کفر کسی که نماز نمی خواند

شخصی که خانواده ی خویش را به نماز امر می کند؛ اما آنان توجهی به صحبتهای او ندارند، آیا در همان منزل با آنان سکونت کند یا از منزل خارج شود؟

در صورتی که اهل منزل اصلاً نماز نمی خوانند کافر، مرتد و خارج از اسلام هستند، زیرا طبق آیات و احادیث و اقوال صحابه رضی الله عنهم و دیدگاه صحیح ( فقها و محدثین) تارک نماز کافر است. بنابراین شما اجازه ندارید با آنان در یک منزل سکونت کنید، بر شما لازم است با دلسوزی و اصرار، آنها را به خواندن نماز فرا خوانید. امید است که الله تعالی آنها را هدایت دهد.

الله تعالی در قرآن در مورد مشرکان می فرماید:« فَإِنْ تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلاهَ وَآتَوُا الزَّکَاهَ فَإِخْوَانُکُمْ فِی الدِّینِ وَنُفَصِّلُ الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (١١)» [توبه:۱۱] ( اگر آنان ( از کفر) توبه کردند و نمـاز خواندند و زکـات دادند، در این صورت برادران دینـی شما هستند. ما آیـات خود را برای اهل دانـش شـرح می دهیم).

آیه بیانگر این مطلب است که چنانچه آنان این امور را انجام نمی دهند جزو برادران ما نیستند، در صورتی که گناهان هر چند هم بزرگ باشند اخوت و برادری ایمانی را منتفی نمی سازند، بلکه تنها خروج از اسلام رشته اخوت دینی را از بین می برد.

رسول الله صلی الله علیه وسلّم می فرماید:« إِنَّ بَیْنَ الرَّجُلِ وَبَیْنَ الشِّرْکِ وَالْکُفْرِ تَرْکَ الصَّلَاهِ» ( مرز بین شخص و شرک و کفر، ترک نماز است). [مسلم (۸۲)]

در سنن، از بریده رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلّم فرمودند:« الْعَهْدُ الَّذِی بَیْنَنَا وَبَیْنَهُمْ الصَّلَاهُ فَمَنْ تَرَکَهَا فَقَدْ کَفَرَ» (عهد میان ما و مشرکین نماز است، کسی که نماز را ترک دهد قطعاً کفر ورزیده است). [احمد (۵/۳۴۶) و ترمذی (۲۶۲۱) و نسائی (۴۶۴) و ابن ماجه (۱۰۷۹) و قال الترمذی “حسن صحیح غریب”]

از میان صحابه، امیر المومنین، عمر رضی الله عنه می فرماید:« لاَ حَظَّ فِى الإِسْلاَمِ لِمَن تَرَکَ الصَّلاۀِ» ( کسی که نماز را ترک دهد هیچ بهره ای در اسلام ندارد). [مؤطا مالک (۸۴)]
« حظ»: در لغت عرب به معنای بهره و نصیب است. واژه ی «حظ» به صورت نکره در سیاق نفی آمده است که معنای عام می دهد و هر نوع بهره ی کم یا زیاد را نفی می کند.

عبدالله بن شقیق گوید: اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلّم هیچ عملی را کفر نمی دانستند جز ترک نماز.[ترمذی (۲۷۵۷). ]

( گفتیم که) قول صحیح علما بر این است که تارک نماز کافر است به دلیل اینکه: مگر ممکن است شخصی که ذره ای ایمان در قلبش باشد و از عظمت نماز و اهمیتی که الله تعالی برای نماز قائل شده، مطلع باشد باز هم همواره نماز را ترک دهد؟! این غیر ممکن است، بنده دلایل کسانی را که معتقد هستند تارک نماز کافر نیست مورد مطالعه و باز بینی قرار دادم و متوجه شدم همه ی سخنان از پنج حالت بیرون نیستند:

۱دلایلی که بیان کرده اند به هیچ عنوان در موضوع تارک نماز نیستند.
۲این دلایل مقید به حالت و وضعیتی هستند که درآن حالت نماز خواندن ممکن نیست.
۳ دلایل مقید به حالتی هستند که تارک نماز، صاحب عذر محسوب می شود.
۴دلایل عام هستند و با احادیث کفر تارک نماز، خاص می شوند.
۵دلایل ضعیف هستند و قابل استدلال نمی باشند.

وقتی که ثابت شد تارک نماز کافر است، احکام مرتدین بر او جاری می شود. در آیات و روایات مطلبی مبنی بر اینکه تارک نماز مؤمن باشد، یا به بهشت وارد شود یا از آتش جهنم رهایی یابد و مانند این موارد که الفاظ کفر در مورد تارک نماز را به کفرِ نعمت و یا کفرِ اصغر تأویل نمائیم، وجود ندارد.