نقل است که پدری قصد داشت فرزند خویش را علم و ادب بیاموزد.
در اولین روز تعلیم، حرف “آ” را در کاغذی نگاشت و فرزندش را امر به خواندن کرد.
فرزند از خواندن اباء نمود.
هر چه پدر اصرار نمود فایده ای نداشت، در آخر علت را جویا شد.
فرزند گفت: پدر جان، چگونه از من می خواهی “آ” را بخوانم، در حالی که لازمه اش آن است که “ب” و “ت” و “ث” و… را نیز بخوانم و وارد ورطه علم شوم؟!!
لذا از آن زمان افراد عالم، به “آ خواند” مشهور شدند، چرا که “آ” را خواندند و وارد ورطه علم شدند و با زحمت و تلاش عالم گردیدند.
سپس به مرور زمان لفظ “آخواند” به “آخوند” تبدیل گشت و لذا معهود و مشهور شد که به افراد عالم و دانشمند، “آخوند” گفته شود!