واسطه‌ها بین پادشاهان و مردم به خاطر یکی از این وجوه سه گانه می‌باشد

• واسطه پادشاهان گاهی بخاطر کسب اخبار و احوال مردم نسبت به آن چیزی است که از آن بی خبر هستند، پس شفاعتگر و واسطه می‌آید و شاه را از آنچه درباره شفاعت شونده نمی‌داند، آگاهی می‌کند و سرگذشت او را برای شاه حکایت می‌کند.

اما در مورد الله متعال هر کس بگوید: الله احوال بندگانش را نمی‌داند، تا برخی از فرشتگان یا پیامبران یا اشخاصی دیگر او را از آن خبر کنند، پس او بدون شک و تردید کافر است؛ چون علم الله – جل و علا – بر همه چیزها احاطه دارد.

• اینکه پادشاه به تنهایی از تدبیر امور رعیت و دفع دشمنان از ایشان، بدون کمک دیگران ناتوان و عاجز است. و لازمه کارش اینست که یاران و معاونانی داشته باشد (که در تدبیر امور کشور با او کمک کنند)، و این یخاطر عجز و ذلت و ناتوانی پادشاه است، اما الله – جل و علا – را همکار و یاری رسان و دوستی بسبب ذلت و ناتوانی نیست (بلکه قادر و توانا و عزیز است).

الله تعالی می‌فرماید: ﴿قُلِ ٱدۡعُواْ ٱلَّذِینَ زَعَمۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ لَا یَمۡلِکُونَ مِثۡقَالَ ذَرَّهٖ فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِی ٱلۡأَرۡضِ وَمَا لَهُمۡ فِیهِمَا مِن شِرۡکٖ وَمَا لَهُۥ مِنۡهُم مِّن ظَهِیرٖ٢٢﴾ [سبأ: ۲۲]. «بگو: کسانی را به فریاد بخوانید که بجز الله می‌پندارید. آن‌ها در آسمان‌ها و زمین به اندازه ذره‌ای مالک چیزی نیستند، و در آسمان‌ها و زمین کمترین حق مشارکت نداشته، و الله از میان‌شان یاور و پشتیبانی ندارد».

به همین خاطر هیچ کس نزد الله شفاعت نمی‌کند مگر اینکه با اذن و اجازه‌اش، گرچه پیامبر باشد یا فرشته یا غیر ایشان (از اولیا و صالحین). چون هر کس نزد کسی دیگر بدون اذن و اجازه‌اش به شفاعت بپردازد و شفاعت کند، خود نیز در حصول مطلب و بر آورده شدن آن، با او شریک می‌باشد؛ زیرا او با میان جیگریش در او تأثیر گذارده و باعث شده که آنچه طلب نموده و شفاعت کرده، انجام پذیرد. اما الله متعال (از شریک، بی نیاز و منزه است) و به هیچ روی از روی‌ها، شریکی ندارد.

• اینکه پادشاه خیرخواه نباشد و خواهان نفع رسانی و سود دهی و نیکویی به رعیتش نباشد مگر اینکه کسی دیگر از بیرون، او را به آن امر وادار نماید، لذا هر وقت کسی از راه خیرخواهی و نصیحت او را مخاطب قرار دهد و او را با امید و خوف بر این کار تشویق نماید، همت پادشاه بجنبد و در قضای حاجات رعیت بکوشد. اما الله سبحانه و تعالی پروردگار همه عالم و مالک همه چیز است و او نسبت به بندگانش از مادر به فرزند مهربانتر می‌باشد.

حال که این وجوه سه گانه فوق در حق الله متعال منتفی است، جهل و نادانی کسانی آشکار می‌گردد که الله – جل و علا – را با پادشاهان عاجز و پر نقص دنیا مقایسه می‌کنند، و الله تعالی به دلیل کمال علم و ملک و رحمت و رأفتی که دارد، نیازی به واسطه بین خود و بندگانش در عبادت ندارد.