تقیه در اسلام، به لحاظ حرمت حتی از خوردن گوشت خوک هم حرامتر است. زیرا برای نیازمند و شخص در فشار قرار گرفته، جایز است که در وقت سختی و نیاز شدید، از گوشت خوک بخورد.
و بدینسان تقیه هم در مثل آن حالت جایز است. پس اگر انسانی در حالت اضطرار نیز خوداری کند، از اینکه گوشت خوک را بخورد، و بمیرد، در نزد خداوند گناهکار است. و این برخلاف تقیه است. زیرا اگر شخص در حالت اضطرار به آن متوسل نشود در نزد خدا از درجه و پاداش بهرهمند خواهد شد. گویا رخصت خوردن گوشت به عزیمت انتقال مییابد، اما رخصت تقیه به عزیمت انتقال نمییابد. و تاریخ اسلامی از تحمل رسول الله و صدیق و بلال نسبت به اذیت مشرکان گرفته تا شهادت سمیه، و شهادت خبیب، و غیر آنها ـ خدا از همه آنها راضی باد ـ و غیر اینها از وقایع و داستانهای نادر در قهرمانی و عزیمت در مسیر طویل این امت, بهترین دلیل است بر اینکه عزیمت همان اصل و افضل و احسن است.