- تکفیر کردن جوامع اسلامی چنانکه در معالم فی الطریق میگوید: «اخیراً آن جوامعی که به گمان خویش مسلمانند نیز به جوامع جاهلی تبدیل شدهاند.» میگویم: تکفیر جوامع اسلامی بعد از اینکه خداوند متعال آنها را گرامی داشته است و ملحق نمودنش به جوامع جاهلی که هنوز اسلام را پذیرش نکردهاند درست نیست.
أ. رسول الله صلی الله علیه و سلم میفرماید: «لَا تَزَالُ طَائِفَهٌ مِنْ أُمَّتِی یُقَاتِلُونَ عَلَى الْحَقِّ ظَاهِرِینَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ قَالَ فَیَنْزِلُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَیَقُولُ أَمِیرُهُمْ تَعَالَ صَلِّ لَنَا فَیَقُولُ لَا إِنَّ بَعْضَکُمْ عَلَى بَعْضٍ أُمَرَاءُ تَکْرِمَهَ اللَّهِ هَذِهِ الْأُمَّهَ»[۱]: «همیشه گروهی از امت من به خاطر حق میجنگند و تا روز قیامت پیروزند و آنگاه که عیسی پسر مریم فرود آمد امیرشان به او میگوید: بیا و برایمان امامت کن. برای احترام گرفتن از این امت میگوید: خیر شما خودتان امیر دارید».
ب. رسول الله صلی الله علیه و سلم میفرماید: «إِذَا قَالَ الرَّجُلُ هَلَکَ النَّاسُ فَهُوَ أَهْلَکُهُمْ»[۲]: «هرگاه کسی بگوید: مردم هلاک شدند؛ او خود از همه بیشتر هلاک شده است.» خطابی میگوید: معنی آن این است وقتی کسی همیشه عیب مردم را میگیرد و بدیهای آنها را یاد میکند و میگوید: مردم فاسدند و هلاک شدهاند در چنین حالی او خودش از همه بیشتر هلاک شده است؛ یعنی حالش به سبب گناهی که در اثر معیوب کردن دیگران و بیان کردن بدیهایشان به آن دچار میشود، از همه بدتر است و چه بسا عاقبت دچار عجب و تکبر شود و خود را بهتر از دیگران بداند.[۳] امام نووی در شرح مسلم در تقسیم بندی فهرست، به صورت یک بند به آن اشاره کرده است. (باب النهی من قول: هلک الناس)
ج. رسول الله صلی الله علیه و سلم میفرماید: «أَیُّمَا رَجُلٍ مُسْلِمٍ أَکْفَرَ رَجُلًا مُسْلِمًا فَإِنْ کَانَ کَافِرًا وَإِلَّا کَانَ هُوَ الْکَافِرُ»[۴]: «هرگاه مرد مسلمانی یک مسلمان دیگر را تکفیر کند اگر کافر بود، سخن درستی بوده است ولی در صورت خلاف آن، خودش کافر میشود». و پروردگار متعال نیز میفرماید: ﴿ٱجۡتَنِبُواْ کَثِیرٗا مِّنَ ٱلظَّنِّ إِنَّ بَعۡضَ ٱلظَّنِّ إِثۡمٞ﴾ [الحجرات: ۱۲] «از بسیاری گمانها خودداری کنید که بعضی از گمانها گناهند».
د. رسول الله صلی الله علیه و سلم میفرماید: «إِیَّاکُمْ وَالظَّنَّ فَإِنَّ الظَّنَّ أَکْذَبُ الْحَدِیثِ»[۵]: «زنهار از ظن و گمان بپرهیزید که ظن و گمان دروغگوترین کلامهاست».
