنده ضروری باشد چنان که حیات وی وابسته به آن پیوند باشد، مانند پیوند قلب یا ریه یا کلیه، در این شرایط برحسب ضرورت و نیاز جایز است و این زمانی است که مرده قبل از وفاتش به این کار اجازه داده باشد و کسی که به او پیوند زده می شود بدان راضی باشد و مداوا فقط وابسته به این پیوند باشد و پزشکی متخصص به آن بپردازد.

ج) پیوند عضو از حیوانی که در شریعت پاک است به انسان، جایز است.

د) پیوند عضو از حیوان نجس مانند سگ و خوک به انسان جایز نیست.