روزه دار کیست؟

إمام ابن قیم رحمه الله می فرماید :

روزه دار کسی است که اعضای بدنش از گناهان،
زبانش از دروغ،سخنان زشت و گفتار ناروا،
شکمش از خوردن و آشامیدن و
شرمگاه او از حرام پرهیز کند.
پس چون سخن گوید، سخنی نگوید که روزه اش را خدشه دار کند،
و اگر کاری انجام دهد، کاری نکند که روزه اش را تباه کند.
پس همه سخنانش مفید و شایسته بیرون می آید
و همچنین همه کردارهای او به مانند بوی خوشی است که هر کس با حامل مشک همنشین شود آن را استشمام می کند،
همنشین با روزه دار نیز باید از همنشینی با او بهره مند شود و از سخن ناروا، دروغ، بزهکاری و ستم در امان باشد.
روزه مشروع همین است، ونه دست کشیدن محض از خوراکی و نوشیدنی.
پس روزه عبارتست از روزه اعضای بدن از گناهان، روزه شکم از آشامیدن و خوردن.
پس همچنان که خوردن و آشامیدن روزه را می شکند و آن را تباه می کند، گناهان نیز ثواب آن را می برد و ثمره آن را تباه می کند، و روزه دار را مانند کسی قرار می دهد که روزه نگرفته باشد.
(منبع :الوابل الصیب :۳۱/ ۳۲).