الله تعالی فرموده است: {وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَهٍ إِلَّا خَمْسِینَ عَامًا}.
“نوح ع را به سوی قومش فرستادیم و هزار سال (سنه) جز پنجاه سال (عام) در میان قومش دعوت کرد”.
از این ایه نکته جالبی برداشت می شود. و اینکه: همانطور که میدانیم معنی “سنه” و”عام” هر دو به معنی سال میباشد. ولی الله تعالی در یک ایه ودر مورد یک شخص هر دو را به کار برده است. چرا؟
زیرا در دیدگاه لغت فصیح عرب واستعمال قرانی، اغلب “سنه” در سالهایی به کار می رود که همراه با سختی باشد. ولی “عام” در سالهایی به کار می رود که در ان راحتی وخوشی باشد.
گوییکه الله تعالی به ما نشان داده که نوح ع فقط پنجاه سال از عمرش در راحتی بوده است. و نهصدوپنجاه سال دیگر عمر او به خاطر دعوت قومش در سختی بوده است!!