پاسخ به شبهات اسلام ستیزان

سوال: «مسلمانان در قسمتی از نماز می گویند: «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ» حال سوال این است که پیامبر وقتی به این قسمت می رسید چه می گفت؟»

لازم به ذکر است که این سوال و شبهه از سوی اسلام ستیزان به شکل خیلی بی ادبانه ای مطرح شده بود که بنده آن را اصلاح کردم.

قبل از پاسخ به این سوال باید بگویم: پیامبرصلی الله علیه و سلم همان طوری که ما امروز نماز می خوانیم، نماز می خواندند و به عبارتی دیگر چگونگی و روش خواندن نماز و اصل آن را از پیامبر آموخته ایم و به گونه ای عمل می کنیم که ایشان عمل کرده است و این نه تنها در نماز است، بلکه در تمام مسائل و احکام دین به همان شکلی که رسول الله عمل کرده است ما هم عمل می کنیم.
بنابراین احکام برای همه ی مسلمانان است و پیامبر مقدم و اولی تر از همه در عمل کردن به احکام است و بین ایشان و سایر مسلمانان تفاوتی وجود ندارد مگر در بعضی از حقوق یا تکالیف خاص که مخصوص به خود پیامبر است.

حال می پردازیم به پاسخ این سوال:

همان طور که گفته شد پیامبر صلی الله علیه و سلم همان گونه نماز می خواند که اکنون ما می خوانیم و پیامبر اسلام برای این که به مسلمانان روش خواندن نماز را آموزش دهد، در حضور آنها نماز می خواند و می فرمود: «صَلُّوا کَمَا رَأَیْتُمُونِى أُصَلِّى»: «نماز بخوانید، همچنانکه مرا می بینید نماز می خوانم». (متفق علیه)
تا جایی که روزی رسول الله صلی الله علیه و سلم بر روی منبر نماز خواند و بعد از این که نمازشان تمام شد رو به مردم کرد و فرمود: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا صَنَعْتُ هَذَا لِتَأْتَمُّوا بِی وَلِتَعَلَّمُوا صَلَاتِی»: « ای مردم این کار را کردم تا به من اقتدا کنید و نمازم را فرا گیرید». (متفق علیه)

پس تمام آنچه که ما در نماز می خوانیم همان چیزی است که رسول الله در نماز می خواندند و تهشد هم از این قاعده مستثناء نیست. چنانچه رسول الله مکرم اسلام تشهد را این چنین به ما و اصحابش آموزش دادند:

عبدالله بن مسعود رضی الله عنهما می گوید: ما به امامت پیامبر نماز خواندیم و گفتیم: سلام بر خدا، سلام بر جبرئیل، سلام بر میکائیل و سلام بر فلان و فلان؛ وقتى که پیامبر از نماز فارغ شد رو به ما کرد و فرمود: «إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّلامُ فَإِذَا صَلَّى أَحَدُکُمْ فَلْیَقُلِ: التَّحِیَّاتُ لِلَّهِ وَالصَّلَوَاتُ وَالطَّیِّبَاتُ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا النَّبِیُّ وَرَحْمَهُ اللَّهِ وَبَرَکَاتُهُ السَّلامُ عَلَیْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِینَ فَإِنَّکُمْ إِذَا قُلْتُمُوهَا أَصَابَتْ کُلَّ عَبْدٍ لِلَّهِ صَالِحٍ فِی السَّمَاءِ وَالأَرْضِ أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ»: «یکى از اسم های الله سلام است؛ شما وقتى در نماز برای تشهد مى نشینید باید بگویید: همه درود ها و برکات و پاکی ها سزاوار ذات الله مى باشد و درود و رحمت و برکت خدا بر شما اى رسول خدا و درود بر ما و بندگان صالح و درستکار خدا. وقتى که نمازگزار نام بندگان صالح را ذکر کرد ثواب آن به تمام بندگان درستکار خدا در زمین و آسمان مى رسد سپس باید بگوید: اعتراف مى کنم که هیچ کسى سزاوار پرستش نیست جز ذات الله و اعتراف مى کنم که محمّد بنده و فرستاده خداست». (متفق علیه)

پس به این نتیجه می رسیم که رسول الله صلی الله علیه و سلم همان طور که روش خواندن نماز را به ما آموخته، خواندن تشهد و الفاظ آن را به اصحاب و مسلمانان آموخته است و نماز رسول الله با سایر مسلمانان هیچ فرقی نداشته و این نمازی که ما می خوانیم همان نمازی است که رسول الله خوانده است و همه ی مذاهب اسلامی معتقدند صلوات و سلام فرستادن و شهادت دادن بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم امری متعارف و رایج بوده که توسط پیامبر انجام می شده و این از رسول الله ثابت شده است و این مطلب و نظریه را منابع مختلف شیعه و سنی تأیید می‌کند.

نویسنده: امید خزاعی