چهل و دومین پایه از پایه‌های ایمان: میانه‌روی در انفاق و اجتناب از خوردن مال از راه باطل

زیرا الله تعالى می­فرماید: ﴿وَلَا تَجۡعَلۡ یَدَکَ مَغۡلُولَهً إِلَىٰ عُنُقِکَ وَلَا تَبۡسُطۡهَا کُلَّ ٱلۡبَسۡطِ فَتَقۡعُدَ مَلُومٗا مَّحۡسُورًا ٢٩﴾ [الإسراء: ۲۹]. «و دست خودت را بر گردنت بسته مدار [اصلاً انفاق نکنی] و به تمامی آن را گشاده نساز [همۀ مالت را انفاق کنی] که در نتیجۀ آن ملامت زده [و] درمانده بنشینی». و همچنین می­فرماید: ﴿وَٱلَّذِینَ إِذَآ أَنفَقُواْ لَمۡ یُسۡرِفُواْ وَلَمۡ یَقۡتُرُواْ وَکَانَ بَیۡنَ ذَٰلِکَ قَوَامٗا ۶٧﴾ [الفرقان: ۶۷]. «و [عباد الرحمن] کسانی هستند که وقتی انفاق می­کنند در آن زیاده روی نکرده و [همچنین] خساست ننموده و بین این دو اعتدال پیش می­گیرند». و همچنین پیامبر  صلی الله علیه وسلم فرموده است: «إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ ثَلاَثًا وَنَهَى عَنْ ثَلاَثٍ حَرَّمَ عُقُوقَ الْوَالِدِ وَوَأْدَ الْبَنَاتِ وَلاَ وَهَاتِ. وَنَهَى عَنْ ثَلاَثٍ قِیلٍ وَقَالٍ وَکَثْرَهِ السُّؤَالِ وَإِضَاعَهِ الْمَالِ»[۱]. «الله سه چیز را حرام دانسته و از سه چیز نهی نموده است: نافرمانی از پدر [و در حدیثی از مادر] و زنده بگور کردن دختران و به زور گرفتن چیزی و ندادن حق دیگران را حرام و از سخن بیهوده و زیاده روی در درخواست [از دیگران] و ضایع کردن مال نهی نموده است».

[۱]– صحیح بخاری: ۲۴۰۸- ۵۹۷۵- ۶۴۷۳- ۷۲۹۲؛ صحیح مسلم: ۴۵۸۰- ۴۵۸۳٫