- سید قطب در کتاب معالم فی الطریق میگوید: «این مجتمعات به خاطر اینکه معتقد به الوهیت غیر الله باشند و شعایر دینی و عبادتی را برای غیر خداوند متعال قرار میدهند، در این ورطهی جاهلی نیفتادهاند» میگویم: این سخن میرساند که ایشان به شرکی که هم اکنون در اکثر کشورها موجود است توجه نمیکند؛ همچون درخواست کردن از اولیاء مانند کسی که از حسین استمداد کند و به دور قبر حسین و زینب طواف نماید و برای قبرها نذر کند و معتقد باشد که اولیاء عالم به غیب هستند و در جهان تصرف دارند و آنها ابدال و قطبها و فریادرسند و عبادات دیگری که برای غیر خدا جایز نیست چیزی که اسلام از آن به شرک اکبر تعبیر مینماید و صاحبش را مخلد فی النار میداند و بر او واجب بود که از آن برحذر میداشت چون همگی پیامبران از آن برحذر داشته اند؛ و قرآن کریم به توحید اهتمام دارد و از شرک منتشر شدهی کنونی مخصوصاً دعا کردن از غیر خدا برحذر میدارد، چیزی که در موردش میفرماید: «الدُّعَاءُ هُوَ الْعِبَادَهُ»[۶]: «دعا کردن همان عبادت است.» و خداوند متعال میفرماید: ﴿وَلَا تَدۡعُ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا یَنفَعُکَ وَلَا یَضُرُّکَۖ فَإِن فَعَلۡتَ فَإِنَّکَ إِذٗا مِّنَ ٱلظَّٰلِمِینَ١٠۶﴾ [یونس: ۱۰۶] (الظالمین: المشرکین): «و نخوان غیر از خدا چیزی را که نه به تو نفع بخشد و نه ضرر، پس اگر این کار را کردی (یعنی غیر خدا را خواندی) پس محققا تو در این هنگام از ستمگرانی.»
- سپس سید قطب در «معالم فی الطریق» میگوید: «این جوامع (یعنی جوامع اسلامی) به دلیل اینکه به حاکمیت غیر الله متدیناند، داخل در مجتمعات جاهلیاند… و خداوند میفرماید: ﴿وَمَن لَّمۡ یَحۡکُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأُوْلَٰٓئِکَ هُمُ ٱلۡکَٰفِرُونَ۴۴﴾ [المائده: ۴۴] میگویم: ای کاش گویندهی این سخن که جوامع اسلامی را تکفیر مینماید، به تفسیر ابن کثیر زیر همین آیه مراجعه میکرد آنجا که این مسئله را بطور مفصل و جالب و سودمند توضیح میدهد چنانکه میگوید:
أ. از سدی نقل میکند که در توضیح این آیه میگوید: هرکس به شریعت اسلام حکم نکند و عمداً آن را ترک نماید یا آگاهانه ظلم کند از جملهی کافران است و ابن عباس میگوید: هرکس آنچه را خداوند نازل کرده عمداً تکذیب نماید، کافر است ولی اگر به آن اقرار کند ظالم و فاسق است.[۷] سپس در اینکه معنی آیه اهل کتاب باشد یا کسی که حکم نازل شده در کتاب را انکار و تکذیب نماید، برمیگزیند.
ب. ابن طاوس گفته است: به مانند کسی که به خدا و ملائکه و کتابها و پیامبرانش کفر ورزیده، نیست.
ج. ثوری از عطا نقل میکند که گفت: آن کفر است اما غیر از آن کفری که موجب خروج از دین شود؛ ظلم است اما نه آن ظلمی که باعث کفر و بیدینی گردد و فسق پایینتر از فسق اکبر است.[۸]
د. وکیع نیز در مورد آیهی ﴿وَمَن لَّمۡ یَحۡکُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأُوْلَٰٓئِکَ هُمُ ٱلۡکَٰفِرُونَ۴۴﴾ [المائده: ۴۴] میگوید: منظور کفری نیست که باعث خارج شدن از دین گردد.
هـ. و طاوس از ابن عباس در مورد این آیه نقل میکند که منظور آن کفری نیست که آنها برداشت کردهاند.[۹]
حال با توجه به این اقوال که از اصحاب و تابعین در زمینهی توضیح این آیه بیان گردید، خطای سید قطب در تفسیر آن و تکفیر جوامع اسلامی معلوم میگردد ولی متأسفانه این اقدام خطرناک و مهلک بین جماعتهای اسلامی منتشر شده است. برای خود و آنها درخواست هدایت را مینمایم.
[۱]– به روایت مسلم.
[۲]– به روایت مسلم.
[۳]– معالم السنن ۴/۱۳۲٫
[۴]– رواه بخاری.
[۵]– متفق علیه.
[۶]– به روایت ترمذی.
[۷]– به روایت ابن جریر
[۸]– به روایت ابن جریر
[۹]– ابن کثیر (ج: ۲، ص: ۶۱)