آداب جنازه (۱)

جنازه ای را از نزدیک پیامبر صلى الله علیه وسلم می‌بردند و صحابه از او به نیکی یاد کردند. آن حضرت صلى الله علیه وسلم فرمود: (وجبتْ) یعنی: «واجب شد!» سپس جنازه‌ی دیگری را بردند و از او به بدی یاد کردند و آن حضرت صلى الله علیه وسلم فرمود: (وجبتْ). حضرت عمر بن خطاب رضی الله عنه  از پیامبر صلى الله علیه وسلم منظور ایشان از چیزی که فرمودند را سؤال کرد و آن حضرت صلى الله علیه وسلم فرمود: (هذا أثنیتم علیه خیرًا فوجبت له الجنه، وهذا أثنیتم علیه شرًّا فوجبت له النار، أنتم شهداء الله فی الأرض) یعنی: «شخصی را که به نیکوئی ستودید، بر او بهشت واجب شد و دیگری را که به بدی یاد کردید، بر او دوزخ واجب شد، شما شاهدان خدا در زمین می‌باشید». [متفق علیه]

رسول الله صلى الله علیه وسلم تاکید زیادی به دنبال جنازه رفتن داشته و اهمیت و بزرگی این کار را بیان نموده و می‌فرمود: (من شهد الجنازه حتى یصلی فله قیراط، ومن شهد حتى تُدفن کان له قیراطان) یعنی: «آنکه به جنازهء حاضر شود، تا نماز بر او خوانده شود، برای او یک قیراط ثواب است و کسی که حاضر شود آن را تا اینکه بگور سپرده شود، برای او دو قیراط ثواب است.» پرسیدند: منظور از دو قیراط چیست؟ فرمود: (مثل الجبلین العظیمین) یعنی: «مثل دو کوه بزرگ». [متفق علیه]