کبریا و بزرگی، ردای من و عزت و عظمت، تن‌پوش من هستند(۳)

ابن ماجه، باب: [الْبَرَاءَهُ مِنَ الْکِبْرِ]
۲۷۲- ابن ماجه از ابوهریره رضی الله عنه همان الفاظ روایت ابوداود (حدیث شماره‌ی ۲۷۱) را بیان می‌کند، با این تفاوت که به جای لفظ «فَمَنْ» لفظ «مَنْ» و به جای جمله‌ی «قَذَفْتُهُ فِیْ النَّار» جمله‌ی «أَلْقَیْتُهُ فِیْ جَهَنَّمَ» آورده است.
۲۷۳- ابن ماجه از ابن عباس رضی الله عنهما روایتی را همانند روایت قبل (حدیث شماره‌ی ۲۷۱) ذکر می‌کند، با این تفاوت که در آخر روایت چنین آمده است: «فَمَنْ نَازَعَنِی وَاحِدًا مِنْهُمَا، أَلْقَیْتُهُ فِی النَّارِ».